Μιχαλακοπούλου 80, Αθήνα 115 28 ● Τηλ.: 211-365.7000 ● Fax: 211-365.8004

● Ε-mail: epistoles@tovima.gr

Η επαναφορά των τεκμηρίων
1) Τεκμήρια: Είναι απίστευτο ότι μια «φιλελεύθερη» κυβέρνηση επαναφέρει ένα μέτρο το οποίο ουσιαστικά κατήργησε προ πενταετίας μια «σοσιαλιστική»! Τα τεκμήρια αποτελούν ελληνική εφεύρεση (του αείμνηστου Θανάση Κανελλόπουλου ) και δεν ισχύουν σήμερα σε καμία από τις πολιτισμένες χώρες του δυτικού κόσμου.

2) Ακίνητα: Δεν έχει γίνει προφανώς κατανοητό, ως φαίνεται, από το υπ. Οικονομικών το αυτονόητο, ότι δηλαδή ένα ακίνητο δεν αποφέρει κατ΄ ανάγκη εισόδημα και επομένως δεν αποδεικνύει φοροδοτική ικανότητα. (Αυτό ισχύει, άλλωστε, και για το τέλος ακίνητης περιουσίας. Και δεν μιλώ μόνο για τα αγροτεμάχια.) Παράδειγμα: Εχει κάποιος συνταξιούχος (των 700 ευρώ μηνιαίως) ας πούμε 4 ή 5 ακίνητα. Στο ένα διαμέρισμα διαμένει ο ίδιος, έχει ένα πατρικό σπιτάκι στο χωριό του ή ένα εξοχικό, δύο ή τρία διαμερίσματα έχει παραχωρήσει σε κάθε ένα από τα δύο ή τρία παιδιά του για την κατοικία τους και ενδεχομένως ένα να έχει παραχωρήσει στην πρώην σύζυγό του για να κατοικεί (αν είναι χωρισμένος ή σε διάσταση). Από πού θα πληρώσει τον επιπλέον φόρο ο συνταξιούχος; Από τα 700 ευρώ που παίρνει σύνταξη; Μα, θα μου πείτε, πού τα βρήκε ένας μικροσυνταξιούχος τόσα ακίνητα; Απάντηση: Ενα ή δύο από κληρονομιά και κάποια τα αγόρασε προ 30-40 ετών από εισόδημα εκ της προ 30-40 ετών εργασίας του, το οποίο είχε τότε φορολογηθεί και ουδείς νομιμοποιείται τώρα να το φορολογήσει για δεύτερη φορά υπό τη νέα του μορφή- του ακινήτου- στην οποία το μετέτρεψε. Και αν σπεύσουν όλοι να τα πουλήσουν, για να γλιτώσουν το τεκμήριο, τι θα γίνει στην αγορά ακινήτων;

3) Αυτοκίνητο: Ενας πολίτης αγόρασε προ 4 ετών αυτοκίνητο το οποίο δεν αποτελεί τεκμήριο, βάσει νόμου του ελληνικού κράτους που ίσχυε τότε και ισχύει ακόμη (κάτω των 2.000 κυβικών και αξίας κάτω των 50.000 ευρώ). Με ποιο λογικό ή ηθικό ή νομικό έρεισμα (αναδρομική ισχύς;) έρχεται τώρα η κυβέρνηση να τον φορολογήσει αιφνιδιαστικά για ανύπαρκτο εισόδημα; Και είναι ύποπτο για έναν, π.χ., μικροσυνταξιούχο να αγόρασε ένα αυτοκίνητο 1.800 κυβικών προ 4-5 ετών όταν εργάζονταν ή μήπως δεν μπορεί τώρα να το συντηρεί κάνοντας πολύ λιγότερες ενδεχομένως μετακινήσεις και με τις οικονομίες του μιας ολόκληρης ζωής;

4) Μαχητά (δήθεν): Πρόκειται για φενάκη. Αφού, λοιπόν, η ΔΟΥ θα έχει εισπράξει τον επιπλέον φόρο για ανύπαρκτο εισόδημα, καλεί τον συνταξιούχο το υπουργείο να διεκδικήσει δικαστικώς (σε πόσα χρόνια άραγε, και μήπως μέχρι τότε θα έχει αποδημήσει εις Κύριον;) την επιστροφή του φόρου, αφού αποδείξει στο σεβαστό δικαστήριο τι, πώς και πόσο αγόρασε προ 30-40 ετών, πού βρήκε τα χρήματα τότε, και για το αυτοκίνητο να αποδείξει ότι έχει στο σεντούκι κάποιες οικονομίες ζωής που του επιτρέπουν να το συντηρεί! Ντροπή!

Π. ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ Οικονομολόγος, πρώην Καθηγητής Πανεπιστημίου

Η σωτηρία του Παναγούλη και η συμβολή του Γκιζίκη
Σε δημοσίευμα ολοσέλιδο («Το Βήμα», 31 Αυγούστου 2008) τιμήθηκε δικαίως ο Αλέκος Παναγούλης, με υπενθύμιση της ηρωικής του συμπεριφοράς ενώπιον του Στρατοδικείου, αλλά και με παράθεση εγγράφων και αφηγήσεων για τις συγκινητικές αντιδράσεις Ελλήνων και ξένων στο εξωτερικό υπέρ του προσώπου του. Ας μου συγχωρηθεί να προσθέσω κρίσιμο διάβημα για τη σωτηρία του και να κατονομάσω τον άξιο επαίνου για την επίτευξή της. Είχα ευτυχήσει να διαφύγω από την υπό τυραννίδα Ελλάδα και βρισκόμουν στο Παρίσι. Μόλις έμαθα βράδυ αργά την σε θάνατο καταδίκη του Παναγούλη, φοβήθηκα μήπως γίνει εκτέλεσή της αμέσως την αυγή της επομένης και με σπουδή εναγώνια έστειλα από διανυκτερεύον τηλεγραφείο του Παρισιού το ακόλουθο τηλεγράφημα: «Συνταγματάρχην Γκιζίκην, Στρατιωτικόν Διοικητήν Αθηνών, Αθήναις. Γνωρίζων υμάς ως έντιμον και γενναίον αξιωματικόν, απευθύνω έκκλησιν μη προβείτε εκτέλεσιν καταδίκης εις θάνατον, επαγομένην διεθνή ατίμωσιν Ελλάδος και πρόσωπον υμών». Ο Φαίδων Γκιζίκης, Πρόεδρος της Δημοκρατίας αργότερα, είχε την ευαισθησία και το σθένος και συμμορφώθηκε προς την έκκλησή μου: Σώθηκε, από αυτόν κυρίως, ο Παναγούλης στην κρίσιμη ώρα, και δόθηκε ο χρόνος από την επόμενη ημέρα για τις μνημονευόμενες στο δημοσίευμα συγκινητικές εκδηλώσεις αλληλεγγύης προς τον Παναγούλη. Δίχως όμως τη σωστική απόφαση του Φαίδωνος Γκιζίκη να μην προβεί στην εκτέλεση της σε θάνατο καταδίκης, δεν θα είχαν θέμα οι ωραίες εκείνες εκδηλώσεις προς σωτηρίαν του Παναγούλη και αντί αυτών θα υπήρχαν μόνον εκφράσεις διαμαρτυρίας, οργής και οδύνης. Αξίζει να μείνει στην Ιστορία η κρίσιμη συμβολή του Γκιζίκη στη σωτηρία του Παναγούλη.

Κ. ΔΕΣΠΟΤΟΠΟΥΛΟΣ Ακαδημαϊκός

Διαφωνείτε; «Το Βήμα» δέχεται ευχαρίστως απαντήσεις, παρατηρήσεις και αντιρρήσεις.

Μιχαλακοπούλου 80, Αθήνα 115 28 ● Τηλ.: 211-365.7000 ● Fax: 211-365.8004

● Ε-mail: epistoles@tovima.gr