Ο,τι έγινε στην Ιταλία με την εκλογή του κ. Berlusconi θα μπορούσε να συμβεί και εδώ; Η απάντησή μου είναι ναι.
Ποια είναι τα χαρακτηριστικά του κ. Berlusconi; Επιχειρηματίας που από μικροαστικές καταβολές σε 30 περίπου χρόνια έγινε ο πλουσιότερος Ιταλός με πολύ μεγάλη επιχειρηματική παρουσία στα ΜΜΕ, τις κατασκευές και τα ακίνητα, τις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες, την αναψυχή και ιδιοκτήτης της φημισμένης ποδοσφαιρικής ομάδας AC Milan. Ο κ. Berlusconi έχει κατά καιρούς κατηγορηθεί για ξέπλυμα χρήματος, συνέργεια σε δολοφονία, διασυνδέσεις με τη Μαφία, φοροδιαφυγή, δωροδοκία πολιτικών, δικαστών, εφοριακών κτλ.
Πολλά από τα εγκυρότερα έντυπα της Ευρώπης («Economist», «Le Monde» και πολλά άλλα) επιχειρηματολόγησαν εναντίον της εκλογής του, θεωρώντας ότι κάποιος σαν αυτόν είναι αδιανόητο να ηγείται μιας από τις πλουσιότερες δημοκρατίες του κόσμου. Ο ιταλικός λαός πληροφορήθηκε, με πληρότητα και επάρκεια, όλα όσα του καταμαρτυρούν και του έδωσε την πλειοψηφία.
Το ερώτημα που διαμορφώνεται είναι γιατί ο ιταλικός λαός αδιαφόρησε για όλες αυτές τις πληροφορίες και τον ψήφισε. Και το παράγωγο ερώτημα είναι αν ο ελληνικός λαός αντιμέτωπος με παρόμοιες πληροφορίες θα ψήφιζε κάποιον με τα χαρακτηριστικά του κ. Berlusconi.
Στην Ιταλία, όπως και στην Ελλάδα, υπάρχει μια μακρά παράδοση ανοχής της παρανομίας, του ρουσφετιού, του λαδώματος, της φοροδιαφυγής.
Οσοι συμμετέχουν στο λάδωμα, δικαιολογούν τη συμπεριφορά τους από την ανάγκη: αυτοί που πληρώνουν, διότι μόνον έτσι μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους, αυτοί που πληρώνονται, διότι πώς αλλιώς θα μπορέσουν να ζήσουν την οικογένειά τους (με μισθούς πείνας;).
Οι ρουσφετολόγοι πολιτικοί που ευνοούν τον δικό τους (παραβλέποντας ότι έτσι αδικούν κάποιον άλλο) και αυτοί από ανάγκη ρουσφετολογούν: αν δεν το κάνω, δεν θα εκλεγώ και άσε που αν δεν το κάνω, θα το κάνει ο άλλος για να εκλεγεί εκείνος.
Πολλοί νόμοι δεν τηρούνται διότι όπως «εξηγούν» οι παραβάτες είναι ανεφάρμοστοι. Οι πινακίδες που απαγορεύουν τη στάθμευση δεν εφαρμόζονται (στην Ελλάδα και την Ιταλία, αλλά στη Γερμανία και την Αγγλία εφαρμόζονται) διότι πού θα παρκάρω;
Η Ελληνική Βουλή ψήφισε έναν αυστηρότατο νόμο για τα μέσα μαζικής επικοινωνίας και στη συνέχεια η κυβέρνηση και η δημόσια διοίκηση ανέχτηκαν και ανέχονται τη μετατροπή του νόμου σε κουρελόχαρτο. Καμιά από τις αυστηρές διατάξεις του δεν εφαρμόζεται. Και σαν να μην έφτανε αυτό η Αναθεωρητική Ελληνική Βουλή περιέλαβε τις διατάξεις κουρελόχαρτο στο νέο Σύνταγμα. Για να γίνει, με βεβαιότητα, και το Σύνταγμα κουρελόχαρτο.
Σε τέτοιο περιβάλλον γενικευμένης ανοχής και εύκολης δικαιολόγησης της παρανομίας, γιατί να αντιδράσει η κοινωνία σε όσα καταμαρτυρούν στον κ. Berlusconi; Του προσάπτουν όσα η κοινωνία θεωρεί ότι και όλοι οι άλλοι κάνουν. Στο κάτω κάτω ο κ. Berlusconi αποδείχτηκε και πιο ικανός: έγινε ο πλουσιότερος Ιταλός.
Κάτω από αυτό το φως πρέπει να δει κανείς και τη φράση του συρμού: «είναι όλοι ίδιοι».
Στην Ιδρυτική τους Διακήρυξη οι Φιλελεύθεροι ζητούν να υπάρχουν λίγοι νόμοι, απλοί, ξεκάθαροι, σταθεροί, ανεκτικοί απέναντι στις ανθρώπινες αδυναμίες, που εφαρμόζονται όμως χωρίς καμία εξαίρεση. Ετσι θέλουν την Ελλάδα.
Οσο η Ελλάδα παραμένει Κατ’ Εξαίρεση Κράτος Δικαίου, ασφαλώς μπορεί να εκλεγεί πρωθυπουργός που να έχει τα χαρακτηριστικά του κ. Berlusconi. Είτε άμεσα, να γίνει ο ίδιος πρωθυπουργός, είτε έμμεσα, να γίνει πρωθυπουργός κάποιος που αυτός θα επιβάλει (ένας βολικός αχυράνθρωπός του). Το ίδιο, πολύ πιο εύκολα, μπορεί να γίνει σε λιγότερο προβεβλημένα από την πρωθυπουργία αξιώματα.
Ο κ. Στέφανος Μάνος είναι βουλευτής, Πρόεδρος των Φιλελευθέρων.
