Οι Ευρωπαίοι είναι πιο νέοι, πιο ευέλικτοι και εξίσου… σεξιστές
O,τι συζητείται για την καριέρα των διοικητών εταιρειών, για το πώς φτάνει κανείς σε αυτά τα πόστα ή για το αν ακολουθείται το αμερικανικό πρότυποτο οποίο θεωρείται γενικότερα πιο σύγχρονο και πιο ελκυστικό από το ευρωπαϊκό- είναι, εν μέρει, λανθασμένο!
Η Μόνικα Αμορί, καθηγήτρια στη σχολή στελεχών επιχειρήσεων της Μαδρίτης Ιnstituto de Εmpresa Βusiness School, το αποδεικνύει σε ένα άρθρο της που δημοσιεύτηκε τον Ιούνιο, στην επιθεώρηση Εuropean Βusiness Forum. Το άρθρο αυτό βασίζεται στα αποτελέσματα μιας έρευνας για την καριέρα των επικεφαλής των 500 μεγαλύτερων ευρωπαϊκών και των 500 μεγαλύτερων αμερικανικών επιχειρήσεων αντίστοιχα. «Καμία από τις απόψεις που κυκλοφορούν για τους ευρωπαίους επικεφαλής επιχειρήσεων δεν θεμελιώνεται.Η έρευνά μας κατέδειξε μια σειρά από μύθους για την καριέρα των διευθυντών» λέει η κυρία Αμορί.
Πρώτος μύθος: Λέγεται ότι οι Ευρωπαίοι είναι πιο παραδοσιακοί, διότι είναι και μεγαλύτεροι σε ηλικία και λιγότερο ανοιχτοί στις γυναίκες. Λάθος, απαντάει η κυρία Αμορί. Σε θέματα σεξισμού δεν υπάρχει διαφορά, καθώς στους 1.000 επικεφαλής υπάρχουν μόνο 14 γυναίκες- 7 στην Ευρώπη και 7 στις ΗΠΑ. Αντίθετα, μάλιστα, ο Ευρωπαίος είναι σχεδόν παντού πιο νέος από τον Αμερικανό: 54 ετών κατά μέσον όρο στη Γηραιά Ηπειρο, έναντι 56,2 ετών στις ΗΠΑ.
Δεύτερος μύθος: Οι Αμερικανοί υποτίθεται ότι σπουδάζουν περισσότερο. Ωστόσο ισχύει ακριβώς το αντίθετο. Γενικά, το άρθρο επιβεβαιώνει ότι, όσο περισσότερες σπουδές κάνει κανείς, τόσο πιο γρήγορα φτάνει στην κορυφή. Χρειάζονται 29 χρόνια, κατά μέσον όρο, σε έναν διοικητή που δεν έχει κάνει ανώτατες σπουδές για να φτάσει στο πόστο αυτό, έναντι των 24 ετών που απαιτούνται για έναν διπλωματούχο ανώτατης εκπαίδευσης και των 23,5 ετών για κάποιον που έχει και μεταπτυχιακό (ΜΒΑ).
Τρίτος μύθος: Οι Αμερικανοί υποτίθεται ότι αλλάζουν πιο συχνά επιχείρηση. Δεν αληθεύει. Ολοι τους, κατά μέσον όρο, έχουν δουλέψει συνολικά για τρεις εταιρείες. Αλλά ένας ευρωπαίος εργοδότης δεν βρίσκεται στην επιχείρηση που διευθύνει παρά εδώ και 13 χρόνια, έναντι των 17 χρόνων του αμερικανού ομολόγου του. Και οι Ευρωπαίοι, πιο συχνά απ΄ ό,τι οι Αμερικανοί, στρατολογούνται έξω από την επιχείρηση που διευθύνουν.
Τέταρτος μύθος: Οσο συχνότερα αλλάζει κανείς επιχείρηση τόσο πιο γρήγορα φτάνει στην κορυφή. Μάλλον το αντίστροφο συμβαίνει.
Πέμπτος μύθος: Μια πολυετής διεθνής πείρα επιταχύνει την άνοδο. Και σωστό και λάθος. Το 40% των Ευρωπαίων διευθυντών και το 24% των Αμερικανών έχουν δουλέψει στο εξωτερικό. Αλλά αυτοί που παρέμειναν περισσότερο από έναν χρόνο σε μια άλλη χώρα έκαναν και περισσότερο καιρό να αναλάβουν επικεφαλής επιχείρησης. Η απόσταση αυξάνεται με τον αριθμό των ετών που έχει περάσει κανείς στο εξωτερικό.
Στα πρόθυρα νευρικής κρίσης βρίσκονται πάντως τα στελέχη του Σίτι
Α ντίθετα, ένας εκπατρισμός με «λογική» διάρκεια συνεπάγεται καλύτερη αμοιβή. Περιέργως, ο αριθμός των θέσεων στο εξωτερικό για τους σημερινούς επικεφαλής επιχειρήσεων είναι μικρότερος από τον αντίστοιχο αριθμό το 1997. Εκτος μύθος: Οι αμερικανοί επικεφαλής απολύονται πιο συχνά. Και σε αυτή την περίπτωση συμβαίνει στην πραγματικότητα το αντίθετο. Ενας αμερικανός επικεφαλής επιχείρησης παραμένει στο πόστο αυτό, κατά μέσον όρο, για εξήμισι χρόνια. Ενας Ευρωπαίος για πέντε χρόνια. Σ το μεταξύ τα προβλήματα πνευματικής υγείας πληθαίνουν στο Σίτι του Λονδίνου, εξαιτίας της πιστωτικής κρίσης. Κατά 47% αυξήθηκε τους τελευταίους τρεις μήνες- σε σχέση με πέρυσιο αριθμός των στελεχών του που πλήττονται από κατάθλιψη και στρες, σε ποσοστό 58%, ενώ κάπου 40.000 στελέχη του χρηματοπιστωτικού τομέα στη Βρετανία θα χάσουν τη δουλειά τους τα επόμενα τρία χρόνια. «Ακόμη και σε έναν κόσμο εξαψήφιων μισθών,οι τραπεζίτες ζουν πλέον σε ατμόσφαιρα δυστυχίας» καταλήγει το ρεπορτάζ του Βloomberg, που παρουσιάζει μία από τις λύσεις του κόσμου αυτού: θεραπεία σε ιδιωτική μυστική κλινική, 20 λεπτά με ελικόπτερο από το κέντρο του Λονδίνου, με τη δυνατότητα, αν κάποιος χρειαστεί να πάει στο Λονδίνο για συνάντηση, να συνοδευτεί ακόμη και από νοσοκόμα, ντυμένη σε γραμματέα για την περίσταση!
