ΣΕ ΒΕΝΤΕΤΑ εξελίσσεται πλέον η σύγκρουση κυβέρνησης – καθηγητών με πεδίο δράσης και αντίδρασης τις μαθητικές καταλήψεις, που ξεκίνησαν πριν από ένα περίπου μήνα και «θα δείξει» την ερχόμενη εβδομάδα αν θα συνεχιστούν και για πόσο χρονικό διάστημα ακόμη. Η κυβέρνηση δεν μπορεί να συγχωρήσει στους καθηγητές ότι αρνούνται να αντιληφθούν την αναγκαιότητα της μεταρρύθμισης και τους κατακρίνει ως «ελάχιστα εργαζομένους και βολεμένους». Οι καθηγητές δεν μπορούν να συγχωρήσουν στην κυβέρνηση ότι κατήργησε την επετηρίδα και ότι επιχειρεί να ελέγξει τη δουλειά τους, η οποία αυξάνεται μάλιστα κατά πολύ και ξεφεύγει από τα ως τώρα καθιερωμένα, στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης. Αν σε όλα αυτά προστεθεί και το προσωπικό στοιχείο, που έτσι κι αλλιώς παίζει πάντα ρόλο στις ανθρώπινες σχέσεις, πόσο μάλλον όταν αυτές φορτίζονται, αντιλαμβάνεται κανείς ότι η βεντέτα που βρίσκεται εν εξελίξει είναι από τις πλέον σκληρές.
Την προηγούμενη εβδομάδα, ύστερα από διάστημα «υπομονής και αναμονής» ενός περίπου μήνα, η κυβέρνηση σκλήρυνε τη στάση της περνώντας από τη φάση της ενημέρωσης σ’ εκείνη της λήψης αποφάσεων ουσιαστικής δράσης. Ετσι, μία μόλις ημέρα πριν από την έναρξη του δεύτερου μισού του διδακτικού έτους αποφάσισε μεταξύ άλλων, μέσω της Επιτροπής Διαχείρισης Κρίσεων, ότι θα πρέπει στο εξής να υπολογίζονται ως αδικαιολόγητες οι απουσίες των μαθητών, να παρίστανται οι καθηγητές στα σχολεία, έστω και αν αυτά τελούν υπό κατάληψη, και να περιφρουρούνται τα σχολεία από το ενδεχόμενο εισόδου εξωσχολικών στοιχείων αλλά και από φθορές, καθώς βεβαίως και να αποδοθούν ευθύνες για τις ζημιές που ήδη έχουν γίνει.
Ολα αυτά έδωσαν πάτημα στην ΟΛΜΕ να επαναλάβει τις κατηγορίες και καταγγελίες της εναντίον της κυβέρνησης ότι προσπαθεί να ανοίξει τα σχολεία και να περάσει την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση «τρομοκρατώντας εκπαιδευτικούς, γονείς και μαθητές». Την Παρασκευή πάντως είναι γεγονός ότι, είτε γιατί απέδωσαν οι κυβερνητικές αποφάσεις είτε γιατί επήλθε σχετική κόπωση, τα περισσότερα σχολεία της χώρας λειτούργησαν. Και αυτό παρά την έμμεση αλλά σαφή υποστήριξη που παρέσχε στους μαθητές η ΟΛΜΕ κηρύσσοντας με απόφαση της πλειοψηφίας του Διοικητικού Συμβουλίου της δίωρη στάση εργασίας για τις δύο πρώτες διδακτικές ώρες· η οποία θα επαναληφθεί και αύριο, για τις δύο τελευταίες ώρες του πρωινού και τις δύο πρώτες του απογευματινού κύκλου, ώστε να διευκολυνθούν μαθητές και καθηγητές να παρακολουθήσουν τη συναυλία που διοργανώνει η ΟΛΜΕ στη μία το μεσημέρι στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Η συναυλία είχε εξαγγελθεί πριν ακόμη από τις γιορτές των Χριστουγέννων, όπως και το πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο που έχει προγραμματισθεί για την Παρασκευή 15 Ιανουαρίου.
Η κυβέρνηση θέλει να πιστεύει ότι το συλλαλητήριο της Παρασκευής θα σημάνει και το τέλος των καταλήψεων. Οι διοργανωτές, με άλλα λόγια η πλειοψηφία της ΟΛΜΕ και το Συντονιστικό των μαθητών, που ελέγχεται κατά κύριο λόγο από το ΚΚΕ, εκτιμούν ότι θα σημάνει την αρχή νέου κύκλου μαθητικών καταλήψεων και γενικότερων κινητοποιήσεων στον χώρο της εκπαίδευσης, που θα έχει ως αποτέλεσμα, όπως πιστεύουν, να ανασταλεί η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση.
Σε κάθε περίπτωση και οι δύο πλευρές γνωρίζουν ότι όλα θα κριθούν την ερχόμενη εβδομάδα. Η κυβέρνηση ελπίζει ότι ακόμη και αν αποφασισθούν και άλλες καταλήψεις σχολείων αύριο κατά τη διάρκεια μαθητικών γενικών συνελεύσεων, που δεν πραγματοποιήθηκαν την περασμένη Παρασκευή, αυτές δεν θα κρατήσουν παρά ως την Παρασκευή. Η πλειοψηφία της διοίκησης της ΟΛΜΕ, που πριμοδοτεί τις καταλήψεις, φιλοξενώντας μάλιστα στα γραφεία της το Συντονιστικό των μαθητών, που στην αρχή των κινητοποιήσεων συνεδρίαζε συνήθως στα γραφεία του συνδικάτου οικοδόμων, εκτιμά ότι θα γίνει δυνατή η επανασυσπείρωση των μαθητών στην προοπτική όχι απλώς συνέχισης αλλά περαιτέρω ενίσχυσης των καταλήψεων.
Η πλειοψηφία της ΟΛΜΕ θα έλεγε κανείς ότι έχει με τη σειρά της χωρισθεί άτυπα σε δύο μέρη. Το ένα μέρος συγκροτείται από τον ευρύτερο χώρο της Αριστεράς, που έχει τοποθετηθεί ευθέως υπέρ των καταλήψεων και κάνει ό,τι μπορεί για να τις συντηρεί και να τις τροφοδοτεί. Το άλλο μέρος συγκροτείται από τους εκπροσώπους της Νέας Δημοκρατίας στην ΟΛΜΕ, οι οποίοι, παρά την επίσημη δήλωση του προέδρου του κόμματός τους ότι είναι κατά των καταλήψεων, μπορεί να μην τις πριμοδοτούν ευθέως αλλά κάνουν ό,τι μπορούν για να κρατούν σε φόρμα τους μαθητές και λένε ναι σε κάθε είδους κινητοποίηση από την πλευρά των καθηγητών.
Απέναντι σε όλα αυτά βρίσκεται η ΠΑΣΚ καθηγητών, που διαφοροποιείται μεν στο πλαίσιο της ΟΛΜΕ, εκ των πραγμάτων όμως η φωνή της δεν είναι τόσο δυνατή ώστε να έχει την απαιτούμενη κοινωνική εμβέλεια και να αποδώσει τα αναμενόμενα, ήτοι να ενεργοποιήσει κοινωνικούς αυτοματισμούς χτυπώντας το κλίμα παθητικής παρακολούθησης των γεγονότων.
