Ηταν ανήμερα του 6ου τελικού του 1980 στο ΝΒΑ και οι Λέικερς ήθελαν μία νίκη για να πάρουν το δαχτυλίδι από τους επίδοξους διεκδικητές Σίξερς. Οι Λέικερς δεν θα είχαν στη διάθεσή τους τον στυλοβάτη τους, Καρίμ Αμπτούλ Τζαμπάρ, ο οποίος είχε πρόβλημα στον αστράγαλο. Ο κόουτς του Λος Αντζελες είπε στους παίκτες του: «Δεν πειράζει, έχουμε και έβδομο παιχνίδι», αλλά εκεί ακούστηκε μια φωνή να λέει: «Μη φοβάσαι, κόουτς». Ποιος ήταν αυτός; Ο Ερβιν Μάτζικ Τζόνσον στην πρώτη του χρονιά στο ΝΒΑ. Ο ρούκι τότε, Τζόνσον, χρησιμοποιήθηκε στον αγώνα ως σέντερ, κατάφερε να διαλύσει κάθε αμυντικό σύστημα και με 47 πόντους, 14/14 βολές, 16 ριμπάουντ και 8 ασίστ οδήγησε την ομάδα του στη νίκη (123-107), στο πρώτο πρωτάθλημα ύστερα από οκτώ ολόκληρα χρόνια. Υστερα από αρκετά χρόνια ο Μάτζικ ή και «μίστερ ασίστ», όπως τον αποκαλούσαν, είπε: «Ηταν το καλύτερο παιχνίδι της καριέρας μου». Μπορούμε να διαφωνήσουμε μαζί του; Η πορεία στη συνέχεια στρωμένη με ρόδα. Ο Τζόνσον οδήγησε τους Λος Αντζελες Λέικερς σε πέντε πρωταθλήματα κατά τη διάρκεια της 13χρονης καριέρας του.


Δεν είχε υπολογίσει όμως τα παιχνίδια της μοίρας. Πλήρωσε ακριβά την αγάπη του για τις γυναίκες και την ιδιαίτερη προτίμησή του να καλεί «call girl» στο δωμάτιο του ξενοδοχείου που έμεναν οι Λέικερς πριν από τους αγώνες. Η δήλωση του Μάτζικ Τζόνσον τον Νοέμβριο του ’91 ότι εγκαταλείπει το μπάσκετ επειδή είναι φορέας του AIDS προκάλεσε σοκ σε όλον τον κόσμο. Λίγες στιγμές αφότου ενημερώθηκε από τους γιατρούς και προτού η είδηση ταξιδέψει σε όλον τον κόσμο, ο Μάτζικ Τζόνσον ζήτησε να μείνει για λίγο μόνος. Οχι για να κλάψει ή να συνειδητοποιήσει τις συνέπειες, αλλά για να πει πρώτος στα αγαπημένα του πρόσωπα τα άσχημα νέα. Το νούμερο το οποίο σχημάτισε πρώτο με τα μαγικά του χέρια, που του είχαν χαρίσει το προσωνύμιο «μίστερ ασίστ», ήταν αυτό του Λάρι Μπερντ. Ο «αιώνιος» αντίπαλός του μέσα στα παρκέ παρέμεινε βουβός στο ακουστικό του, ενώ αργότερα σε κλάματα ξέσπασε και ο Μάικλ Τζόρνταν.


Ηταν 4 η ώρα το απόγευμα της 7ης Νοεμβρίου του 1991, όταν σε μια από τις αγαπημένες του αίθουσες στο γήπεδο των Λέικερς όπου συνήθιζε να παίζει μπιλιάρδο, ο Μάτζικ Τζόνσον ανακοίνωνε την αποχώρησή του από την ενεργό δράση λόγω της προσβολής του από τον θανατηφόρο ιό. Ακόμη όμως και εκείνη την ημέρα, η οποία μαζί με το μπασκετικό του τέλος σήμανε και την απαρχή ενός προσωπικού Γολγοθά, ο Ερβιν Τζόνσον – και όχι πια Μάτζικ – ήταν χαμογελαστός. Οπως χαμογελαστός ήταν στον αγώνα που έκανε στη συνέχεια να ενημερώσει τον κόσμο για τον κίνδυνο του AIDS, όπως χαμογελαστός ήταν πολλά χρόνια αργότερα όταν ενημερώθηκε ότι είχε καταφέρει να εξαλείψει τον ιό από το αίμα του. Το κοκτέιλ φαρμάκων είχε κάνει το θαύμα του.