Και τώρα η σειρά της δυτικής πλευράς του Παρθενώνα. Αποσυναρμολογούνται και καθαιρούνται από το μνημείο 42 λίθοι της ΒΔ γωνίας και 37 της ΝΔ, με σκοπό να συντηρηθούν και να αποκατασταθούν. Επίσης θα μεταφερθούν επτά μετόπες από τις 17 συνολικά που βρίσκονται ακόμη επί του μνημείου στο Νέο Μουσείο Ακροπόλεως και θα αντικατασταθούν από εκμαγεία. Στόχος, η αντιμετώπιση των φθορών, με χρόνο έναρξης τις αρχές του 2009 και ορίζοντα ολοκλήρωσης μία τριετία. Ως αμέσου προτεραιότητος πάντως κρίνονται τα προγράμματα για τις δύο γωνίες του μνημείου και για την αντικατάσταση 100 και πλέον εξωτερικών σιδερένιων συνδέσμων. Οι σκαλωσιές δηλαδή δεν θα μας λείψουν από τον Παρθενώνα και τα επόμενα χρόνια, αναγκαίο κακό ωστόσο αφού υποχρέωση της πολιτείας είναι η καλύτερη διατήρηση και παράδοση στις ερχόμενες γενεές του σημαντικότερου μνημείου της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς.

Περί τα 700 πλήγματα βλημάτων από τον πόλεμο των Ελλήνων εναντίον των Τούρκων φέρει η δυτική πλευρά. Εχει υποστεί εξάλλου διαβρώσεις από την υγρασία και τη μόλυνση της ατμόσφαιρας- αρκεί να αναφερθεί ότι λόγω του προσανατολισμού της η υγρασία είναι κατά τρεις φορές μεγαλύτερη της ανατολικής πλευράς του μνημείου- και σαν να μην έφθαναν αυτά σοβαρά προβλήματα έχουν επιφέρει οι δύο προηγούμενες αναστηλώσεις, στα τέλη του 19ου με αρχές του 20ού αιώνα και στα τέλη της δεκαετίας του 1940. Και παρ΄ όλα αυτά η δυτική πλευρά του Παρθενώνα θεωρείται η καλύτερα διατηρημένη, όπως αναφέρθηκε την περασμένη Τρίτη στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο όπου συζητήθηκε και εγκρίθηκε η μελέτη αποκατάστασής της.

Τα σοβαρότερα προβλήματα ανέκυψαν από τις εργασίες της πρώτης αναστήλωσης (1898-1902) υπό του Μπαλάνο, όταν έγιναν πολλές αποσυναρμολογήσεις λίθων και συρραφές των μαρμάρων με σιδερένιους συνδέσμους. Επιπλέον για τα συμπληρώματα από νέο μάρμαρο χρησιμοποιήθηκαν σφήνες μέσα στους αρχαίους λίθους, των οποίων μάλιστα απολαξεύθηκε η επιφάνεια! Αποτέλεσμα της επέμβασης αυτής εξάλλου ήταν η παραμόρφωση της δυτικής πλευράς κατά 6 εκατοστά με διανοίξεις των αρμών, εμφανείς κυρίως στα επιστύλια και στα γείσα. Κατά τη δεύτερη αναστήλωση από τον Ορλάνδο τοποθετήθηκαν στο μνημείο ένα θραύσμα του τυμπάνου και ένα γείσο στο αέτωμα. Το 1976, τέλος, αντικαταστάθηκαν με αντίγραφα τα εναπομείναντα γλυπτά του αετώματος με το σύμπλεγμα του Κέκροπος στο βόρειο τμήμα και της Καλλιρρόης στο νότιο.

Παρ΄ όλα αυτά και όπως διευκρινίζεται στόχος σήμερα δεν είναι η αποκατάσταση του συνόλου των βλαβών, αφού αυτό θα σήμαινε επεμβάσεις μεγάλης κλίμακος οι οποίες μπορεί να υποβάθμιζαν την αυθεντικότητα του μνημείου. Ιδιαίτερη συζήτηση στο ΚΑΣ πάντως έγινε σχετικά με την αποκατάσταση του τυμπάνου με τη χρήση και νέου υλικού, σύμφωνα με την εικόνα που διασώζεται σε γκραβούρες. Και αυτό γιατί, όπως είπε ο πρόεδρος του Επιτροπής Συντήρησης Μνημείων Ακροπόλεων κ. Χαράλαμπος Μπούρας, θα είναι η πρώτη φορά που θα προστεθεί στον Παρθενώνα σύγχρονο μάρμαρο, αλλά όχι για δομικούς λόγους. Ο κ. Τογανίδης, εξάλλου, υπεύθυνος αποκατάστασης του Παρθενώνα, εξέφρασε τους φόβους του ότι η αποξήλωση των λίθων θα αποκαλύψει πολύ μεγαλύτερες φθορές από τις αναμενόμενες («το 40% των προβλημάτων φαίνεται μετά την αποξήλωση» όπως είπε εκ της πείρας του). Ετσι κι αλλιώς κανείς δεν γνωρίζει τι βρίσκεται πίσω από την όψη των μαρμάρων.

Τη μελέτη για τις επεμβάσεις στη δυτική πλευρά του Παρθενώνα υπογράφουν οι αρχιτέκτονες κυρία Βασιλική Ελευθερίου και κυρία Βάσω Μανιδάκη καθώς και η πολιτικός μηχανικός κυρία Αντιγόνη Βρούβα. Για τις ανάγκες των εργασιών τέλος θα τοποθετηθεί γερανός στη δυτική πλευρά.