Ο κ. Σπύρος Καπράλος γεννήθηκε το 1955. Πήρε πτυχίο Οικονομικών από το Πανεπιστήμιο Αθηνών και έκανε μεταπτυχιακό (ΜΒΑ) στη Διοίκηση Επιχειρήσεων στο Insead της Γαλλίας (1978-79). Τον ίδιο χρόνο και ως το 1990 ήταν αντιπρόεδρος της Bankers Trust Co. Από το 1991ως το 1993 διετέλεσε πρόεδρος της εταιρείας Αστήρ, πρόεδρος της ΕΤΕΒΑ, υποδιοικητής της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος. Από το 1994 ως το 1997 διευθύνων σύμβουλος της ΑΕΒΕ «Ηπειρος». Από τον Οκτώβριο του 1997 ως σήμερα διευθύνων σύμβουλος της EFG Balkan Investments, θυγατρικής του τραπεζικού ομίλου Λάτση.


Ενας άνθρωπος που από τα 24 του κιόλας χρόνια βρίσκεται στη θέση του αντιπροέδρου ενός από τους 10 μεγαλύτερους τραπεζικούς οργανισμούς της Αμερικής, της Bankers Trust Co, είναι ευχάριστο νέο για τους εκπροσώπους της νέας γενιάς.


Σίγουρα ο τραπεζικός τομέας είναι πλέον ένα από τα πιο ισχυρά δέλεαρ για την απορρόφηση νέων στελεχών. Ποια είναι εν προκειμένω η γνώμη του συνομιλητή μας;


«Είναι αναπτυσσόμενος τομέας ο τραπεζικός, κυρίως γιατί έχει αλλάξει ο τρόπος που διεξάγεται η σύγχρονη τραπεζική. Τον παραδοσιακό τραπεζικό υπάλληλο που χειριζόταν μόνο ένα λογαριασμό κι έπαιρνε καταθέσεις και αναλήψεις διαδέχθηκε αυτός που έχει να κάνει με μια σειρά εξελιγμένα τραπεζικά προϊόντα που απαιτούν εκ μέρους του και γνώσεις και εμπειρία και προθυμία και ικανότητα να πουλήσει αυτά τα προϊόντα, που είναι πολλά και αντιγράφονται γρήγορα από τις διάφορες τράπεζες. Συνεπώς, τελικά, μετράει η ευελιξία του υπαλλήλου, η εξυπηρέτηση και ασφαλώς η ικανότητά του να πείσει ότι το προϊόν της δικής του τράπεζας είναι καλύτερο από της άλλης».


­ Αυτές τις ικανότητες ποιος θα τις διδάξει σε ένα νέο άνθρωπο;


«Οι σπουδές βοηθούν όχι γιατί σου μαθαίνουν τα νέα τραπεζικά προϊόντα, αλλά κυρίως γιατί συντελούν στο άνοιγμα του μυαλού και δίνουν τη δυνατότητα ευκολότερης μάθησης από ό,τι ένας κοινός άνθρωπος. Βέβαια δεν αρκούν μόνο οι σπουδές».


­ Εστω, αλλά τι είδους σπουδές εννοείτε;


«Υπάρχουν πολύ καλοί τραπεζίτες που έχουν κάνει σπουδές σε άλλους χώρους, π.χ. στο Πολυτεχνείο. Το κλασικό παράδειγμα είναι να έχει κάνει οικονομικές σπουδές. Τα νέα προϊόντα που έχουν σχέση και με την επενδυτική τραπεζική μαθαίνονται από ανθρώπους που γνωρίζουν και μαθηματικά. Στην Αμερική, που διαθέτει την πιο εξελιγμένη τραπεζική αγορά, οι τράπεζες επιλέγουν και προσλαμβάνουν στελέχη που προέρχονται από διάφορους επιστημονικούς κλάδους».


­ Θα συνιστούσατε σε ένα νέο άνθρωπο να κάνει σπουδές στο εξωτερικό;


«Οσο περισσότερες σπουδές έχει κάνει κάποιος τόσο μεγαλύτερα εφόδια διαθέτει σε θεωρητικό επίπεδο. Ευρισκόμενος στο εξωτερικό έχει τη δυνατότητα να εργαστεί και σε μια ξένη τράπεζα, έτσι ώστε να αποκτήσει εμπειρία, πράγμα πιο χρήσιμο και από τις καλύτερες σπουδές. Θα έχει τη δυνατότητα να βιώσει ένα περιβάλλον σύγχρονο, καλά οργανωμένο, με τα νεότερα και πιο εξελιγμένα προϊόντα της τραπεζικής και να αποκτήσει εμπειρίες που δύσκολα θα βρει στην Ελλάδα».


­ Πέρα από τις σπουδές τι μετράει για την ανέλιξη;


«Η ευσυνειδησία, η εργατικότητα, η εντιμότητα, στοιχεία που αργά ή γρήγορα τα αναγνωρίζει ένας μεγάλος οργανισμός, όπως είναι η τράπεζα, και δίνει τη δυνατότητα ανέλιξης. Βεβαίως, όπως σε όλα τα πράγματα, υπάρχει και ο παράγων τύχη. Να βρεθείς στο κατάλληλο σημείο, την κατάλληλη στιγμή. Σε έναν αναπτυσσόμενο τραπεζικό οργανισμό δίνονται περισσότερες δυνατότητες και ευκαιρίες στους εργαζομένους».


­ Τα περισσότερα προσόντα που ζητούνται συνδέονται και με καλύτερες αμοιβές;


«Με την ύπαρξη περισσότερων ιδιωτικών τραπεζών και με τον υφιστάμενο ανταγωνισμό ωφελήθηκαν τα στελέχη των τραπεζών, με αποτέλεσμα οι αμοιβές από πλευράς μισθού να είναι αρκετά υψηλές, αλλά αυτό που κάνει τη διαφορά είναι το μπόνους στο τέλος της χρονιάς, που εξαρτάται και από την απόδοση του κάθε στελέχους αλλά και από την απόδοση της τράπεζας».


­ Επικρατεί ανάλογη κατάσταση και στις κρατικές τράπεζες;


«Οι κρατικές τράπεζες, στην προσπάθειά τους να κρατήσουν όσο το δυνατόν περισσότερα καλά στελέχη από αυτά που τους έχουν απομείνει, είναι υποχρεωμένες να ακολουθήσουν τους κανόνες της αγοράς».


­ Εσείς τη δική σας ανέλιξη σε τόσο νεαρή ηλικία πού την αποδίδετε;


«Είχα την τύχη την ίδια περίοδο όπου έκανα τις σπουδές μου στην Ελλάδα να κάνω και το στρατιωτικό μου, που τότε ήταν 32 μήνες. Αυτό το γεγονός με βοήθησε στην καριέρα μου. Πηγαίνοντας στο εξωτερικό για σπουδές, όταν με επέλεξε μια ξένη τράπεζα ανάμεσα από τους συμφοιτητές μου για να εργαστώ εκεί, ήμουν ελεύθερος από στρατιωτικές υποχρεώσεις κι έτσι τους ακολούθησα. Εργάσθηκα ένα χρόνο στη Γαλλία, τρία χρόνια στην Αμερική κι έτσι μπήκα στο αμερικανικό τραπεζικό σύστημα. Εμεινα 10 χρόνια στην τράπεζα αυτή και γύρισα όλο τον κόσμο. Είχα την ευκαιρία να εργασθώ και στο Λονδίνο, στο Μιλάνο, στη Νέα Υόρκη και στην Αθήνα και να αποκτήσω σημαντικές εμπειρίες για τη μελλοντική καριέρα μου».


­ Ποια είναι τα στοιχεία της επιτυχίας ενός στελέχους;


«Στην Αμερική όπου δούλεψα αναγνώρισαν το φιλότιμο, την εργατικότητα, την απόδοσή μου. Οι Αμερικανοί όταν κάποιος αποδίδει του δίνουν όλο και περισσότερες αρμοδιότητες. Οταν τα καταφέρνει, τον βοηθούν να ανέβει. Αν αποτύχει τον διώχνουν. Το σκληρό αμερικανικό σύστημα σε βοηθά να προχωράς και όσο προχωράς σου δίνουν και περισσότερα, και υλικά και ηθικά. Χρειάζεται και ο παράγων τύχη, αλλά και αυτός που θα αναγνωρίσει τα προσόντα σου και θα κρίνει ότι μπορείς να προσφέρεις. Πιστεύω ότι σήμερα στην Ελλάδα, τόσο στον ιδιωτικό όσο και στον κρατικό τομέα, οι ηγεσίες ψάχνουν να βρουν καλά και ικανά στελέχη για να αναπτύξουν τους οργανισμούς τους»


­ Και η συμβουλή σας σε ένα νέο που αντιμετωπίζει το μέλλον του;


«Αν μπορεί να αποκτήσει εμπειρία εργαζόμενος στο εξωτερικό. Δεν αρκούν οι σπουδές. Επίσης να είναι εργατικός, έντιμος, να έχει υπομονή και επιμονή».