ΑΠΟ ΝΩΡΙΣ το πρωί της Δευτέρας υπάλληλοι στα γραφεία της Lehman Βrothers σε όλον τον κόσμο άρχιζαν να αδειάζουν τα γραφεία τους και να τοποθετούν σε χαρτόκουτες τα προσωπικά τους αντικείμενα. Οι 25.000 εργαζόμενοι της τράπεζας επενδύσεων αγωνιούσαν για το αν θα πληρώνονταν τον μισθό του μήνα και προετοιμάζονταν για την αναζήτηση νέας επαγγελματικής στέγης. Εξω από τα ιδιόκτητα γραφεία της Lehman στο κέντρο του Μανχάταν- τα προηγούμενα καταστράφηκαν κατά τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου του 2001 στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου (World Τrade Center)- στελέχη της τράπεζας συνομιλούσαν με «κυνηγούς κεφαλών» από τα κινητά τους τηλέφωνα. Επικρατούσε βιασύνη. Το νέο της χρεοκοπίας είχε διαδοθεί από στόμα σε στόμα και υπήρχε ο φόβος ότι την επομένη θα τους κλείδωναν απέξω και δεν θα μπορούσαν να πάρουν ούτε τα πράγματά τους. Συνάδελφοι αγκαλιάζονταν συγκινημένοι και προσπαθούσαν να αποφύγουν τις κάμερες και τα μικρόφωνα των τηλεοπτικών δικτύων. Οι πιο ψύχραιμοι ακουμπούσαν για λίγο στον δρόμο την κούτα με τα προσωπικά τους αντικείμενα και έκαναν δηλώσεις στους δημοσιογράφους. Η εικόνα ήταν αντίστοιχη έξω από τα γραφεία της Lehman στο Παρίσι. Οι 150 υπάλληλοι έμπαιναν με άδειες χαρτόκουτες και έβγαιναν φορτωμένοι με τα προσωπικά τους αντικείμενα.

Στο Κάναρι Γουόρφ, στο οικονομικό κέντρο του Λονδίνου, υπάλληλοι της Lehman στέκονταν μουδιασμένοι έξω από το κτίριο των γραφείων. Συνολικά 5.000 έχασαν τη δουλειά τους στη Βρετανία. Δεν τους δόθηκε καμία εγγύηση για τα δεδουλευμένα και βέβαια ούτε λόγος για αποζημιώσεις ή για συνταξιοδοτικά δικαιώματα. Το αλκοόλ έρρεε άφθονο στις κοντινές παμπ όπου συγκεντρώνονταν συνάδελφοι για να συνειδητοποιήσουν τι συνέβη. Αυτοί, και πολλοί ακόμη από τους υπαλλήλους της τράπεζας σε ΗΠΑ και Ευρώπη, είχαν αγοράσει σπίτια και καταναλωτικά αγαθά με δάνεια. Η εγγύηση για αυτά τα δάνειά τους ήταν οι μετοχές- stock options- της Lehman Βrothers. Κάποτε χάρη σε αυτές θεωρούνταν εκατομμυριούχοι. Στα χαρτιά. Τώρα τους απέμεναν μόνο χρέη.