«Το Βήμα» φιλοξένησε την περασμένη Κυριακή, 27 Ιουλίου, σειρά επιστολών αντίδρασης σε όσα για τη Βουλή των Εφήβων είχαν γράψει σε άρθρα τους συνεργάτες της εφημερίδας. Μεταξύ αυτών ο κ. Ριχάρδος Σωμερίτης, ο οποίος απαντά στις επικρίσεις και το θέμα κλείνει.
Κύριε Διευθυντά,
Μας καλέσατε, αν το επιθυμούμε, τον Γιάννη Πρετεντέρη και εμένα να απαντήσουμε σε δισέλιδο διαμαρτυριών για τα άρθρα μας περί «Βουλής» «Εφήβων». Χρειάζομαι λίγο χώρο αλλά απαντώ:
1. Ευτυχώς για την εφημερίδα γράψαμε πράγματα διαφορετικά. «Δημοκρατικά», όμως, μας ομαδοποίησαν. Εστω. Δυστυχώς πάντως για τους διαμαρτυρόμενους τρεις αποστράτους, δύο μάλλον συνομηλίκους μου και δύο εφήβους, τα όσα γράφουν αποδεικνύουν ότι δεν ξέρουν να διαβάζουν. Διαφορετικά θα απαντούσαν σε πράγματα που έγραψα και όχι στα όσα φαντάστηκαν: αναφέρομαι συγκεκριμένα στο γεγονός ότι ασχολήθηκα με τους «μικροπαπαθεμελήδες», έχοντας όμως αναφέρει και τους άλλους καθώς και την επιλογή που έκαναν τα ΜΜΕ. Μου έκαναν επίσης θλιβερή εντύπωση τα διάφορα (και ασφαλίτικα) υπονοούμενα. Απαντώ σε ένα: σπανίως περνάω από το Κολωνάκι!
2. Το μόρφωμα στο οποίο αναφέρθηκα δεν ήταν Βουλή και οι έφηβοι δεν ήταν βουλευτές. Τους βουλευτές τους εκλέγει ο λαός, τους έφηβους τους επέλεξαν επιτροπές γερόντων. Ετσι δεν αντιπροσωπεύουν παρά μόνον αυτούς και τον εαυτό τους. Οχι τη γενιά τους. Εκτός κι αν δεχθούμε, κκ. απόστρατοι (που δεν αναλώσατε περισσότερο από κάθε άλλον Ελληνα τη ζωή σας για την πατρίδα: την υπηρετήσατε με τον τρόπο σας όσο και όπως όλοι οι άλλοι, μόνο που για σας αυτό ήταν και το επαγγελματικό σας καθήκον), ότι τα μέλη της Συμβουλευτικής της δικτατορίας που επέλεγαν συνάδελφοί σας είχαν αντιπροσωπευτικότητα. Ας μου επιτραπεί να υπενθυμίσω και κάτι άλλο: στον πόλεμο όλοι κινδυνεύουν, και οι μόνιμοι και οι έφεδροι. Και στην ειρήνη επίσης: και πιλότοι αεροπλάνων αλλά και κληρωτοί, όπως πρόσφατα στον Εβρο.
3. Τα περί πατριωτισμού και εθνικισμού είναι εξυπνακίστικα κολπάκια. Πατριώτες είναι είμαστε όλοι, εθνικιστές είναι ορισμένοι: εσείς. Και το παράδοξο είναι η άρνηση της ιδεολογίας σας. Το ποιος πολεμάει την ώρα της πραγματικής ανάγκης (ας θυμηθούμε το ’40-’45) και όχι στις τηλεοπτικές εκπομπές κρίνεται την ώρα της μάχης. Ας έχετε το κουράγιο επιτέλους των «ιδεών» σας. Και ολίγη μνήμη. Π.χ. για τα ανδραγαθήματα των εθνικιστών ανά τις πρόσφατες δεκαετίες, όπως στην Κύπρο, και για τη δυστυχία που προκάλεσαν (όχι μόνοι, βεβαίως) σε αυτόν τον τόπο. Οσο για την αναφορά στον Σεφέρη, αμάν πια: μη μας τον βγάλετε τον άνθρωπο και ιδεολόγο της «Ελλάδος Ελλήνων Χριστιανών», ενοχληθέντα όχι από το απαίσιο σύνθημα αλλά μόνο από το ποιόν των συντακτών του!
4. «Τι θέλετε επιτέλους από εμάς», ερωτά «δραματικά» ένας έφηβος. Απάντηση: Να ζήσετε έντιμα, χρήσιμα, ελεύθερα και ευτυχισμένα. Τίποτε άλλο. Διότι το βασικό ερώτημα δεν είναι τι θέλουμε εμείς από εσάς αλλά τι θέλετε εσείς οι ίδιοι από τον εαυτό σας, για σας σε σχέση με τους άλλους, δηλαδή την κοινωνία.
5. Επειδή ρωτήθηκα: Ναι, οι Βορειοηπειρώτες που δεν μετανάστευσαν οριστικά αυτοί οι λίγοι! είναι αλβανοί πολίτες με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που οι μουσουλμάνοι της Θράκης είναι πολίτες Ελληνες. Αν δεχτούμε άλλους κανόνες για την Αλβανία, θα πρέπει να τους δεχτούμε και στην Ελλάδα, στη Θράκη. Πιστεύω προσωπικά ότι οι μειονότητες πρέπει να έχουν πραγματικά τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που διατυπώνονται στις διεθνείς συνθήκες και όχι αυτές που ο καθένας πιστεύει ότι θα έπρεπε να είχαν. Και κάτι άλλο, για τον «βουλευτή Θράκης»: Δεν σας το εξήγησαν, προφανώς, αλλά «ακρίτες» σε ώρα ανάγκης και όχι πλάκας είναι όλοι οι Ελληνες. Οσο για τη Θράκη, το πρόβλημα δεν είναι μόνο η προπαγάνδα του τουρκικού προξενείου. Είναι το γιατί η προπαγάνδα αυτή πιάνει, όσο πιάνει. Η γνώμη μου είναι ότι τη βοηθούν όσοι το παίζουν ακρίτες, θεωρώντας ότι οι μουσουλμάνοι είναι απλώς «φιλοξενούμενοι» στη γη που γεννήθηκαν, αν όχι φύσει εχθροί της, και ότι συνεπώς δεν είναι ισότιμοι έλληνες πολίτες.
6. Οσο για τα συγκεκριμένα, σημείωσα ότι αν δικός μας μειονοτικός τολμούσε να εκφραστεί απαξιωτικά για τη χώρα του όπως η «βουλευτίνα» πρώην Αλβανίας και νυν Ελλάδος, τότε θα είχαν κινηθεί στη χώρα μας οι γνωστές ποινικές διαδικασίες που ασκήθηκαν και σε βάρος μουσουλμάνων και σε βάρος Σλαβομακεδόνων. Και επιμένω: υπάρχουν παραδείγματα.
Κατά τα άλλα, παραπέμπω κάθε ανησυχούντα στην καλή (αυτό πιστεύω!) πρόσφατη αρθρογραφία του καθηγητή Μαρωνίτη.
