Η ΑΠΟΦΑΣΗτου Μάθιου Νίμιτς να καταθέσει πρόταση-πακέτο με την οποία επιχειρεί να λύσει το πρόβλημα της ονομασίας των Σκοπίων, προσφέροντας ως αντάλλαγμα
στη γειτονική χώρα την αναγνώριση της «μακεδονικής εθνότητας», προκαλεί εκνευρισμό στην Αθήνα. Με την κίνηση αυτή ο ειδικός διαμεσολαβητής παρεξέκκλινε της εντολής του για επίλυση μόνο του θέματος της ονομασίας. Διπλωματικές πηγές εκτιμούν
ότι μετακινήθηκε πλησιέστερα στις θέσεις της σκοπιανής ηγεσίας, δικαιώνοντας με τον τρόπο αυτό τη στρατηγική που ακολούθησε ο πρωθυπουργός Νίκολα Γκρούεφσκι καθ΄ όλη την περίοδο μετά το ελληνικό βέτο στο Βουκουρέστι.

Oλες οι ενδείξεις οδηγούν στο συμπέρασμα ότι στη γενική συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, το τελευταίο δεκαήμερο του Σεπτεμβρίου στη Νέα Υόρκη, θα καταβληθούν προσπάθειες να κλείσει το θέμα του ονόματος. Ο αμερικανικός παράγοντας πιέζει για μια συνάντηση της υπουργού Εξωτερικών κυρίας Ντόρας Μπακογιάννη με τον σκοπιανό ομόλογό της Αντόνιο Μιλόσοσκι. Δεν θα πρέπει πάντως να αποκλείονται και εκπλήξεις της τελευταίας στιγμής, δεδομένου ότι στη Νέα Υόρκη θα βρίσκεται τις ίδιες ημέρες και ο κ. Γκρούεφσκι.

Ο κ. Νίμιτς ζήτησε από τους διαπραγματευτές να τηρήσουν «σιγή ασυρμάτου», προκειμένου να υπάρξει γόνιμη ζύμωση επί της νέας «δέσμης ιδεών» του. Το μεγάλο «αγκάθι» εντοπίζεται όμως στο θέμα της «μακεδονικής εθνότητας». Οπως πληροφορείται «Το Βήμα», ο κ. Νίμιτς φέρεται να την ονόμασε περιφραστικά «εθνότητα του “μακεδονισμού”». Ο κ. Βασιλάκης αντιπρότεινε στον διαμεσολαβητή τον προσδιορισμό «σλαβομακεδονική», κάτι όμως που η σκοπιανή πλευρά δεν αποδέχεται.

Είναι ξεκάθαρο ότι ο κ. Νίμιτς, στην προσπάθειά του να φέρει τους Σκοπιανούς στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, αποφάσισε να προχωρήσει σε ξεκάθαρη παρέκκλιση της εντολής του, όπως αυτή έχει καθοριστεί από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Ουσιαστικά, ο διαμεσολαβητής αναγνωρίζει ότι το πραγματικό πολιτικό πρόβλημα πίσω από το όνομα είναι ο προσδιορισμός της εθνότητας, αποδεχόμενος τη σκοπιανή θέση. Απορρίπτει έτσι την ελληνική θέση ότι μόνο αντικείμενο των συνομιλιών είναι το όνομα, γεννώντας εύλογα ερωτήματα για την αποτελεσματικότητα της πειθούς και των επιχειρημάτων της Αθήνας.

Με τον τρόπο αυτό, ο κ. Νίμιτς ουσιαστικά διευρύνει και τα περιθώρια χρήσης του όρου «μακεδονικός». Κάτι τέτοιο μοιάζει να κινείται στη γραμμή της προσφάτως φημολογούμενης αμερικανικής πρότασης λύσης, στην οποία γινόταν λόγος για απεριόριστη χρήση του συγκεκριμένου όρου.

«Το Βήμα» πληροφορείται ότι ο διαμεσολαβητής πρότεινε παραλλαγές των ονομάτων «Ανω Μακεδονία» και «Βόρεια Μακεδονία», οι οποίες κατ΄ αρχήν ικανοποιούν την επιθυμία της Αθήνας για όνομα με γεωγραφικό προσδιορισμό. Στο εύρος της χρήσεως όμως ο κ. Νίμιτς αναφέρεται μόνο σε διεθνείς οργανισμούς, αφήνοντας ανέγγιχτη τη χρήση της στις διμερείς σχέσεις των Σκοπίων με τρίτες χώρες. Η ηγεσία της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας (πΓΔΜ) εμμένει στη φόρμουλα της διπλής ονομασίας, κάτι που έρχεται σε αντίθεση με το αίτημα της Αθήνας για ένα όνομα έναντι όλων. Σύμφωνα με αξιόπιστες πηγές, το χειρότερο είναι ότι στα επίσημα έγγραφα (π.χ., στα διαβατήρια) παρέχεται η ευχέρεια στα Σκόπια να χρησιμοποιούν όποιο όνομα θέλουν και δεν υπάρχει δέσμευση για χρήση του συμφωνηθέντος ονόματος. Τα μηνύματα από τα Σκόπια παραμένουν συγκεχυμένα. Αν η ηγεσία της χώρας κινηθεί προς αποδοχή των ιδεών Νίμιτς, αυτό θα μπορούσε να φέρει την Αθήνα σε δύσκολη θέση, διότι σε περίπτωση που απορρίψει μια πρόταση (που θα προέρχεται επισήμως από τα Ηνωμένα Εθνη) θα εισπράξει το μεγαλύτερο μερίδιο της ευθύνης για ένα νέο ναυάγιο.