Στα «Μονοπάτια» των κρουστών
Τα τελευταία χρόνια με το ταλέντο και τη δημιουργικότητά του έφερε τα κρουστά μονίμως υποτιμημένα στην Ελλάδα, ειδικά στον χώρο της σοβαρής μουσικής στο προσκήνιο. Ο Δημήτρης Δεσύλλας είναι η ψυχή του συνόλου κρουστών Σείστρον, ιδρυτικό μέλος μαζί με άλλους πέντε μουσικούς από το 1996, οπότε επέστρεψε από τις υπερατλαντικές σπουδές του.
Το Σείστρον συμμετείχε στον οπερατικού χαρακτήρα «Προμηθέα» του Μπομπ Γουίλσον στο Μέγαρο ερμηνεύοντας ζωντανά αποσπάσματα από τις «Πλειάδες» και άλλα έργα του Ιάνη Ξενάκη, για να αφήσει τις καλύτερες εντυπώσεις με την υψηλή δεξιοτεχνική ικανότητά του στον απαιτητικό ρόλο να γεφυρώνει τα ιντερμέδια με τον κυρίως κορμό του έργου εμφυσώντας ζωή σε όλο το δρώμενο.
Ρωτώ τον συνομιλητή μου πού αποδίδει την επιτυχία τους σε μια τόσο απαιτητική συμμετοχή. Δεν μπορεί να κρύψει τον θαυμασμό του για τη μουσική του Ξενάκη: «Ο Ξενάκης δεν είναι απλώς μουσικός, είναι πολίτης του κόσμου. Αποτυπώνει στην παρτιτούρα του ένα συμπαντικό στοιχείο, όχι απλώς μουσική αλλά και μαθηματικά και φυσική. Τελευταία ασχολούμαι συστηματικά με το έργο του. Πέρυσι έπαιξα πολλές φορές δικά του κομμάτια με διαφορετικά μουσικά σύνολα και βλέπω με χαρά ότι το κοινό έχει μεταστραφεί».
Θυμάμαι την πρώτη ζωντανή performance του Δημήτρη Δεσύλλα με το Σείστρον το καλοκαίρι του 1997 στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού της Καλαμάτας. Δύο χρόνια αργότερα κάνει την παρθενική μουσική σύνθεσή του για τη χορογραφία «Jarden» της ομάδας σύγχρονου χορού Sinequanon σε ζωντανή εκτέλεση, για την οποία θα κερδίσει το κρατικό βραβείο καλύτερης πρωτότυπης μουσικής σύνθεσης για τον χορό. Πρόσφατα απέσπασε νέα τιμητική διάκριση από την Ενωση Κριτικών Μουσικής και Θεάτρου ως νέος σολίστ για το 2000.
Ο Δημήτρης Δεσύλλας, γεννημένος στην Κέρκυρα το 1974, παιδί ακόμη, σε ηλικία οκτώ χρόνων, ανακάλυψε τα κρουστά στην παλαιά Φιλαρμονική του νησιού. Η ενστικτώδης αγάπη του γι’ αυτά αποκάλυψε πολύ γρήγορα την ιδιαίτερη κλίση του. Γίνεται μέλος της Καμεράτας προτού αποφοιτήσει από το λύκειο και από το 1992 ως σήμερα έχει καλύψει τεράστιες αποστάσεις σε χρόνο-ρεκόρ. «Εγιναν όλα πολύ γρήγορα, κάπου δυσκολεύομαι και εγώ να το πιστέψω, αλλά όταν δίνεσαι σε κάτι δεν μπορεί να μην υπάρξει αποτέλεσμα».
Μου μιλάει για τις παρεξηγήσεις που συνόδευαν για χρόνια τα κρουστά. «Ευτυχώς ο 20ός αιώνας τα αποκατέστησε. Δεν είναι για να δίνουν μόνο τον ρυθμό, για να παίζουν τον ρόλο του οδηγού. Μπορούν να εκφράσουν όλο το εύρος των ηχοχρωμάτων».
Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ
Το ρεσιτάλ δεξιοτεχνίας με τίτλο «Μονοπάτια» δίνεται την Τετάρτη 7 Φεβρουαρίου, στις 5 μ.μ., στην Αίθουσα Δημήτρη Μητρόπουλου με έργα των Γ. Σ. Μπαχ, Τ. Τανάκα, Ε. Κάρτερ, Τ. Ισιγιανάγκι και Ι. Ξενάκη. Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων της σειράς «Γέφυρες».
