Τρία είναι τα επικρατέστερα σενάρια για την εξέλιξη της πολεμικής κρίσης που έχει ξεσπάσει στον Καύκασο:

1. Αν η Ρωσία σοβαρολογεί όσον αφορά τον ρόλο της ως ειρηνευτικής δύναμης και θα περιοριστεί να απωθήσει τις γεωργιανές δυνάμεις από τη Νότια Οσετία, επιδιώκοντας την επιστροφή στο προηγούμενο καθεστώς (status quo ante), πράγμα που δεν θα είναι εύκολο. Οι κάτοικοι της Νότιας Οσετίας έχουν συγκλονιστεί από την καταστροφή της πρωτεύουσας Τσχίνβαλι και τον θάνατο χιλιάδων πολιτών, συνεπώς είναι απίθανο να επιθυμούν να αποτελέσουν τμήμα της Γεωργίας. Από μια άποψη, το «καλύτερο» που μπορεί να ελπίζει η Γεωργία είναι η Μόσχα να προσαρτήσει την περιοχή στη Ρωσική Ομοσπονδία.

2. Οι συγκρούσεις μπορεί να γενικευθούν. Ηδη η άλλη αποσχισθείσα περιοχή η Αμπχαζία κινητοποιείται, με συνέπεια η Τιφλίδα να διατρέχει τον κίνδυνο να πολεμά σε δύο μέτωπα. Από την άλλη ο πόλεμος στον Καύκασο μπορεί να φουντώσει με τη συμμετοχή μικρών κρατών. Ακόμη και η Τσετσενία έχει προθυμοποιηθεί να αποστείλει «ειρηνευτική δύναμη» στη Γεωργία, ενώ και οι εθνικιστές Κοζάκοι της Ρωσίας έχουν προσφερθεί να μεταβούν στο μέτωπο. Το Κρεμλίνο θα μπορούσε να εκμεταλλευθεί το χάος και να ανατρέψει τον- «ενοχλητικό» από τη φιλοδυτική «επανάσταση των ρόδων» το 2003- Μιχαήλ Σαακασβίλι.

3. Το χειρότερο σενάριο: οι συγκρούσεις μπορεί να εξαπλωθούν περαιτέρω με τη συμμετοχή πρώην σοβιετικών δημοκρατιών όπως η Ουκρανία και το, φίλα προσκείμενο στη Μόσχα, Καζαχστάν. Σε μια τέτοια περίπτωση ο πόλεμος στην πρώην Γιουγκοσλαβία θα ωχριούσε. Επίσης εντελώς καταστρεπτική θα ήταν η στρατιωτική εμπλοκή της Δύσης, η οποία πάντως δεν θεωρείται πιθανή, δεδομένης της εξάρτησης της Ευρώπης από τη ρωσική ενέργεια και την ισχυρή στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ και της Βρετανίας στο Ιράκ καθώς και του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν.