Ο κ.
Κωνσταντίνος Κανόνης διετέλεσε γενικός διευθυντής και πρόεδρος της θυγατρικής Commercial Bank of Greece (Germany) GmbH της Εμπορικής Τράπεζας στη Γερμανία, αντιπρόεδρος για επτά χρόνια της αμερικανικής τράπεζας Bankers Trust, με έδρα τη Νέα Υόρκη, γενικός διευθυντής της εταιρείας Επενδύσεις Εργασίας ΑΕ και διευθυντής Ευρωαγορών και Συναλλάγματος της Τράπεζας Εργασίας ΑΕ, μέλος του ΔΣ της ΕΤΒΑ, των Ελληνικών Εξαγωγών ΑΕ και του ΕΟΜΜΕΧ. Σήμερα είναι αναπληρωτής γενικός διευθυντής της Εμπορικής Τράπεζας της Ελλάδας.


Η αλήθεια είναι ότι ουδείς προφήτης στον τόπο του! Το αποδεικνύει η περίπτωση πολλών Ελλήνων που ενώ στην Ελλάδα δεν είχαν τύχει της δέουσας προσοχής, όταν διέπρεψαν πηγαίνοντας στο εξωτερικό, ως «εισαγόμενοι», έγιναν περιζήτητοι!


Ετσι η συμβουλή του αναπληρωτή γενικού διευθυντή της Εμπορικής Τράπεζας της Ελλάδας κυρίου Κωνσταντίνου Κανόνη προς τους νέους προκειμένου να διαγράψουν επιτυχημένη καριέρα, ότι πρέπει να ξεκινήσουν από το εξωτερικό, είναι πολύ ρεαλιστική.


Εξάλλου έχει προσωπική πείρα.


­ Αλήθεια, πώς αποφασίσατε να πάτε στο εξωτερικό;


«Ημουν «βολεμένος» πολύ καλά επαγγελματικά αλλά είχα ανησυχίες πάνω από τις συνήθεις. Ετσι, προς μεγάλη απορία γονιών και φίλων, άφησα τη βολή μου για αναζήτηση επαγγελματικών εμπειριών στο εξωτερικό. Δεν το μετάνιωσα, παρ’ όλο που η ξενιτιά και με τις καλύτερες συνθήκες έχει δυσκολίες. Ξεκίνησα από την Αμερική, που δίνει μεγάλες πρωτοβουλίες στους νέους. Συνέχισα στη Γερμανία, που έχει αυστηρές δομές, και τώρα ασχολούμαι με τις διεθνείς δραστηριότητες της Εμπορικής Τράπεζας, με έμφαση στις ανατολικές χώρες».


­ Βλέπω στο βιογραφικό σας ότι κάνατε σπουδές φυσικής. Πώς «παντρεύεται» αυτή η επιστήμη με τον τραπεζικό χώρο;


«Οταν πήγα στην Αμερική για να κάνω μεταπτυχιακά στη Διοίκηση Επιχειρήσεων ήταν πλεονέκτημα ­ κατά τη γνώμη των αρμοδίων για την επιλογή μου στο πανεπιστήμιο ­ το γεγονός ότι προερχόμουν από τον χώρο των θετικών σπουδών. Ετσι κατέληξα στα χρηματοοικονομικά και στα τραπεζικά. Στα πρώτα μου βήματα στον τραπεζικό χώρο, όταν γύρισα στην Ελλάδα, είχα την τύχη να δουλέψω με δύο εξαιρετικούς τραπεζίτες που κι αυτοί είχαν εργαστεί σε ξένες τράπεζες αρκετά χρόνια, με τον Καψάσκη και τον Γόντικα».


­ Να συμπεράνω ότι θα συνιστούσατε και σήμερα στα νέα παιδιά να αναζητήσουν καριέρα στο εξωτερικό;


«Ανεπιφύλακτα, ναι. Κατ’ αρχάς στην Αμερική και στην Ευρώπη προσλαμβάνεσαι για το ποιος είσαι και όχι για το ποιον γνωρίζεις. Το ίδιο συμβαίνει και με τις προαγωγές, μεταθέσεις κτλ. Είδατε πόσοι Ελληνες κάνουν πολύ καλή σταδιοδρομία στο εξωτερικό. Σε πολλούς κλάδους και σε πολλές χώρες. Επίσης, κοιτάξτε πόσοι πετυχημένοι διευθυντές και επαγγελματίες που είναι σήμερα σε σημαντικές θέσεις ξεκίνησαν να εργάζονται στο εξωτερικό».


­ Τι παραπάνω εφόδια μπορεί να πάρει ένας νέος στο εξωτερικό απ’ ό,τι στην Ελλάδα;


«Πρώτα απ’ όλα εκτίθεται σε διαφορετικές νοοτροπίες, τρόπους σκέψης και ζωής. Μετά παίρνει γνώσεις από τις μεγάλες εταιρείες και τα συστήματά τους. Η έλλειψη οργάνωσης και ο προγραμματισμός είναι ίσως τα μόνα εθνικά μας ελαττώματα. Αυτό συμβαίνει γιατί έχουμε καταπληκτική ικανότητα αυτοσχεδιασμού και προσαρμοστικότητας. Αλλά στη σημερινή εποχή και με τα μεγέθη που συνεχώς μεγαλώνουν δεν μπορούμε να επιζήσουμε χωρίς στρατηγική και μέθοδο».


­ Τι άλλο νομίζετε ότι αποτελεί σημαντική συμβουλή για έναν νέο που ξεκινάει τώρα καριέρα;


«Το «timing». Για όλα τα επαγγέλματα και τις σταδιοδρομίες υπάρχει ο κατάλληλος χρόνος. Πρέπει να είσαι στο κατάλληλο επάγγελμα για κάθε εποχή. Ετσι αναπτύσσεσαι κι εσύ μαζί με το επάγγελμα. Δεν ήταν ίδιες οι επιλογές όταν εγώ αποφοίτησα από το σχολείο και σήμερα. Τα περισσότερα σημερινά επαγγέλματα δεν υπήρχαν πριν από 30 χρόνια. Αναφέρομαι στα διάφορα επαγγέλματα σχετικά με τους υπολογιστές, την τηλεόραση και τις τηλεπικοινωνίες που ανθούν σήμερα. Και οι επιλογές επαγγελμάτων αυξάνονται αλματωδώς».


­ Τι γνώμη έχετε για εργασία στις ανατολικές χώρες;


«Ο Ελληνας είναι, πιστεύω, πολύ κατάλληλος για να παίρνει γνώσεις από την επιχειρηματικά προηγμένη Δύση και να τις μεταφέρει στην Ανατολή. Πιστεύω ότι έχουμε συγκριτικό πλεονέκτημα και στις βαλκανικές και στις παρευξείνιες χώρες. Μας χρειάζονται, αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι μας εμπιστεύονται και νιώθουν άνετα μαζί μας».


­ Πώς είναι οι συνθήκες εργασίας σ’ αυτές τις χώρες;


«Είναι σίγουρα δύσκολες. Αλλά ένας νέος θα τοποθετηθεί εκεί σε ανώτερη θέση από αυτήν που έχει σήμερα σε δυτική χώρα. Επίσης θα είναι σημαντική προσωπικότητα και θα συναντάται με ανώτατους αξιωματούχους, πράγμα που δεν θα μπορούσε να κάνει σε προηγμένες οικονομικά χώρες. Οι αμοιβές είναι περίπου τριπλάσιες απ’ αυτές που θα έπαιρνε στην πατρίδα του. Επίσης έχει την ικανοποίηση ότι η προσφορά του κάνει πράγματι διαφορά και μπορεί να βοηθήσει τη χώρα στην οποία εργάζεται. Είναι ευκολότερα τα πράγματα αν ο εργαζόμενος δεν έχει στις χώρες αυτές οικογένεια με παιδιά σε σχολική ηλικία».


­ Πώς νιώθει ένας Ελληνας που γυρίζει για να εργαστεί στην Ελλάδα;


«Πρώτα νιώθει ότι εκπληρώνεται το όνειρό του. Δεν έχω γνωρίσει Ελληνα που να μη θέλει να γυρίσει στην πατρίδα του. Κι εγώ κάθε φορά που βρισκόμουν στο εξωτερικό τον γυρισμό σκεφτόμουν. Στο εξωτερικό νιώθεις πιο πολύ Ελληνας. Εδώ είναι αυτονόητο. Εκεί είναι η επιλογή».