Μ ε γενικά, θετικά σχόλια- και τίποτε πέραν αυτού- αντιμετωπίστηκε από τη Χαριλάου Τρικούπη η προχθεσινή ομιλία του κ. Κ.Σημίτη στη Λάρισα, με την οποία ο πρώην πρωθυπουργός έδειξε διατεθειμένος να κάνει ένα βήμα προσέγγισης με τον κ. Γ. Παπανδρέου.

Ηταν η πρώτη ένδειξη ότι υπάρχουν περιθώρια συνεννόησης έπειτα από την κρίση που ξέσπασε την προηγούμενη άνοιξη, ενώ είχε προηγηθεί και μια θετική αναφορά του κ. Παπανδρέου κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου στη Θεσσαλονίκη.

Παρά ταύτα, με τα υπάρχοντα δεδομένα, δεν υπάρχει κάποιο στοιχείο που να προμηνύει ότι επίκεινται συγκεκριμένες ή θεαματικότερες πρωτοβουλίες από τη μία ή την άλλη πλευρά, στην κατεύθυνση π.χ. μιας συνάντησης. Πρέπει πάντως να σημειωθεί ότι υπάρχει μια μερίδα στελεχών που θα επιθυμούσαν να εμφανιστούν ως «γεφυροποιοί» μεταξύ του πρώην πρωθυπουργού και του προέδρου του ΠαΣοΚ. Γενική πάντως είναι η εκτίμηση ότι πρόκειται για θετική εξέλιξη, η οποία εν πολλοίς υπαγορεύεται από τη διαφαινόμενη σταθεροποίηση του ΠαΣοΚ. Επισήμως πάντως το κόμμα διά του εκπροσώπου του κ. Γ. Παπακωνσταντίνου επανέλαβε: «Δεν είχαμε καμία απολύτως αμφιβολία ότι με τη χθεσινή του ομιλίαο κ.Σημίτης θα συνέβαλλε στον στόχο που έχουμε όλοι μας, που είναι να αλλάξει πορεία αυτή η χώρα». Πέραν του εκπροσώπου Τύπου, ένα από τα λίγα στελέχη που αναφέρθηκαν στο θέμα ήταν ο κ. Π.Μπεγλίτης, ο οποίος μιλώντας στον City 99,5 μεταξύ άλλων σημείωσε ότι η παρέμβαση του κ. Σημίτη ήταν θετική. Ως προς το ενδεχόμενο προσέγγισης προσέθεσε ότι «ο χειρισμός της θα πρέπει να γίνει αποκλειστικά από τον Γιώργο Παπανδρέου και τον Κ. Σημίτη», ενώ υπογράμμισε: « Θα ήταν μάλλον εκ του πονηρού ή εκ του περισσού οποιαδήποτε προσπάθεια για κάποια από τα στελέχη να αναλάβουν μεσολαβητικό ρόλο ».

Για το ίδιο ζήτημα ο κ. Α. Λοβέρδος μίλησε στον Αθήνα 98,4 και είπε: «Πρέπει να αρθεί αυτή η θέση, να είναι ο κ. Σημίτης εκτός Κοινοβουλευτικής Ομάδας.Αυτή είναι η πεποίθησή μου και νομίζω ότι αυτό μόνο να δώσει έχει στην παράταξη και στη συσπείρωσή της.Αλλά δεν το ρυθμίζω εγώ. Εγώ πιστεύω ότι θα ήταν μόνο για το καλό και εκτιμώ ότι έγινε εκατέρωθεν μισό βήμα και δύο μισά είναι ένα ολόκληρο».