Μιχαλακοπούλου 80, Αθήνα 115 28 ● Τηλ.: 211-365.7000 ● Fax: 211-365.8004

● Ε-mail: epistoles@tovima.gr

Ο Ιωάννης Μεταξάς και η 4η Αυγούστου
Στην πρώτη παράγραφο ενδιαφέροντος δημοσιεύματος υπό επίτιτλο «4η Αυγούστου» και τίτλο «Το άλλο πρόσωπο του Ιωάννη Μεταξά» («Το Βήμα», 3.8.2008, σελ. 24) εμφανίζεται ως «αιτία» επιβολής της δικτατορίας, την 4η Αυγούστου του 1936, «η αδυναμία των κομμάτων να έλθουν σε συνεννόηση μετά τις εκλογές που είχε προκηρύξει η κυβέρνηση Δεμερτζή, με το σύστημα της αναλογικής, με αποτέλεσμα να έχει αναδειχθεί ρυθμιστής της κατάστασης μια μικρή ομάδα βουλευτών της Αριστεράς». Ας μου επιτραπεί να παρουσιάσω την ιστορικήν αλήθεια, γνωστή μου καθώς είχα ζήσει εκ του σύνεγγυς τα γεγονότα: Πράγματι, από τις εκλογές εκείνες δεν προέκυψε κοινοβουλευτική προς σχηματισμό κυβερνήσεως αυτοδυναμία κανενός κόμματος. Με διαπραγματεύσεις όμως δύσκολες του Σοφούλη, αρχηγού του κόμματος των Φιλελευθέρων και του Θεοτόκη, αρχηγού του Λαϊκού Κόμματος, επιτεύχθηκε τελικώς συμφωνία για σχηματισμό κυβερνήσεως των δύο κομμάτων, με πρωθυπουργό τον Σοφούλη και αντιπρόεδρο τον Θεοτόκη. Ανατέθηκε στον Θεμιστοκλή Τσάτσο από τον Σοφούλη να μεταβεί στον βασιλέα και να του ανακοινώσει την επίτευξη της συμφωνίας των δύο κομμάτων, άρα την ύπαρξη δεδηλωμένης πλειοψηφίας στη Βουλή, ώστε ο βασιλεύς να δώσει εντολή στον Σοφούλη για να σχηματίσει κυβέρνηση. Ο Θεμιστοκλής Τσάτσος επέτυχε να οριστεί συνάντησή του με τον βασιλέα στις 11 π.μ. της 4ης Αυγούστου. Ο Μεταξάς όμως, πρωθυπουργός τότε, έσπευσε να συγκαλέσει το Υπουργικό Συμβούλιο λίαν πρωί της 4ης Αυγούστου και να διαλύσει τη Βουλή και να αναστείλει την ισχύ ορισμένων άρθρων του Συντάγματος. Και άρχισε αυθημερόν η στυγνή αστυνομοκρατία και η αθρόα εφαρμογή του θεσμού της εξορίας. Εκτενέστερα, στο βιβλίο μου «Αναπολήσεις», Τόμος Α΄ (2005, Εκδόσεις Παπαζήση), όπου εξάλλου δεν αποσιωπάται η κυβερνητική επάρκεια του Ιωάννη Μεταξά και η ορθή πολιτική του ως προς τον πόλεμο, προκλημένο χωρίς υπαιτιότητα καμία της Ελλάδος και διεξαγμένο με ομοθυμία του ελληνικού λαού.

Κ. Ι. ΔΕΣΠΟΤΟΠΟΥΛΟΣ Ακαδημαϊκός, πρώην υπουργός

Η νομική προϊστορία των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών
Τα κολέγια και τα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών (ΚΕΣ), για τα οποία ο υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Ευρ. Στυλιανίδης έφερε στη Βουλή τον σχετικό νόμο, νομιμοποιήθηκαν και επιτράπηκε η λειτουργία τους με το νομοθετικό διάταγμα 9/9.10.1935 της κυβέρνησης του Λαϊκού Κόμματος με πρωθυπουργό τον Παναγή Τσαλδάρη (1867-1936), η οποία ανατράπηκε την επόμενη ημέρα (10.10.1935) από τον Γεώργιο Κονδύλη (1879-1936). Η συγκεκριμένη κυβέρνηση του Λαϊκού Κόμματος είχε προέλθει από τις εκλογές του Ιουνίου 1935, από τις οποίες απείχαν όλα τα δημοκρατικά πολιτικά κόμματα αλλά μετείχε το Μακεδονικό Κόμμα του Σ. Γκοτζαμάνη. Αυτή την ανώμαλη πολιτική κατάσταση επιβραβεύει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας με πρωθυπουργό τον Κωνσταντίνο Καραμανλή τον νεότερο με την ψήφιση του συγκεκριμένου νόμου αποδεικνύοντας ότι είναι γνήσια απόγονος και συνεχίστρια του Λαϊκού Κόμματος. Επιπλέον η κυβέρνηση του Λαϊκού Κόμματος το 1935 παρενέβη στη λειτουργία της Δικαιοσύνης απομακρύνοντας από τη θέση του τον πρώτο πρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) Κωνσταντίνο Ρακτιβάν (1865-1935), ο οποίος εξαιτίας αυτής της πράξης οδηγήθηκε στον θάνατο λίγο καιρό μετά. Συνεπώς οποιαδήποτε θετική απόφαση του ΣτΕ για τον εν λόγω νόμο σε ενδεχόμενη προσφυγή πολίτη και κατοίκου ή πολιτών και κατοίκων του κράτους της Ελλάδας ουσιαστικά θα νομιμοποιήσει τις επεμβάσεις της πολιτικής εξουσίας στον χώρο της Δικαιοσύνης. Στην παρούσα περίπτωση πάντως θα δούμε τον βαθμό της δημοκρατικής ευαισθησίας του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Καρόλου Παπούλια. Κανονικά θα πρέπει να αρνηθεί αυτόν τον νόμο και να τον αναπέμψει στη Βουλή ζητώντας να μην του σταλεί ξανά για υπογραφή νόμος με τέτοιο περιεχόμενο. Βεβαίως δεν θα προκαλέσει έκπληξη και η εντελώς αντίθετη συμπεριφορά, δηλαδή η υπογραφή του σχετικού νόμου. Αλλωστε ο κ. Κάρολος Παπούλιας δεν εκλέχθηκε Πρόεδρος της Δημοκρατίας απευθείας από τον λαό ούτε κατά την τελευταία αναθεώρηση του Συντάγματος εξέφρασε γνώμη υπέρ αυτής της διαδικασίας, όπως ελπίζαμε.

ΙΩΑΝΝΗΣ-ΧΡΗΣΤΟΣ ΡΟΥΣΣΑΚΗΣ Αθήνα Οι κινητοποιήσεις στα λιμάνια
Με την επιστολή μας αυτή θα θέλαμε να εκφράσουμε προς εσάς τη διαμαρτυρία μας γιατί ο συνεργάτης σας σε θέματα Εμπορικής Ναυτιλίας- Λιμένων, σε συνεχή δημοσιεύματα και τελευταία σε αυτό της 3.8.08 παρουσιάζει τα θέματα του ΟΛΠ με μονομερείς εκτιμήσεις, πληροφορίες της διοίκησης του ΟΛΠ. Αυτό για μια εφημερίδα του κύρους και της εγκυρότητας του «Βήματος» μας λυπεί ιδιαίτερα γι΄ αυτό θέλουμε προς αποκατάσταση της αλήθειας να επισημάνουμε τα εξής: Οι απεργιακές κινητοποιήσεις της ΟΜΥΛΕ αφορούν όλα τα Λιμάνια (Βόλο, Πάτρα, Ηράκλειο), το δε εύρος, η συνοχή και η ενότητα των εργαζομένων στις κινητοποιήσεις ξάφνιασαν διοικήσεις και κυβέρνηση. Οσον αφορά το αρνητικό κλίμα που εκτιμάει ο συντάκτης σας ότι υπάρχει στο Λιμάνι αυτό δεν αφορά τη δράση των συνδικάτων, αλλά την πολιτική της κυβέρνησης και των διοικήσεων να εκχωρήσουν τις κερδοφόρες δραστηριότητες των λιμανιών και να καταργήσουν τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων. Η κυβέρνηση και οι διοικήσεις του ΟΛΠ όπως έχει καταγραφεί σε πληθώρα δημοσιευμάτων προσπαθούσε να δημιουργήσει εναλλακτικές λύσεις ως απεργοσπαστικό μηχανισμό στις επερχόμενες κινητοποιήσεις. Ετσι μεθόδευσε τη λειτουργία του Αστακού, Λαυρίου, Σκαραμαγκά.

Ως ΟΜΥΛΕ έχουμε καταγγείλει το γεγονός κατ΄ επανάληψη ιδιαίτερα δε για το Σκαραμαγκά όπου:

1. Η προβλήτα έχει παραχωρηθεί στα ναυπηγεία Σκαραμαγκά αποκλειστικά για ναυπηγοεπισκευαστικές δραστηριότητες και όχι για εκφόρτωση containers.

2. Δεν υπάρχει περιβαλλοντική μελέτη για λειτουργία λιμένος.

3. Υπάρχει προσφυγή στην επιθεώρηση εργασίας για το ποιοι δουλεύουν στο λιμάνι αυτό.

4. Εχουν γίνει κατ΄ επανάληψη διαμαρτυρίες, παραστάσεις και κοινές δράσεις με τον Δήμο Χαϊδαρίου.

Εδώ υιοθετείται στο δημοσίευμα η άποψη της διοίκησης λέγοντας μάλιστα ότι και έτσι να μην είναι «δημιουργεί αρνητική εικόνα για το συνδικάτο». Η επιχειρηματολογία της Διοίκησης, η οποία επικροτείται από τον συντάκτη σας θυμίζει τον πατροκτόνο και μητροκτόνο, ο οποίος ζήτησε την επιείκεια του δικαστηρίου γιατί είναι ορφανός. Τέλος, θεωρούμε ότι η προσπάθεια ανάδειξης με μονομερή παρουσίαση ενός εσωτερικού θέματος μιας παράταξης- και αυτό να οδηγεί σε συμπέρασμα διάσπασης, δήθεν της ενότητας των εργαζομένων- είναι γεγονός ακραίο και δείχνει τη δεινή θέση στην οποία η ενωτική δράση των εργαζομένων έχει φέρει τη διοίκηση και την κυβέρνηση.

Για το Διοικητικό Συμβούλιο της ΟΜΥΛΕ Ο πρόεδρος ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Ο αντιπρόεδρος ΣΤΡΑΤΟΣ ΜΠΑΛΑΜΠΑΝΙΔΗΣ Ο γραμματέας ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΠΑΝΟΠΟΥΛΟΣ

Κύριε διευθυντά,
Με εντυπωσιάζει αυτός ο πρόεδρος Μιχαήλ Σαακασβίλι. Διευθύνει τις στρατιωτικές δυνάμεις της χώρας του στις συγκρούσεις με τον ρωσικό στρατό, επικοινωνεί με τον πρόεδρο Μπους και με προέδρους χωρών της Ανατολικής Ευρώπης τρεις και τέσσερις φορές την ημέρα, όπως λέει, και βρίσκει καιρό να γράψει περισπούδαστο άρθρο το οποίο δημοσιεύει (τη Δευτέρα) η «Wall Street Journal». Φαινόμενο!

ΣΤ. ΕΥΣΤΑΘΙΑΔΗΣ Διευκρινίσεις ΟΑΕΔ για την άδεια μητρότητας
Σε απάντηση επιστολής (με την υπογραφή της κυρίας Ευαγγελίας Πρωΐου) που δημοσιεύσατε στη σχετική στήλη (επιστολές προς «Το Βήμα») της έγκριτης εφημερίδας σας, στο φύλλο της Πέμπτης 7 Αυγούστου 2008, θα θέλαμε να επισημάνουμε τα εξής για την αποκατάσταση της αλήθειας και την έγκυρη ενημέρωση του αναγνωστικού σας κοινού: Με βάση το άρθρο 142 του Ν. 3655/2008 και την Υπουργική Απόφαση με αρ. 33891/606/7.5.08, που εκδόθηκε κατ΄ εξουσιοδότηση του νόμου, χορηγείται η ειδική παροχή για την προστασία της μητρότητας (πρόσθετη άδεια έξι μηνών) σε εργαζόμενες μητέρες που πληρούν σωρευτικά τις παρακάτω προϋποθέσεις:

1. Απασχολούνται σε επιχειρήσεις ή εκμεταλλεύσεις.

2. Εχουν ενεργή εργασιακή σχέση οποιασδήποτε μορφής (ορισμένου ή αορίστου χρόνου, με πλήρη ή μερική απασχόληση).

3. Είναι ασφαλισμένες στο ΙΚΑΕΤΑΜ και

4. Υπάγονται στο άρθρο 9 της ΕΓΣΣΕ ετών 2004- 2005.

Από τον συνδυασμό των ανωτέρω προϋποθέσεων προκύπτει ότι, με τη νομοθετική ρύθμιση κατοχυρώνεται ενισχυμένη προστασία των δικαιωμάτων μητρότητας στις εργαζόμενες μητέρες που είναι ασφαλισμένες στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ και που απασχολούνται στον ιδιωτικό τομέα με οποιαδήποτε σχέση εξαρτημένης εργασίας και ελάμβαναν μέχρι σήμερα άδεια θηλασμού και φροντίδας παιδιού ισόχρονη προς το μειωμένο ωράριο του άρθρου 9 της ΕΓΣΣΕ, δηλαδή τρεισήμισι μήνες. Στόχος της νομοθετικής ρύθμισης ήταν να άρει τις ανισότητες που υπήρχαν εις βάρος των γυναικών που καλύπτονταν αποκλειστικά από τις διατάξεις της ΕΓΣΣΕ, έναντι των γυναικών που απολαμβάνουν τα προνόμια κλαδικών ή ειδικών συμβάσεων εργασίας και οι οποίες προβλέπουν μεγαλύτερης διάρκειας άδειες θηλασμού και φροντίδας παιδιού.

Για αυτό τον λόγο όσες ασφαλισμένες μητέρες λαμβάνουν, με βάση ειδικές ή κλαδικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας, άδεια θηλασμού και φροντίδας παιδιού, διαφορετική και μεγαλύτερη από αυτή του άρθρου 9 της ΕΓΣΣΕ, δεν είναι δικαιούχοι της νέας ειδικής παροχής για την προστασία της μητρότητας. Οσον αφορά το αίτημα της καταγγέλλουσας κυρίας Ευαγγελίας Πρωΐου, έπειτα από τον έλεγχο των δικαιολογητικών προέκυψε ότι ορθώς εκρίθη πως δεν είναι δικαιούχος της ειδικής παροχής προστασίας της μητρότητας. Και τούτο διότι, ως υπάλληλος ασφαλιστικής επιχείρησης, που είναι θυγατρική τραπέζης, δικαιούται ήδη- σύμφωνα με τα άρθρα 14 και 15 της (κλαδικής) Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας «Για τους όρους αμοιβής και εργασίας των εργαζομένων στις ασφαλιστικές επιχειρήσεις ολόκληρης της χώρας, που είναι θυγατρικές τραπεζών»- άδεια θηλασμού και φροντίδας παιδιού διάρκειας δύο ωρών ημερησίως, για τα δύο πρώτα έτη από τη λήξη της άδειας λοχείας και μία ώρα ημερησίως για τα δύο επόμενα έτη, ή συνολική άδεια εννέα μηνών, ισόχρονης δηλαδή προς το μειωμένο ωράριο. Συνεπώς η άδεια που ήδη δικαιούται να λάβει η καταγγέλλουσα εργαζόμενη, βάσει της κλαδικής σύμβασης εργασίας στην οποία υπάγεται (δηλ. των ασφαλιστικών επιχειρήσεων, θυγατρικών τραπεζών) είναι εννέα (9) μήνες, δηλαδή κατά πολύ μεγαλύτερη αυτής που προβλέπεται από το άρθρο 9 της ΕΓΣΣΕ ετών 2004-2005. Είναι συνεπώς ανακριβής η επισήμανσή της ότι η άδειά της «έληξε». Θεωρούμε ότι η αναγνώστριά σας όφειλε να γνωρίζει τα εκτεταμένα ασφαλιστικά της δικαιώματα πριν επιχειρήσει να επωφεληθεί από τις διατάξεις του νέου νόμου, που αφορά γυναίκες με μη προνομιακό καθεστώς προστασίας.

Επιπρόσθετα, θα θέλαμε να τονίσουμε ότι η προφανής μεθόδευση που επιχειρήθηκε από τον διευθυντή της εν λόγω ασφαλιστικής επιχείρησης (ενδεχομένως με άγνοια της καταγγέλλουσας εργαζόμενης), υποκρύπτει ουσιαστικά μια προσπάθεια καταστρατήγησης της κλαδικής σύμβασης εργασίας των ασφαλιστικών επιχειρήσεων (θυγατρικών τραπεζών) και μετακύλισης των υποχρεώσεων που απορρέουν από αυτή στον ΟΑΕΔ. Κατανοείτε προφανώς ότι σε μια τέτοια προσπάθεια έμμεσης καταστρατήγησης των κλαδικών συλλογικών διαπραγματεύσεων δεν μπορεί να συνεργήσει ο Οργανισμός. ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΕΡΝΑΔΑΚΗΣ Πρόεδρος Διοικητικού Συμβουλίου ΟΑΕΔ

Η προπαγάνδα των Σκοπιανών
Βρήκα ιδιαίτερα ενδιαφέρον το άρθρο του καθηγητή Γλωσσολογίας κ. Γ. Μπαμπινιώτη που δημοσιεύτηκε στο «Βήμα της Κυριακής» (3.8.08) με τίτλο «Γλωσσικές παραχαράξεις. Η “Μακεδονική” των Σκοπίων και τα περί σλαβομακεδονικής μειονότητας». Στο άρθρο μνημονεύεται ο συλλογικός τόμος που εκδόθηκε το 1992 (προφανώς με επιμέλεια του κ. Μπαμπινιώτη) με τίτλο «Η γλώσσα της Μακεδονίας: Η αρχαία Μακεδονική και η ψευδώνυμη γλώσσα των Σκοπίων». Η αποκάλυψη όμως του αρθρογράφου που με εξόργισε και με έκανε να προβληματιστώ για το τι κράτος έχουμε δίδεται στην ακόλουθη πρόταση του κ. Μπαμπινιώτη: «Ας σημειωθεί ότι η Ελληνική Πολιτεία δεν έστερξε ποτέ- μολονότι ζητήθηκε- να προβεί σε έκδοση του βιβλίου στην αγγλική γλώσσα, ώστε να γίνουν ευρύτερα γνωστές οι ελληνικές επιστημονικές θέσεις επί του θέματος». Το βιβλίο αυτό θα έπρεπε, κατά τη γνώμη μου, να είχε μεταφραστεί στην αγγλική και με φροντίδα της πολιτείας να είχε σταλεί τουλάχιστον στις μεγάλες βιβλιοθήκες και στα πανεπιστήμια Ευρώπης, Αμερικής και Αυστραλίας. Ας γίνει έστω και καθυστερημένα αυτή η έκδοση. Φοβούμαι ότι μέχρι σήμερα οι ελληνικές θέσεις ούτε ευρύτερα ούτε στενότερα έχουν γίνει γνωστές. Αντίθετα οι «Μακεδόνες» φροντίζουν να κάνουν γνωστή την παρουσία τους και τις θέσεις τους συστηματικά και με κάθε ευκαιρία. Ενθυμούμαι ότι στα μέσα της δεκαετίας του 1960-ευρισκόμενος για μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Raleigh της Β. Καρολίνας των ΗΠΑ – κάποια ημέρα ανακοινώθηκε μια βραδινή εκδήλωση στη μεγάλη αίθουσα της πανεπιστημιακής λέσχης με μακεδονικούς χορούς και τραγούδια. Πήγαμε φυσικά όλοι οι έλληνες φοιτητές του πανεπιστημίου και διαπιστώσαμε με απογοήτευση ότι επρόκειτο για «Μακεδόνες» των Σκοπίων. Το περιστατικό αυτό είναι ενδεικτικό της γενικότερης προπαγάνδας και προβολής της Ψευδομακεδονίας στις ΗΠΑ από τους Σκοπιανούς. Ετσι, το όνομα Μακεδονία, για τους περισσότερους Αμερικανούς, δεν συνδέεται στο μυαλό τους με την Ελλάδα (έστω και αν κάτι έχουν ακούσει για… κάποιον Αlexander the Great). Δεν γνωρίζω αν η απουσία επίσημης και συστηματικής ελληνικής πληροφόρησης της διεθνούς κοινής γνώμης για το θέμα είναι συνειδητή πολιτική της χώρας μας ή όχι.

ΜΙΧΑΛΗΣ Γ. ΚΑΡΑΝΔΕΙΝΟΣ Ομότιμος καθηγητής του Γεωπονικού Πανεπιστημίου των Αθηνών Ο αρχηγός του τουρκικού στρατού
Με αφορμή το ρεπορτάζ του συνεργάτη σας κ. Αλκη Κούρκουλα για τον νέο αρχηγό των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων, στρατηγό Ιλκέρ Μπασμπούγκ, και τη διαπίστωση ότι ο νέος τούρκος αρχηγός είναι «σκληρός», εκτιμώ ότι είναι σημαντικό για την ενημέρωση να γνωρίζει κάποιος τον τρόπο λειτουργίας του εκάστοτε τούρκου αρχηγού.

Το σύστημα εξουσίας στην Τουρκία, για να αποφεύγει «ατυχείς χειρισμούς» από τους χειριστές του, από το 1960 και μετά προχώρησε στη σύνταξη του Πρωτοκόλλου πολιτικής εθνικής ασφάλειας της τουρκικής Δημοκρατίας, το οποίο λειτουργεί σαν εθνικό σχέδιο και περιλαμβάνει όλα τα θέματα της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής. Συντάσσεται από τη γραμματεία του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας, το περίφημο ΣΕΑ, στο οποίο συμμετέχει με τις θέσεις του στρατιωτικού κατεστημένου ο εκάστοτε αρχηγός των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων. Βιβλιοδετείται σε σώμα και σε παραρτήματα για το κάθε υπουργείο και στη συνέχεια υπογράφεται από τα όργανα του κράτους, τα οποία έχουν αρμοδιότητα υπογραφής διεθνών και διμερών συμβάσεων. Ολοι όσοι υπογράφουν το πρωτόκολλο δεσμεύονται και δεν έχουν δικαίωμα να πάρουν αποφάσεις οι οποίες να έρχονται σε αντίθεση με όσα αναγράφονται σε αυτό. Με αυτό τον τρόπο εξασφαλίζεται η συνέχεια της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας. Επειτα από αυτά είναι αναμενόμενο ότι ο νέος τούρκος αρχηγός, σε οποιαδήποτε συνάντηση με τον έλληνα ομόλογό του, δεν θα δεσμεύσει τη χώρα του με οποιαδήποτε απόφαση αν αυτή έρχεται σε αντίθεση με όσα αναφέρονται στο πρωτόκολλο.

Οταν γνωρίζει κανείς την ύπαρξη του πανίσχυρου πρωτοκόλλου μπορεί ακόμη να προβλέψει και τη συνέχεια της παράνομης δραστηριότητας των τουρκικών μαχητικών αεροσκαφών στο FΙR Αθηνών.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ Ταξίαρχος ε.α.- Διεθνολόγος Νέα Σμύρνη

Διαφωνείτε; «Το Βήμα» δέχεται ευχαρίστως απαντήσεις, παρατηρήσεις και αντιρρήσεις.

Μιχαλακοπούλου 80, Αθήνα 115 28 ● Τηλ.: 211-365.7000 ● Fax: 211-365.8004

● Ε-mail: epistoles@tovima.gr