Τα 300 φάρμακα-«βόμβες»

Κατά 300 φάρμακα πιο… αδύνατη αναμένεται, σύμφωνα με πληροφορίες, να είναι η νέα λίστα συνταγογραφούμενων φαρμάκων που θα ισχύσει από το προσεχές έτος. Η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας (ΠΟΥ) έχει ήδη καταρτίσει έναν μακρύ κατάλογο με φάρμακα «αμφιβόλου αποτελεσματικότητας» ή ακόμη και επικίνδυνα ­ ορισμένα από αυτά ­ για την υγεία. Σύμφωνα με πληροφορίες, στη νέα λίστα συνταγογραφούμενων φαρμάκων δεν θα περιλαμβάνονται πολλά φάρμακα που βελτιώνουν την εγκεφαλική και αγγειακή κυκλοφορία καθώς και την εγκεφαλική μνήμη στα οποία ανήκουν τα νο-οτρόπα. Επίσης, δεν θα μπορούν πλέον οι γιατροί να συνταγογραφούν βιταμίνες. Ανάμεσα σε αυτά ενδέχεται να βρίσκονται και δύο φάρμακα κατά της χοληστερόλης, που το τελευταίο διάστημα κόστισαν τη ζωή σε δύο έλληνες ασθενείς και σε άλλους 52 στον υπόλοιπο κόσμο. Με δεδομένη την ελλιπή ενημέρωση των αρμοδίων σε ό,τι αφορά τα κρούσματα τόσο από τους γιατρούς όσο και από τις παρασκευάστριες εταιρείες, οι φόβοι ότι ο κατάλογος των θυμάτων-ασθενών που ελάμβαναν το Lipobay (στατίνη) της εταιρείας Bayer και το Lipidil (φιβράτη) της Fournier Hellas μόλις τώρα ανοίγει είναι πλέον υπαρκτοί.

Ο θάνατος του ηλικιωμένου έλληνα ασθενούς από ραβδομυόλυση βαριάς μορφής, την οποία προκάλεσε η συγχορήγηση σεριβαστατίνης και γεμφιβροζίλης, καθώς και άλλων 52 ασθενών παγκοσμίως έχουν αναστατώσει τους πάντες. Οι φόβοι έγιναν μεγαλύτεροι μετά την προχθεσινή είδηση για δεύτερο θάνατο έλληνα ασθενούς ο οποίος ελάμβανε το φάρμακο Lipidil (200 mg) για την αντιμετώπιση της υπερχοληστεριναιμίας και της υπερτριγλυκεριδαιμίας. Αλλά και από τις καταγγελίες του Ινστιτούτου Καταναλωτών των ΗΠΑ για 81 θανάτους οι οποίοι συνδέονται με τη λήψη πέντε άλλων σκευασμάτων που επίσης ανήκουν στην κατηγορία των στατινών και τα οποία κυκλοφορούν ευρέως στην Ελλάδα. Οι περισσότερες οικογένειες έχουν τουλάχιστον ένα μέλος τους που κάνει χρήση τέτοιων φαρμάκων για τη μείωση της χοληστερόλης. Πόσοι όμως δεν έχουν πάρει κατά καιρούς έναν σωρό άλλα φάρμακα τα οποία, μολονότι θεωρούνται «ακίνδυνα», κρύβουν κινδύνους; Τις πταίει; τα φάρμακα; οι γιατροί που συχνά δεν υποβάλλουν τους ασθενείς στις απαραίτητες εξετάσεις προτού τα συνταγογραφήσουν και οι οποίοι δεν τους δίνουν πάντα τις κατάλληλες οδηγίες; οι ασθενείς που πολλές φορές παρακάμπτουν τους γιατρούς προσπαθώντας να αυτοθεραπευθούν; οι φαρμακοποιοί που σπανίως λένε «όχι» στον πελάτη;

«Ολοι έχουν μερίδιο ευθύνης» επισημαίνει ο καθηγητής Φαρμακολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Ν. Χούλης. «Υπάρχουν γιατροί που δεν είναι πάντα καλά «διαβασμένοι» ως προς τις αντενδείξεις των φαρμάκων και φαρμακοποιοί που δίνουν με ευκολία στους ασθενείς ό,τι τους ζητούν. Δυστυχώς στη χώρα μας υπάρχει ανεξέλεγκτη αγορά φαρμάκων». Ο παθολόγος και κλινικός φαρμακολόγος, διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών, κ. Αν. Σπαντιδέας, προσθέτει: «Η τακτική της αυτοθεραπείας και της αλόγιστης χρήσης φαρμάκων από τους ασθενείς είναι εντελώς λανθασμένη».

Οι ειδικοί πάντως επισημαίνουν ότι το ίδιο το φάρμακο «φταίει» σπάνια. Αλλωστε κανένα φάρμακο δεν παίρνει έγκριση αν δεν παρουσιάζει ένα πολύ καλό «προφίλ» ασφαλείας. Κάθε φάρμακο, προτού βρεθεί στα ράφια των φαρμακείων, έχει περάσει από εκατοντάδες δοκιμασίες επί πολλά χρόνια και έχει χορηγηθεί σε χιλιάδες εθελοντές ασθενείς. «Τα φάρμακα μπορούν να θεραπεύσουν ή να βλάψουν κάποιον ασθενή ανάλογα με την «κακή» ή την «καλή» χρήση που τους γίνεται» επισημαίνει ο επίκουρος καθηγητής Φαρμακολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Ν. Δρακούλης. «Η βασική φιλοσοφία κάθε φαρμακολόγου είναι ότι όλα τα φάρμακα έχουν παρενέργειες και μπορούν να βλάψουν τον ασθενή. Το θέμα είναι προς τα πού κλίνει η ζυγαριά από την αναλογία οφέλους και κινδύνου» λέει ο κ. Δρακούλης.


ΤΙ ΛΕΕΙ Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ Οι 600 «κίτρινες κάρτες» του ΕΟΦ

Περί τις 600 «κίτρινες κάρτες» (όπου αναγράφονται οι παρενέργειες που παρουσιάζει κάθε φάρμακο) λαμβάνει ετησίως ο Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων (ΕΟΦ). Την τελευταία πενταετία έχουν αποσυρθεί 11 φαρμακευτικά προϊόντα για λόγους ασφαλείας. Σύμφωνα με τον πρόεδρο του ΕΟΦ, καθηγητή Φαρμακολογίας κ. Μ. Μαρσέλο, τα δεδομένα της κάθε «κάρτας» αξιολογούνται από ειδικούς επιστήμονες και προωθούνται περαιτέρω στην αντίστοιχη υπηρεσία του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων που εδρεύει στο Λονδίνο. Με αυτόν τον τρόπο εξασφαλίζεται η συγκέντρωση πολλών επιστημονικών στοιχείων τα οποία επιτρέπουν την περιοδική συνολική αξιολόγηση των φαρμάκων. Προϊόντα με βεβαρημένο αρχείο αποσύρονται από την κυκλοφορία. «Γίνεται κατανοητό» επισημαίνει ο κ. Μαρσέλος «ότι η συγκέντρωση στοιχείων για τις ανεπιθύμητες ενέργειες των φαρμάκων είναι τεραστίας σπουδαιότητος. Η διαδικασία της φαρμακοεπαγρύπνησης είναι κυρίως στα χέρια των γιατρών, οι οποίοι πρέπει να συνεργάζονται διαρκώς με τις αρμόδιες αρχές. Αυτό άλλωστε αποτελεί και νομοθετημένη υποχρέωσή τους».


Πώς γίνονται οι έλεγχοι των φαρμάκων Ευρωπαϊκή Υπηρεσία για την Αξιολόγηση των Φαρμακευτικών Προϊόντων

Ο οργανισμός που συντονίζει και εναρμονίζει τις 15 χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης στο θέμα της κυκλοφορίας και διακίνησης των φαρμάκων είναι η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία για την Αξιολόγηση των Φαρμακευτικών Προϊόντων (European Agency for the Evaluation of Medicinal Products, ΕΜΕΑ). Η υπηρεσία αυτή απαρτίζεται από δύο επιστημονικούς οργανισμούς: ο ένας ασχολείται με τον χαρακτηρισμό των φαρμάκων που χορηγούνται για σπάνιες ασθένειες ενώ ο άλλος αξιολογεί την σχέση μεταξύ οφέλους και κινδύνων που μπορεί να ενέχει το οποιοδήποτε φάρμακο και ανάλογα με τα συμπεράσματα δίνει την έγκρισή του προκειμένου το φάρμακο να βγει στο εμπόριο.


Η διαδικασία που ακολουθείται ανάλογα με το είδος του φαρμάκου

Ολα τα φάρμακα που αποτελούν προϊόντα της επιστήμης της βιοτεχνολογίας είναι υποχρεωτικό να λαμβάνουν έγκριση από την αρμόδια Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Αξιολόγησης. Τα φάρμακα που βασίζονται σε χημικές ουσίες (μια από αυτές είναι και η σεριβαστατίνη, που αποτελεί βασικό συστατικό του Lipobay) μπορούν να λάβουν την κεντρική έγκριση από την αρμόδια ευρωπαϊκή αρχή ή να εγκριθούν σε εθνικό επίπεδο κάθε χώρας-μέλους και έπειτα, μέσω αμοιβαίας αναγνώρισης, να εισέλθουν στην αγορά.


Περαιτέρω αρμοδιότητες

Η ΕΜΕΑ έχει το δικαίωμα να αποσύρει κάποιο φάρμακο από την αγορά (το έπραξε πρόσφατα με κάποια σκευάσματα κατά της παχυσαρκίας) αλλά η οδηγία πρέπει να γίνει δεκτή από κάθε κράτος-μέλος). Στις αρμοδιότητές της εμπίπτουν επίσης η παροχή συστάσεων και συμβουλών προς τις φαρμακευτικές εταιρείες και η έγκριση όλων των μετατροπών που μπορεί η εταιρεία να κάνει σε ένα φάρμακο, είτε αυτές αφορούν τα συστατικά του είτε τις ενδείξεις χρήσης του.


Φαρμακοεπαγρύπνηση

Η φαρμακοεπαγρύπνηση δεν αποτελεί ακόμη μια πλήρως εδραιωμένη λειτουργία της ΕΜΕΑ. Προς το παρόν η αρμοδιότητά της είναι η συλλογή στοιχείων που αποστέλλονται από τα κράτη-μέλη σχετικά με τα φάρμακα. Στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής βρίσκεται υπό τη Γενική Διεύθυνση Βιομηχανίας και όχι υπό τη Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας.


Πώς να διαβάσετε σωστά το φύλλο οδηγιών των σκευασμάτων

Οι ενδείξεις

Είναι το σημείο εκείνο που πρέπει να διαβάζεται πρώτο από τον ασθενή, καθώς αναφέρει επακριβώς για ποιες μορφές ασθενειών ενδείκνυται το φάρμακο. Σύμφωνα με τη σύσταση της Ευρωπαϊκής Ενωσης, οι ενδείξεις του φαρμάκου αποτελούν μια από τις πρώτες παραγράφους του φύλλου οδηγιών.

Οι αντενδείξεις

Η παράγραφος των αντενδείξεων ακολουθεί αυτή των ενδείξεων και πρέπει να διαβάζεται απαραιτήτως, καθώς δίνει εικόνα των προβλημάτων που συνδέονται με τη λήψη του φαρμάκου. Οι γιατροί όμως αναφέρουν ότι σε πολλές περιπτώσεις δεν λαμβάνεται υπ’ όψιν στις αντενδείξεις η αλλεργία που μπορεί να παρουσιαστεί από τη χορήγηση κάποιου σκευάσματος. Για τον λόγο αυτόν χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή από τους ασθενείς.

Δοσολογία, τρόπος και χρόνος χορήγησης

Ο γιατρός τη στιγμή που συνταγογραφεί ένα φάρμακο αναφέρει στον ασθενή την ημερήσια δόση που πρέπει να λαμβάνει. Παρ’ όλα αυτά, οι γιατροί θεωρούν ιδιαίτερα σημαντικό ο ίδιος ο ασθενής να διαβάζει στο φύλλο οδηγιών τη δοσολογία του φαρμάκου προτού το λάβει, καθώς επίσης τον τρόπο (πριν ή μετά τα γεύματα) και τον χρόνο χορήγησής του.

Αλλα χρήσιμα στοιχεία που περιλαμβάνονται στο φύλλο οδηγιών

Στο φύλλο οδηγιών περιλαμβάνονται επίσης πληροφορίες για τις προφυλάξεις, τις αλληλεπιδράσεις, τις προειδοποιήσεις, την υπερδοσολογία και τις ανεπιθύμητες ενέργειες από τη λήψη του φαρμάκου. Ο γιατρός οφείλει να εξηγεί στον ασθενή του πώς θα διακρίνει σωστά τις χρήσιμες γι’ αυτόν πληροφορίες ανάμεσα στην πλειάδα των πληροφοριών που περιλαμβάνονται σε αυτές τις παραγράφους του φύλλου οδηγιών. Πολλοί μάλιστα θεωρούν ότι τα φύλλα οδηγιών πρέπει να απλοποιηθούν, ώστε να γίνονται κατανοητά από όλους τους ασθενείς.


Τι πρέπει να προσέχουν οι ασθενείς * Πότε τα διάφορα φαρμακευτικά προϊόντα μπορεί να είναι επικίνδυνα για την υγεία των καταναλωτών

Υπάρχει ένας όρος της επιστήμης της φαρμακολογίας, αυτός του «θεραπευτικού παραθύρου», στον οποίον στηριζόμενοι οι επιστήμονες μπορούν να διαχωρίσουν τα φάρμακα σε περισσότερο ή λιγότερο «επικίνδυνα». Τι ακριβώς σημαίνει ο όρος αυτός; «Το «θεραπευτικό παράθυρο'» εξετάζει την απόσταση μεταξύ της δόσης ασφαλείας και της επικίνδυνης δοσολογίας ενός φαρμάκου» εξηγεί ο κ. Αν. Σπαντιδέας. «Επικίνδυνο μπορούμε να χαρακτηρίσουμε ένα φάρμακο που η θεραπευτική δόση του είναι πολύ κοντά στην τοξική δόση του. Αντιθέτως, για ένα φάρμακο που θεωρείται πιο ασφαλές υπάρχει μεγάλη απόσταση μεταξύ θεραπευτικής και τοξικής δόσης». Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; «Επικίνδυνο», π.χ., μπορεί να θεωρηθεί ένα καρδιολογικό φάρμακο που, αν το λάβει ένας ασθενής με καρδιολογικά προβλήματα σε δόση 0,5 mg, θα του κάνει καλό ενώ αν του χορηγηθεί μια δοσολογία του συγκεκριμένου φαρμάκου λίγο μεγαλύτερη ­ π.χ., 0,6 mg ­ θα τον βλάψει, καθώς η δόση αυτή θα αγγίξει τα όρια της τοξικότητας. Αντιθέτως, φάρμακα που χαρακτηρίζονται πιο ασφαλή όπως, π.χ., η ασπιρίνη θεραπεύουν τον ασθενή αν λάβει δοσολογία 500 mg, δεν τον βλάπτουν όμως ακόμη και αν του χορηγηθεί η διπλάσια δοσολογία.

Βασιζόμενοι στην προαναφερθείσα θεωρία οι ειδικοί χαρακτηρίζουν πιο επικίνδυνα τα καρδιολογικά φάρμακα, τα αντιδιαβητικά φάρμακα καθώς και τα ψυχοφάρμακα. «Από την κατηγορία των καρδιολογικών φαρμάκων ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δίδεται στα καρδιοτονωτικά που περιέχουν την ουσία διγοξίνη και στα αντιαρρυθμικά φάρμακα γενικότερα, καθώς μπορούν να προκαλέσουν σοβαρότατες παρενέργειες στην καρδιά, ορισμένες φορές με μοιραία κατάληξη. Οσοι παίρνουν διουρητικά φάρμακα είναι απαραίτητο να περνούν από ιατρικό έλεγχο των ηλεκτρολυτών κάθε δύο μήνες. Σε ό,τι αφορά τα αντιδιαβητικά, η ινσουλίνη αλλά και τα χάπια που λαμβάνουν οι διαβητικοί μπορούν να έχουν παρενέργειες, με κυριότερη την υπογλυκαιμία. Ιδιαίτερη προσοχή απαιτείται και από όσους κάνουν χρήση ψυχοφαρμάκων, καθώς τα σκευάσματα αυτού του είδους μπορούν να δημιουργήσουν εύκολα εθισμό και εξάρτηση. Από τα ψυχοφάρμακα περισσότερο επικίνδυνα μπορούν να χαρακτηρισθούν εκείνα που περιέχουν βενζοδιαζεπίνες» αναφέρει ο κ. Σπαντιδέας. Μικρό θεραπευτικό παράθυρο έχουν ακόμη ουσίες που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία ορμονολογικών προβλημάτων όπως η θυροξίνη, η οποία μπορεί να προκαλέσει έντονες ταχυκαρδίες και αρρυθμίες. Για τον λόγο αυτόν όλοι οι ασθενείς που τις λαμβάνουν χρειάζεται να βρίσκονται υπό στενή ιατρική παρακολούθηση. Προσοχή και στα φάρμακα κατά της παχυσαρκίας, συνιστούν οι επιστήμονες. «Βεβαίως, τα παλαιότερα φάρμακα για την καταπολέμηση της παχυσαρκίας έχουν πλέον αποσυρθεί και τα νέα που κυκλοφορούν έχουν μεγαλύτερο «παράθυρο ασφαλείας»» λέει ο κ. Σπαντιδέας.


Τα επικίνδυνα φάρμακα Φάρμακα κατά της παχυσαρκίας

Τα φάρμακα της κατηγορίας αυτής που βασίζονται στις ουσίες φεντερμίνη, ψευδοεφεδρίνη, φεντιμετραζίνη, προπιλεξεδρίνη επιδρούν στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Μειώνουν μεν το αίσθημα της πείνας, παρουσιάζουν δε σοβαρές παρενέργειες όπως ταχυκαρδία, αύξηση της αρτηριακής πίεσης, νευρικότητα, αϋπνία, τρόμο.


Ψυχοφάρμακα

Το Ritalin είναι φάρμακο που το βασικό συστατικό του ανήκει στην κατηγορία των αμφεταμινών. Οι ουσίες αυτές επιδρούν στο νευρικό σύστημα. Στις ΗΠΑ είναι ένα από τα πιο διαδεδομένα φάρμακα για τη θεραπεία του προβλήματος συγκέντρωσης και υπερκινητικότητας των παιδιών.


Αντικαρκινικά φάρμακα

Θεωρούνται υπεύθυνα για καρκινογένεση. Ορισμένα με βάση την ταμοξιφένη, παρά το ό,τι θεωρούνται χρήσιμα για τη θεραπεία του καρκίνου του μαστού, είναι δυνατόν να προκαλέσουν καρκίνο του τραχήλου της μήτρας. Οι ειδικοί ελπίζουν ότι η νέα γνώση που θα αποκτήσουν από την ανάλυση του γονιδιώματος θα προσφέρει στο μέλλον μια νέα γενιά αντικαρκινικών φαρμάκων, με λιγότερες παρενέργειες.


Αντιφλεγμονώδη

Κυκλοφορούν ευρέως στην αγορά και καταναλώνονται καθημερινά από εκατομμύρια ανθρώπους. Πολλά όμως από αυτά προκαλούν σοβαρές παρενέργειες στο γαστρεντερικό σύστημα. Ο γιατρός είναι εκείνος ο οποίος οφείλει να συνταγογραφεί εκείνα που έχουν τις λιγότερες αντενδείξεις. Οι έρευνες σε αυτή την κατηγορία φαρμάκων είναι ακόμη ανεπαρκείς.


Αντιπυρετικά

Στο στόχαστρο της ΠΟΥ και στη λίστα των επικίνδυνων ουσιών βρίσκεται και το ακετυλοσαλικυλικό οξύ, το βασικό συστατικό της γνωστής σε όλους ασπιρίνης. Δεν συστήνεται η χορήγηση του φαρμάκου ως αντιπυρετικού σε παιδιά, καθώς η ουσία μπορεί να προκαλέσει παρενέργειες στον παιδικό οργανισμό. Στους ενηλίκους η λήψη του φαρμάκου προκαλεί κυρίως γαστρεντερικές διαταραχές.


Φάρμακα κατά της αρθρίτιδας

Η λεφλυνομίδη, ουσία που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία από τους πόνους της αρθρίτιδας, «ενοχοποιείται» για σοβαρότατες παρενέργειες όπως η ηπατική ανεπάρκεια, που σε ορισμένες περιπτώσεις οδήγησε ασθενείς στον θάνατο. Η αρμόδια Υπηρεσία Φαρμακοεπαγρύπνησης της Ευρωπαϊκής Ενωσης έχει μέχρι στιγμής ανακοινώσει 129 περιστατικά βαριάς ηπατικής ανεπάρκειας που οφειλόταν στη λήψη της συγκεκριμένης κατηγορίας φαρμάκων καθώς και εννέα θανάτους.


ΤΑ «ΑΘΩΑ» Αντιβιοτικά και αντιπυρετικά

Μη νομίζετε ότι τα «αθώα» παυσίπονα και τα αντιβιοτικά είναι αβλαβή. «Από αυτά τα φάρμακα, τα αντιβιοτικά θεωρούνται πιο επικίνδυνα» δηλώνει ο κ. Ν. Χούλης. Αραγε, ποιος έχει ξεχάσει τον θάνατο ενός έλληνα ασθενούς, το 1995, από το αντιβιοτικό Augmentin που του είχαν χορηγήσει οι γιατροί κρατικού νοσοκομείου, λίγη ώρα προτού υποβληθεί σε επέμβαση; Οι γιατροί δεν είχαν κάνει στον ασθενή τεστ ευαισθησίας. «Ορισμένα προκαλούν από αλλεργίες ως και αναφυλλακτικό σοκ. Είχαμε στον παρελθόν θανάτους που οφείλονταν σε σοκ. Για τον λόγο αυτόν, όταν ο γιατρός χορηγεί σε ασθενή ένα αντιβιοτικό για πρώτη φορά, και ιδίως υπό μορφή ενέσεως, θα πρέπει να του κάνει τεστ ευαισθησίας. Αν ο ασθενής είναι ευαίσθητος στο φάρμακο, δεν θα πρέπει να το λάβει. Αυτός είναι ένας τρόπος προφύλαξης» επισημαίνει ο καθηγητής.

Συγκεκριμένα, σε ό,τι αφορά τα αντιβιοτικά, οι βήτα-λακτάμες, στις οποίες περιλαμβάνονται οι πενικιλίνες, οι κεφαλοσπορίνες και οι μακρολίδες, στις οποίες ανήκουν η ερυθρομυκίνη και η κλαριθρομυκίνη, θεωρούνται από τους ειδικούς σχετικά «αθώες» ουσίες. Αντιθέτως, στα τοξικά αντιβιοτικά ανήκουν οι αμινογλυκοσίδες και οι κινολόνες. Οι τελευταίες λαμβάνονται κυρίως για τη θεραπεία ισχυρών λοιμώξεων.

Αλλά και η ασπιρίνη μπορεί να προκαλέσει γαστρορραγίες στους ενήλικες και άλλα, ίσως σοβαρότερα προβλήματα στα μικρά παιδιά. Για τον λόγο αυτόν απαγορεύεται η χορήγησή της σε παιδιά κάτω των 10 ετών. Στις μικρές ηλικίες ενδείκνυται η χρήση παρακεταμόλης ως αντιπυρετικού.


Οι στατίνες, οι φιβράτες και η θνησιμότητα

Οι στατίνες έχουν προληπτική δράση. Μειώνουν τη θνησιμότητα από καρδιαγγειακά νοσήματα, καθώς μειώνουν τα επίπεδα της χοληστερόλης στο αίμα, μπλοκάροντας ένα ένζυμο του ήπατος. Εξι διαφορετικά είδη στατινών κυκλοφορούν στην αγορά. Η πρώτη που ανακαλύφθηκε, στα τέλη της δεκαετίας του ’80, ήταν η σιμβαστατίνη. Οι άλλες πέντε είναι: η ατορβαστατίνη, η πραβαστατίνη, η λοβαστατίνη και η φλουβαστατίνη.

«Με τη λήψη μιας στατίνης αυξάνονται τα επίπεδα των τριγλυκεριδίων. Αυτό αντιμετωπίζεται με τη χορήγηση φιβράτης (σ.σ.: σε αυτή την κατηγορία ανήκει η γεμφιβροζίλη). Ο συνδυασμός τους όμως είναι θανατηφόρος» τονίζει ο κ. Χούλης. «Σε ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Καρδιολογικής Εταιρείας» συνεχίζει «αναφέρεται ότι η ραβδομυόλυση δεν παρατηρήθηκε σε καμία άλλη στατίνη εκτός από το Lipobay, και αυτό σε συνδυασμό με τις φιβράτες». Και καταλήγει: «Οι στατίνες είναι τα φάρμακα τα οποία μαζί με τον αντικαπνιστικό αγώνα αποτελούν τις δύο μεγαλύτερες εκστρατείες οι οποίες έχουν σώσει τον κόσμο από καρδιακά περιστατικά».

Τι πρέπει να κάνουν οι ασθενείς για να αποφύγουν δυσάρεστες καταστάσεις; Εργαστηριακό έλεγχο κάθε τρεις μήνες για να μην εμφανίσουν προβλήματα στο ήπαρ.