ΒΑΓΔΑΤΗ, ΜΑΡΤΙΟΣ.


Οι πρώτοι βομβαρδισμοί τα ξημερώματα Πέμπτης είχαν διάρκεια μικρότερη από 20 λεπτά. Την πρώτη μισή ώρα οι Ιρακινοί γνώριζαν καλά ποιοι στόχοι είχαν πληγεί. Δεν τους ανακοίνωσαν όμως ποτέ. Δεν ήταν οι συνήθεις στόχοι των βομβαρδισμών, τα σύμβολα του καθεστώτος δηλαδή ή οι θέσεις μάχης. Η απάντηση στην ερώτηση «τι βομβάρδιζαν οι Αμερικανοί» ήταν πάντα ίδια: «Δεν έχουμε πληροφορίες». ‘Η οι Ιρακινοί υιοθετούσαν μια άλλη αντίληψη ως προς την ενημέρωση των δημοσιογράφων ή ίσως είχε συμβεί κάτι πάρα πολύ κακό γι’ αυτούς. Οταν οι Αμερικανοί παραδέχθηκαν αργότερα ότι η επίθεση έγινε εσπευσμένα για να αποκεφαλιστεί ο Σαντάμ Χουσεΐν, η υπόθεση του μεγάλου κακού άρχισε να δείχνει επικρατέστερη. Στη Βαγδάτη άρχισε να ψιθυρίζεται ότι οι δύο βασικοί στόχοι της πρώτης αεροπορικής επίθεσης ήταν η βάση εκπαίδευσης Αλ Ρασίντ και το κρυφό στρατηγείο των ιρακινών επιχειρήσεων.


Αν ένα εσπευσμένο χτύπημα σχεδιάστηκε από τους Αμερικανούς για το στρατηγείο του καθεστώτος και μόνο, τότε το δέλεαρ πρέπει να ήταν πολύ μεγάλο για να παρακαμφθεί η απόλυτη ενημέρωση των συμμάχων του Τζορτζ Μπους.


Στην πραγματικότητα ο πόλεμος είχε ξεκινήσει μερικές ώρες πριν. Μια διοχετευμένη πληροφορία ήταν αυτή που έβαλε μπρος την πολεμική μηχανή των ΗΠΑ. Το τουρκικό κανάλι CNN Τουρκ μετέδωσε ότι ο αντιπρόεδρος του Ιράκ Ταρέκ Αζίζ είχε αυτομολήσει στις κουρδικές περιοχές του Βορρά. Μερικά ακόμη τουρκικά δίκτυα εμφανίστηκαν να επιβεβαιώνουν την πληροφορία αυτή λίγο αργότερα. Η είδηση ήταν πολύ «βαριά» για να τη χωνέψει απλώς η ιρακινή πλευρά. Ο Ταρέκ Αζίζ ήταν το δεξί χέρι του Σαντάμ Χουσεΐν. Αν είχε πραγματικά εγκαταλείψει το πλοίο, δεν υπήρχε καμία αμφιβολία για το ποια πλέον θα ήταν η πορεία του. Από την άλλη πλευρά, ο ιρακινός αντιπρόεδρος ήταν ο διαπραγματευτής με τους Δυτικούς. Το όνομά του είχε ακουστεί πολλές φορές ως το όνομα του ανθρώπου της επόμενης ημέρας. Ο Ταρέκ Αζίζ έπρεπε να ξεκαθαρίσει τα πράγματα. Αποφάσισε να δώσει συνέντευξη Τύπου για να διαψεύσει με την εμφάνισή του τις φήμες. Η φάκα μόλις είχε στηθεί, λένε οι άλλες φήμες, που θέλουν να εξηγήσουν το χτύπημα-αστραπή των Αμερικανών. Οταν ο ιρακινός αξιωματούχος τελείωσε τη συνέντευξη Τύπου, πράκτορες και δορυφόροι γνώριζαν πού ακριβώς βρίσκεται πλέον και μπορούσαν να τον ακολουθήσουν. Το σημείο όπου έφθασε ο Ταρέκ Αζίζ με τη συνοδεία του ήταν τελικώς ο πρώτος στόχος που χτυπήθηκε και ενδέχεται να είναι πραγματικά το στρατηγείο των Ιρακινών.


Ούτε οι ίδιοι οι Αμερικανοί έχουν ανακοινώσει τι και ποιοι χτυπήθηκαν. Οι Ιρακινοί βεβαίως διαψεύδουν το σενάριο και το αποδίδουν σε προπαγανδιστική εκστρατεία των ΗΠΑ.


Οι Αμερικανοί έχουν πραγματικά στήσει γύρω από το Ιράκ μεγάλο δίκτυο προπαγάνδας και ψυχολογικού πολέμου. Η φήμη που θέλει τον Σαντάμ Χουσεΐν τραυματία στον πρώτο βομβαρδισμό – ενδεχομένως μετά τη συνάντησή του με τον Ταρέκ Αζίζ – στοχεύει περισσότερο στο εσωτερικό του Ιράκ παρά προς τα έξω. Η κοινή γνώμη στη χώρα του Σαντάμ Χουσεΐν καταναλώνει, αν και δύσπιστη, με μεγάλη ευκολία φήμες και πληροφορίες. Οι ειδήσεις μεταφέρονται περισσότερο από στόμα σε στόμα παρά με τα πρωτόγονα και ελεγχόμενα ιρακινά μέσα ενημέρωσης. Αν λοιπόν μια είδηση περάσει στα πρώτα στόματα, η αναπαραγωγή της είναι εύκολη υπόθεση. Οσο μάλιστα περνά ο καιρός και κλιμακώνονται οι πολεμικές επιχειρήσεις τόσο πιο αδύνατο γίνεται το καθεστώς στην αντιμετώπιση της φημολογίας που αναπτύσσεται στο παρθένο έδαφος της περιέργειας. Η εισβολή π.χ. των Αμερικανών στο Νότιο Ιράκ ξημερώματα Πέμπτης είχε διογκωθεί από τη φήμη ότι οι Αμερικανοί βρίσκονται ήδη έξω από τη Βαγδάτη. Οι ΗΠΑ ξέρουν ότι, αν η Βασόρα, η πρωτεύουσα του Νότου, πέσει στα χέρια τους, πέρα από ένα στρατιωτικό προγεφύρωμα, θα είναι η καλύτερη βάση για να χτίσουν την εικόνα ενός Ιράκ που γονατίζει και υποδέχεται τους ελευθερωτές Αμερικανούς.


Ακόμη και οι ιρακινές συχνότητες θα καταληφθούν από τους Αμερικανούς για να προβάλουν εικόνες που ήδη έχουν περιγράψει οι ειδικοί της επικοινωνίας: οι Ιρακινοί να καλωσορίζουν με λουλούδια τον αμερικανικό στρατό. Σαφώς στον Νότο υπάρχουν ιρακινοί σιίτες μουσουλμάνοι οι οποίοι θα υποδεχθούν τους Αμερικανούς ως σωτήρες. Αλλά αυτό δεν οδηγεί απαραιτήτως στο συμπέρασμα ότι οι Ιρακινοί γενικώς δεν θα πολεμήσουν. Ο αντιαμερικανισμός, ακόμη και αν υπαγορεύεται από το ιρακινό καθεστώς, είναι ισχυρός, κάτι σαν παράδοση. Τρεις γενιές Ιρακινών έχουν μεγαλώσει – και κουραστεί – βλέποντας τους Αμερικανούς να εξαπολύουν πυραύλους στη χώρα τους.


Η κύρια επίθεση των αμερικανοβρετανικών δυνάμεων ξεκίνησε στις 8 το βράδυ της Παρασκευής. Οι βόμβες, των Β-52 και οι πύραυλοι Κρουζ χτύπησαν κατά κύματα τη Βαγδάτη που παραδόθηκε στις φλόγες. Και ήταν μόνο η αρχή. Ο πόλεμος θα κριθεί στις μάχες της Βαγδάτης.


Υπάρχουν τρία ενδεχόμενα. Το πρώτο είναι να καταφέρουν να καταλάβουν την πόλη αν οι δυνάμεις που τώρα δηλώνουν πιστές στον Σαντάμ Χουσεΐν, κυρίως η προεδρική φρουρά και τα ένοπλα μέλη του Μπάαθ, δεν δεχθούν να πολεμήσουν. Το δεύτερο ενδεχόμενο είναι η θέα ενός καθεστώτος που βρίσκεται στα τελευταία του να προκαλέσει εσωτερικές αντιδράσεις, ακόμη και σε έναν κύκλο δίπλα στον Σαντάμ Χουσεΐν. Πάντα στην ιστορία υπάρχει κάποιος Βρούτος. Το τρίτο ενδεχόμενο είναι οι αμερικανικές δυνάμεις να εμπλακούν σε έναν πόλεμο πόλεως όπου, όπως έχει αποδειχθεί και από τη Βηρυτό και από τη Σομαλία, δεν τα καταφέρνουν και τόσο καλά.


Η επόμενη ημέρα της αποκάλυψης Ποιους στόχους είχε ο καταιγιστικός βομβαρδισμός της πρωτεύουσας


Η Βαγδάτη βομβαρδιζόταν καθ’ όλη τη διάρκεια της νύχτας της Παρασκευής. Μετά το πρώτο κύμα της επίθεσης, που ήταν η μεγαλύτερη δύναμη πυρός που εκδηλώθηκε ποτέ στον κόσμο σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα και σε τόσο μικρή έκταση, τα βομβαρδιστικά επέλεγαν πλέον στρατιωτικούς στόχους κυρίως έξω από τη Βαγδάτη.


Οι Ιρακινοί ήδη έχουν αρχίσει να καταλαβαίνουν ότι είναι άλλου τύπου επιθέσεις, διαφορετικές από αυτές που είχαν συνηθίσει στους δύο προηγούμενους πολέμους. Στη δυτική όχθη του Τίγρη τα καμένα παλάτια του Σαντάμ Χουσεΐν και κυβερνητικά κτίρια ήταν χθες το πρωί η απόδειξη για το πόσο καταστροφική είναι αυτή τη φορά η πολεμική μηχανή των ΗΠΑ και πόσο ακριβή είναι τα νέα όπλα. Το κάθε κτίριο χτυπήθηκε με αρκετούς πυραύλους, κανένα όμως δεν γκρεμίστηκε. Οι πύραυλοι έπεφταν ακριβώς στο κέντρο της ταράτσας των κτιρίων αλλά η έκρηξη γινόταν στο εσωτερικό τους. Το εσωτερικό των κτιρίων αυτών έχει καεί ενώ οι εξωτερικοί τοίχοι έχουν μείνει ανέπαφοι.


Η εκατόμβη των νεκρών σίγουρα έχει αρχίσει να δημιουργεί στους κατοίκους της Βαγδάτης από τώρα ερωτήματα για το τι θα γίνει σε μερικές ημέρες, όταν μάλιστα η ιρακινή πλευρά προβάλει αντίσταση.


Οι στόχοι οι οποίοι χτυπήθηκαν με δεκάδες πυραύλους είναι, σύμφωνα με πληροφορίες, το στρατιωτικό μέγαρο Ραγουανί με δεκάδες νεκρούς και τραυματίες, το αεροδρόμιο «Σαντάμ Χουσεΐν» της Βαγδάτης, τα δύο παλάτια του Σαντάμ Χουσεΐν με τα υπόγειά τους και το στρατόπεδο Αλ Φουράτ. Μόνο οι νεκροί στο στρατόπεδο ξεπερνούν τους 100.