Η κυρία Αθηνά Βεζύρη είναι «παιδί του Πειραιά». Εκεί σπούδασε, στη Σχολή Καλογραιών, εκεί εργάζεται, εκεί κατοικεί. Κατάγεται από ναυτική οικογένεια τριών γενεών και επέλεξε να γίνει ασυρματίστρια. Ταξίδεψε 12 χρόνια στην ποντοπόρο ναυτιλία. Στη συνέχεια έγινε αρχιασυρματίστρια σε ναυτιλιακή εταιρεία. Συνεχίζοντας έναν κύκλο μαθηματικών σπουδών και σπουδών ραδιοηλεκτρονικής το 1994 διεκδίκησε θέση διευθυντή πωλήσεων σε βελγική πολυεθνική εταιρεία. Η επιτυχής πορεία της τής έδωσε τον τίτλο της γενικής διευθύντριας στην εταιρεία και αργότερα και την υπευθυνότητα για 10 χώρες. Είναι υπεύθυνη Δημοσίων Σχέσεων στη διεθνή οργάνωση WISTA που εκπροσωπεί τις γυναίκες που εργάζονται στον χώρο της ναυτιλίας. Είναι μητέρα ενός γιου.
Από την εποχή του προπάππου της η οικογένειά της ασχολείται με τη θάλασσα. Ο πατέρας της καπετάνιος, η μητέρα της γόνος της οικογένειας Κολάκη, από τις μεγάλες οικογένειες των Οινουσσών. Η ζωή της λοιπόν ήταν συνδεδεμένη με ένα καράβι. Ετσι δεν εξεπλάγη ουδείς στην οικογένεια όταν η Αθηνά Βεζύρη δήλωσε ότι θα γίνει ασυρματίστρια! Πρώτευσε, πήρε υποτροφία και.. μπαρκάρισε. Εκανε 12 χρόνια θαλάσσια υπηρεσία σε ποντοπόρα πλοία και στη συνέχεια δούλεψε ως αρχιασυρματίστρια σε μεγάλη ναυτιλιακή εταιρεία.
Μία από τις πιο παλιές πολυεθνικές εταιρείες από το 1880 στον χώρο των τηλεπικοινωνιών πλοίων της έχει εμπιστευθεί σήμερα τη θέση τής γενικής διευθύντριας για την Ελλάδα και την υπευθυνότητα για άλλες 10 χώρες.
Το 1994 πήρε και πτυχίο ραδιοηλεκτρονικού. Το 1995 η εταιρεία όπου εργάζεται σήμερα ζητούσε διευθυντή πωλήσεων. Οι υποψήφιοι ήταν πολλοί. Για την τελική συνέντευξη έφτασαν στα κεντρικά του Βελγίου δύο άτομα. Εμεινε μία!
Δεν τους φάνηκε περίεργο το ότι μια γυναίκα ζητούσε τέτοια θέση;
«Το πρώτο τηλέφωνο που έκανα ήταν για να τους πω ότι «είμαι γυναίκα και διεκδικώ αυτή τη θέση. Μπορώ; » Μου απάντησαν «γιατί όχι»; Ο γενικός διευθυντής του Βελγίου όμως αντέδρασε και μου είπε «μα είστε γυναίκα». Στη συνέντευξη κάθε 10 λεπτά σταματούσε και μου έκανε την ίδια παρατήρηση. «Είμαι γυναίκα» του είπα «αλλά αξίζω όσο 10 άνδρες». Η άλλη αντίδρασή τους ήταν στο θέμα της αμοιβής. Ηθελαν να μου δώσουν λιγότερα χρήματα. Τότε κι εγώ τους είπα: «Μου ζητάτε να πουλήσω τα μηχανήματά σας που είναι ακριβά. Για να πουλώ ακριβά πρέπει πρώτα να πουλήσω τον εαυτό μου ακριβά για να διαπιστώσετε τις ικανότητές μου!». Τελικά με προσέλαβαν και μου είπαν ότι θα ήταν πολύ ευχαριστημένοι αν κέρδιζα το 20% της αγοράς. Αρχισα τέλος του 1995 και τον πρώτο χρόνο κέρδισα το 55% της αγοράς. Σήμερα είμαστε γύρω στο 70%».
Και πώς τα καταφέρατε;
«Ξεκίνησα κάνοντας όλες τις δουλειές μόνη μου. Η εντατική δουλειά τούς έπεισε να με κάνουν μέσα σε ένα χρόνο μέλος του ΔΣ θυγατρικής εταιρείας τους που ησχολείτο με ναυτιλιακές επιχειρήσεις. Στα δυόμισι χρόνια πήρα τη θέση του γενικού διευθυντού. Πριν από οκτώ μήνες μεγαλώσαμε, δουλεύουμε 18 άτομα, πήραμε αναγνώριση από τους νηογνώμονες, πήραμε το ISO 2002, προχωρήσαμε σε μηχανοργάνωση και θέλω να πιστεύω ότι είμαστε σε καλό δρόμο. Εχουμε πολύ καλή οργάνωση, που μας επέτρεψε να πάρουμε ένα καλό μερίδιο της αγοράς και στο σέρβις».
Ο χώρος της ναυτιλίας είναι κυρίως ανδροκρατούμενος. Με όλη αυτή την κατάσταση που περιγράφετε, είναι εύκολο για μια γυναίκα να κάνει καριέρα στον ναυτιλιακό χώρο;
«Οχι. Η ναυτιλία είναι σκληρή. Ως μέλος της Διεθνούς Οργάνωσης Γυναικών που εργάζονται στον ναυτιλιακό χώρο, της WISTA, ξέρω πολύ καλά ότι αν κερδίσεις τον σεβασμό και αποδείξεις πως πραγματικά είσαι επαγγελματίας, τότε μπορείς να σταθείς κάλλιστα σε αυτό τον ανδροκρατούμενο χώρο».
Θα συμβουλεύατε μια νέα κοπέλα να αγωνιστεί στον σκληρό αυτό στίβο;
«Ναι. Η πρόκληση είναι μεγάλη. Αυτό με κράτησε και έδωσα στον εαυτό μου την υπόσχεση ότι θα τα καταφέρω. Είπα ότι κανένας δεν θα με βγάλει από το κοινωνικό παιχνίδι και το παιχνίδι της ζωής, εκτός και αν εγώ θέλω να φύγω!».
Τι προσόντα πρέπει να έχει αυτή η κοπέλα, πέραν των αυτονόητων ειδικών σπουδών;
«Προσωπικότητα και αυτοπεποίθηση για να δίνει λύσεις».
Εσείς προσλαμβάνετε γυναίκες;
«Είμαστε η πλέον γυναικοκρατούμενη εταιρεία του χώρου. Υπάρχουν οκτώ γυναίκες. Μόνο οι τεχνικοί είναι άνδρες».
Είστε ευχαριστημένη από την απόδοσή τους;
«Πιστεύω ότι οι γυναίκες είναι πολύ καλές επαγγελματίες. Είναι έμφυτη η τάξη μέσα τους. Οπως υπάρχει τάξη στο σπίτι, έτσι και στη δουλειά. Εχουν μεγαλύτερη προνοητικότητα και είναι καλύτερες στην οργάνωση».
Πείτε μου ειλικρινά αυτή η σκληρή ζωή, οι θυσίες αξίζουν τον κόπο;
«Οταν ο άνθρωπος φτάσει στα όριά του ξαναβρίσκει δυνάμεις. Δεν ξέρουμε τα όρια των δυνάμεών μας. Δεν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει δεν θέλω. Και αν βαρεθείς άλλαξε πορεία, αλλά να είναι δική σου η απόφαση. Παντού πληρώνεις ένα κόστος, αλλά να είναι επιλογή σου και προτεραιότητά σου. Αν πας να αγοράσεις μια τσάντα Gucci, ξέρεις ότι θα την πληρώσεις τέσσερις φορές περισσότερο από μια κανονική, αλλά σου αρέσει και την αγοράζεις…».
