Αν ο Νιλ Γκέιμαν, ο άνθρωπος που επικαιροποίησε ξανά τα πιο εφιαλτικά όνειρα ως αντικείμενο της τέχνης των κόμικς, κυρίως με τη σειρά «Sandman» (στα ελληνικά έχουν κυκλοφορήσει ορισμένα βιβλία υπό τον τίτλο «Μορφέας», από τις εκδόσεις Modern Times), έβλεπε το πρώτο άλμπουμ του νεαρού (γεννημένος το 1970) Νίκου Μηλιώρη, ασφαλώς και θα το πρόσεχε. Πρόκειται για σκληρό ασπρόμαυρο αφήγημα που παρακολουθεί την πορεία της δύσκολης ενηλικίωσης ενός νεαρού ο οποίος ζει τη σχέση του με την οικογένεια και την κοινωνία ως σχέση αντιπαλότητας και αντιπαράθεσης, και αισθάνεται καλά μόνο με τον εσωστρεφή εαυτό του. Ωσπου ένα παιδικό αξεσουάρ, ένα αρκουδάκι που του έδωσαν εξωγήινοι για να το κρατήσει, γίνεται το μοναδικό κίνητρο της ζωής του. Θεωρώντας ότι όλοι απειλούν να του πάρουν το αρκουδάκι του, ο φιλήσυχος άνθρωπος γίνεται δολοφόνος ένα είδος «σίριαλ κίλερ».
Η αφήγηση επιλέγει τη συχνή χρήση των φλας μπακ, ενώ η πορεία της δείχνει και την πορεία της προόδου στο σκίτσο και στις αφηγηματικές τεχνικές του καλλιτέχνη. Πολλά μικρά καρέ, με τον χώρο να παραχωρείται στα δυσανάλογα μεγάλα «μπαλόνια» των διαλόγων χαρακτηρίζουν το ιδιαίτερο στυλ της αφήγησης. Με λίγα λόγια, το βιβλίο, αν και μοιάζει να είναι μια βιωματική κατάθεση, επικοινωνεί υπογείως με τον προβληματισμό και την αισθητική των κόμικς του φανταστικού. Οσο συγκεκριμενοποιούνται οι επιρροές και χωνεύονται στο προσωπικό ύφος του καλλιτέχνη τόσο τα μελλοντικά εγχειρήματά του θα αποκτούν όγκο και αφηγηματική πειθώ.
