«Στην αρχή είχα μόνο το πάθος
για τα γρήγορα αυτοκίνητα. Σιγά σιγά το πάθος έγινε ανάγκη. Στο τέλος κατάλαβα ότι την οδήγηση τη χρειαζόμουνα για να ζήσω». Αυτές οι φράσεις ανήκουν στον Αϊρτον Σένα, έναν άνθρωπο που ποτέ δεν κατάφερε να χαλιναγωγήσει το μεγάλο του πάθος για το αυτοκίνητο, με αποτέλεσμα να εξελιχθεί στο μεγαλύτερο ταλέντο που εμφανίστηκε ποτέ, στον απόλυτο κυρίαρχο των αγώνων και τελικά στο πιο τραγικό θύμα τους. Εθισμένος σε έναν διαφορετικό τρόπο ζωής, έπαιξε και ­ για πολλούς ­ έχασε. Σημασία έχει όμως ότι ο ίδιος ίσως νιώθει ικανοποιημένος εκεί που βρίσκεται, αφού γνωρίζει τουλάχιστον ότι έγραψε τη δική του ιστορία.


Γεννήθηκε στις 21 Μαρτίου 1960 στο Σάο Πάολο. Ηταν γόνος εύπορης οικογένειας και κοσμοπολίτης. Ηξερε ξένες γλώσσες. Οι ομορφότερες γυναίκες ήθελαν να βρίσκονται πλάι στον Σένα. Ο ίδιος αφιέρωσε τη σύντομη ζωή του στην πραγματοποίηση του εφηβικού του ονείρου: να καταρρίψει το ρεκόρ των πέντε παγκόσμιων τίτλων του Χουάν Μανουέλ Φάντζιο ­ τον οποίο ο Σένα θεωρούσε μεγαλύτερη φυσιογνωμία στον χώρο της Formula 1. Και όλα αυτά θα ήταν εφικτά, αν η μοίρα δεν του έστηνε καρτέρι. Πέρασαν κιόλας περίπου οκτώ χρόνια από την καταραμένη Πρωτομαγιά του 1994. Τότε που στην πίστα της Ιμολα και στη στροφή Ταμπουρέλο ο Αϊρτον Σένα είχε κλείσει ραντεβού με την αιωνιότητα. Χιλιάδες θεατές και εκατομμύρια άλλοι από την τηλεόραση είδαν ζωντανή τη στιγμή του θανάτου: τη Williams-Renault να μπαίνει πατημένη με 260 στη μοιραία στροφή και, δέκατα του δευτερολέπτου μετά, να μην υπάρχει τίποτα. Ο κόσμος πάγωσε. Οι γιατροί που βρίσκονταν στην πίστα έσπευσαν να προσφέρουν τις πρώτες βοήθειες στον βραζιλιάνο πιλότο, ενώ στη συνέχεια ελικόπτερο τον μετέφερε στο νοσοκομείο. Στις 18.40 ο διευθυντής του νοσοκομείου απλώς ανακοίνωσε τον θάνατό του.


Εκείνες τις ημέρες ο Σένα ήταν μελαγχολικός και φοβισμένος. Ηταν η πρώτη του χρονιά στη Williams και ως τελειομανής δεν ήθελε να χάσει. Το σίγουρο είναι ότι, όταν έμαθε για τον τραυματισμό ενός άλλου πιλότου, του Μπαριτσέλο, την Παρασκευή, δύο ημέρες πριν από τη δική του κούρσα, σφηνώθηκε μέσα του ο φόβος. Ετρεξε στο νοσοκομείο, τον είδε, και όταν έφυγε, μία ώρα μετά, ήταν φανερά τρακαρισμένος. Το Σάββατο στα δοκιμαστικά, νέο σοκ: στην ίδια στροφή, την Ταμπουρέλο, σκοτώθηκε ο Ρατσενμπέργκερ. Η σύντροφός του, η Αντριάνα, εκμυστηρεύτηκε μετά τον θάνατό του ότι τον είχε δει να κλαίει και να παρακαλάει να αναβληθεί ο αγώνας.


Ο αγώνας όμως έγινε. Ο Σένα σε ηλικία 34 χρόνων, ενός μηνός και 10 ημερών, ο μεγαλύτερος σύγχρονος πιλότος και αστέρας της Formula 1, είχε περάσει στην αιωνιότητα, βυθίζοντας στο πένθος τον κόσμο και περισσότερο την πατρίδα του, τη Βραζιλία. Εκείνη την Κυριακή 1η Μαΐου του 1994 η είδηση του θανάτου διαδόθηκε με αστραπιαία ταχύτητα. Χιλιάδες κάτοικοι του Σάο Πάολο πήγαν στο πατρικό σπίτι του Σένα και έκλαιγαν. Ο πρόεδρος της Βραζιλίας Ιταμάρ Φράνκο βγήκε στην τηλεόραση και ανακοίνωσε τριήμερο πένθος, ενώ προσέφερε στην οικογένεια του Σένα το προεδρικό αεροπλάνο για να μεταφέρουν τη σορό του στην πατρίδα, όπου την προσκύνησαν περισσότεροι από ένα εκατομμύριο Βραζιλιάνοι. Ως σήμερα και ύστερα από αρκετές δίκες, τα αίτια του θανάτου του δεν έχουν εξακριβωθεί. Κοινό μυστικό είναι ότι το δυστύχημα οφείλεται σε λάθος των τεχνικών, ωστόσο η Williams αθωώθηκε από τα δικαστήρια.


Πάντως ο Θεός ­ στον οποίο πίστευε πολύ ­ του έκανε τη χάρη και τον πήρε μαζί του, ακούγοντας την παράκληση που ο ίδιος είχε κάνει: «Αν τύχει ποτέ και έχω ένα ατύχημα που μπορεί να μου κοστίσει τη ζωή, καλύτερα να είναι μία κι έξω. Δεν θέλω να ζήσω σε αναπηρική πολυθρόνα. Ούτε θέλω να μπω στο νοσοκομείο υποφέροντας από σοβαρά τραύματα. Αν πρόκειται να ζήσω, θέλω να ζήσω κανονικά και έντονα, γιατί είμαι άνθρωπος της δράσης».