Το «μίξερ» της τέχνης
Στα 35 του χρόνια σήμερα ο γερμανός περφόρμερ Γιον Μποκ κινείται στο μεσοδιάστημα της σύγχρονης τέχνης με τη θεατρική πρωτοπορία. Στις διαλέξεις του ενσωματώνει «υλικά» δραματικά και δίνει παράλληλα ιδιαίτερη έμφαση στην άμεση επικοινωνία με το εκάστοτε κοινό του. Πρωτοεμφανίστηκε στη γερμανική σκηνή το 1992 με τη διάλεξη-έκθεση (οι διαλέξεις του βιντεοσκοπούνται και ενσωματώνονται στη συνέχεια στα θεατρικά κολάζ του) με τίτλο «Πώς θα γίνω διάσημος;» που παρουσίασε το 1992 στο Αμβούργο. Επτά χρόνια αργότερα πραγματοποιούσε την πρώτη του έκθεση στην γκαλερί Anton Kern στη Νέα Υόρκη.
«Με ενδιαφέρει να συνδυάζω την τέχνη με τη θεατρικότητα. Στήνω σόου είτε μόνος μου είτε με ηθοποιούς, συνήθως ερασιτέχνες, όπως αυτό που έκανα τον περασμένο Μάιο στο Μητροπολιτικό Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης. Στο μέλλον σκέφτομαι μάλιστα να «χρησιμοποιήσω» περισσότερο ηθοποιούς και να μένω στο πίσω μέρος της σκηνής όπως ένας σκηνοθέτης. Αγαπώ το απόλυτο θέατρο, ωστόσο είμαι εικαστικός καλλιτέχνης» διευκρινίζει και επιμένει ότι η τέχνη οφείλει να είναι απλή όπως απλή είναι φαινομενικά η βιντεοεγκατάσταση που παρουσιάζει από την περασμένη εβδομάδα στην Αθήνα.
«Πρόκειται για ένα hommage στον Αλις Κούπερ» μας εξηγεί· «σήμερα έχει πια γεράσει, κάποιοι τον κοροϊδεύουν όταν τραγουδά, κάποιοι όχι, όμως είναι ο πρώτος ροκ τραγουδιστής που συνδύασε στις εμφανίσεις του τη μουσική με το θέατρο, φέρνοντας στη σκηνή από φίδια ως… γκιλοτίνες!». Ενα παιχνίδι ταυτοτήτων όπως αυτά στα οποία επιδίδεται, αυτοσχεδιάζοντας, ο ίδιος. «Στην τέχνη είμαι ψεύτης. Παίζω τον έξυπνο, τον χαζό, τον χυδαίο, τον τρυφερό» λέει και μας μιλάει για τα υλικά που χρησιμοποιεί στις περφόρμανς του, αντικείμενα άλλοτε χρησιμοποιημένα και άλλοτε χειροποίητα. «Διαλέγω φτηνά υλικά γιατί μου δίνουν τη δυνατότητα να τα καταστρέψω· την ελευθερία να τα επεξεργαστώ. Κάποιες φορές μου αρέσει να αναμειγνύω υφάσματα πανάκριβα από γνωστούς οίκους μόδας με πάμφθηνα ρούχα» σχολιάζει. Ωστόσο το παράδοξο δεν περιορίζεται εκεί αφού ο λόγος με τον οποίο «ντύνει» τις διαλέξεις του έχει πάντα μια επίφαση επιστημονικότητας. «Δεν πρόκειται για παρωδία, απλώς για μία δομή διαφορετική από τις καθιερωμένες και επομένως κριτική» επισημαίνει.
Τον παρακολουθούμε να ξεκινά από την κόκκινη πιπεριά και τον αφρό ξυρίσματος, να προχωρεί στον τρόπο που χρησιμοποιεί μαθηματικές μεθόδους και διαγράμματα στις περφόρμανς του, να συνεχίζει με όρους δικής του επινόησης, όπως «παραμοντέρνο», και να μας βάζει στο τέλος σε μια συλλογιστική διαδικασία που ο ίδιος αποκαλεί «μαύρη τρύπα» και που είναι αδύνατον να συμπυκνωθεί σε ένα και μόνο συμπέρασμα. Ο ίδιος, βέβαια, επιμένει ότι η ζωή του είναι συνηθισμένη: «Πίνω καφέ και γάλα όπως οι περισσότεροι, αποφεύγω τους προγραμματισμούς και μισώ τα χρονοδιαγράμματα»…
Διαλέξεις του παρουσιάζονται αυτόν τον καιρό στο Haus der Kunst του Μονάχου και στο Bonner Kunsteverein της Βόννης. Τον Μάιο θα δείξει τη νέα του δουλειά στην Anton Kern και ακολουθεί η συμμετοχή του στην Τριενάλε της Γιοκοχάμα, οι διαλέξεις του στο Royal College of Art Galleries του Λονδίνου και στο Palazzo delle Papese της Σιένα.
Η έκθεση του Γιον Μποκ εγκαινιάστηκε την Παρασκευή 10/3 στην γκαλερί «Ελένη Κορωναίου» (Μητσαίων 5-7, τηλ. 9244.271) και θα διαρκέσει ως τις 25 Απριλίου. Ωρες λειτουργίας: Τρ.-Σάβ. 11.00-13.00 και 18.00-21.00. Σάββατο απόγ., Κυριακή και Δευτέρα κλειστά.
