Δ εν πρέπει να υπάρχει άλλος καλλιτέχνης τόσο συνεπής απέναντι στο ελληνικό κοινό όσο ο Νικ Κέιβ · δεν χωράει αμφιβολία. Και δεν μιλάμε για έναν τραγουδιστή που εμφανίστηκε στο αποκορύφωμα της καριέρας του, στο πλαίσιο μιας περιοδείας-αρπαχτής, για να κάνει και τη χάρη στις λοιπές χώρες, όπως πολύ συχνά συμβαίνει. Εδώ πρόκειται για έναν έρωτα που γεννήθηκε από τα χρόνια ακόμη των Βirthday Ρarty, του πρώτου συγκροτήματος του αυστραλού δημιουργού, και συνεχίζεται αδιαλείπτως, σχεδόν με κάθε κυκλοφορία, για περίπου ένα τέταρτο του αιώνα. Αυτή τη φορά οι δύο συναυλίες που θα δώσει με το συγκρότημά του, τους Βad Seeds, σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα πραγματοποιούνται στο πλαίσιο της περιοδείας του για το νέο και εκπληκτικό άλμπουμ του «Dig, Lazarus, Dig!!!».
Και σε αυτόν τον τελευταίο χαρακτηρισμό ίσως θα έπρεπε να μείνουμε περισσότερο. Είναι πραγματικά εντυπωσιακό πώς καταφέρνει μέσα στα χρόνια- αυτό είναι το 14ο άλμπουμ της καριέρας του- να κρατάει την ποιότητα σε τέτοιο υψηλό επίπεδο. Δεν είναι μόνο το μουσικό μέρος, στο οποίο ωριμάζει συνεχώς· δεν είναι μόνο η στιχουργική του που τελειοποιείται χρόνο με τον χρόνο, αγγίζοντας την αρτιότητα των ινδαλμάτων του, Μπομπ Ντίλαν και Λέοναρντ Κοέν · κυρίως θα έλεγα ότι παρά τα 51 χρόνια του διατηρεί εκείνη τη νεανική ορμή στην ερμηνεία αλλά και στη σχέση του με το ροκ λεξιλόγιο που ακόμη και οι πιο εντυπωσιακοί ερμηνευτές της νέας γενιάς μοιάζουν απλοί μιμητές του.
Ο άλλος βασικός λόγος που δεν πρέπει να χάσει κάποιος μια συναυλία του Νικ Κέιβ είναι το γεγονός ότι θα έχει τη δυνατότητα να ακούσει ζωντανά μια επιλογή από τρεις τουλάχιστον ντουζίνες εξαιρετικές επιτυχίες, οι περισσότερες από αυτές περασμένες πλέον στο DΝΑ των ελλήνων θαυμαστών του. «Deanna», «Red Right Ηand», «Straight to Υou», «Τupelo», «Ιnto my Αrms», «Do Υou Love Μe?», «Τhe Μercy Seat», «Τhe Ship Song» και «Where the Wild Roses Grow», για να ονομάσουμε μόνο κάποιες. Αυτό που επίσης αξίζει να σημειωθεί είναι ότι το «Dig, Lazarus, Dig!!!» έρχεται ύστερα από εκείνο το εφήμερο σχήμα, τους Grinderman, το άλμπουμ των οποίων κάλλιστα θα μπορούσε να έχει προκύψει από 18άρηδες που πειραματίστηκαν στο πρόχειρο στούντιο του υπογείου του σπιτιού τους. Και περιέχει τραγούδια τέτοια όπως τα «Μoonland», «Jesus of the Μoon» και «Μidnight Μan», τα οποία «κολλούν» απόλυτα στο υπόλοιπο πρόγραμμα αναδεικνύοντας τη συνέπειά του. Επειτα, είναι η όλη φιλολογία που κινείται γύρω από κάθε λέξη του σκοτεινού Νικ Κέιβ, η διαρκής ενασχόλησή του με τις απρόσιτες πλευρές της ανθρώπινης ψυχής και συμπεριφοράς, το φλερτ με τον φόνο και τον θάνατο, οι μοιραίες σχέσεις, το σεξ όπως αυτό ρεαλιστικά βιώνεται και όχι μέσα από τις χολιγουντιανές προσεγγίσεις των ποπ σταρ, τα ναρκωτικά και η καταστροφική σχέση που είχε μαζί τους, όλα στοιχεία που κάνουν αυτή την αεικίνητη επί σκηνής φιγούρα ακόμη πιο ελκυστική.
Και να σκεφθεί κανείς ότι εν έτει 2008 ο Νικ Κέιβ δεν ασχολείται μόνο με τα ροκ άλμπουμ που κυκλοφορεί. Πλέον ο κινηματογράφος «κλέβει» σημαντικό μέρος από τον χρόνο του, είτε με τη σύνθεση σάουντρακ είτε με τη συγγραφή σεναρίων είτε ακόμη και με την εμφάνισή του σε μικρούς ρόλους, όπως συνέβη με τα «Ρroposition», «Η δολοφονία του Τζέσε Τζέιμς από τον δειλό Ρόμπερτ Φορντ» και «Τhe Road», το οποίο πιθανότατα θα δούμε σύντομα.
Ο Νικ Κέιβ και οι Βad Seeds θα εμφανιστούν την Παρασκευή 6 Ιουνίου στη Μονή Λαζαριστών στη Θεσσαλονίκη και το Σάββατο στο θέατρο του Λυκαβηττού.
Ο «Λάζαρος» στην Ελλάδα
Δ εν πρέπει να υπάρχει άλλος καλλιτέχνης τόσο συνεπής απέναντι στο ελληνικό κοινό όσο ο Νικ Κέιβ · δεν χωράει αμφιβολία. Και δεν μιλάμε για έναν τραγουδιστή που εμφανίστηκε στο αποκορύφωμα της καριέρας του, στο πλαίσιο μιας περιοδείας-αρπαχτής, για να κάνει και τη χάρη στις λοιπές χώρες, όπως πολύ συχνά συμβαίνει. Εδώ πρόκειται για έναν έρωτα που γεννήθηκε από τα χρόνια ακόμη των Βirthday Ρarty, του πρώτου συγκροτήματος του αυστραλού δημιουργού, και συνεχίζεται αδιαλείπτως, σχεδόν με κάθε κυκλοφορία, για περίπου ένα τέταρτο του αιώνα.
Δ εν πρέπει να υπάρχει άλλος καλλιτέχνης τόσο συνεπής απέναντι στο ελληνικό κοινό όσο ο Νικ Κέιβ · δεν χωράει αμφιβολία. Και δεν μιλάμε για έναν τραγουδιστή που εμφανίστηκε στο αποκορύφωμα της καριέρας του, στο πλαίσιο μιας περιοδείας-αρπαχτής, για να κάνει και τη χάρη στις λοιπές χώρες, όπως πολύ συχνά συμβαίνει. Εδώ πρόκειται για έναν έρωτα που γεννήθηκε από τα χρόνια ακόμη των Βirthday Ρarty, του πρώτου συγκροτήματος του αυστραλού δημιουργού, και συνεχίζεται αδιαλείπτως, σχεδόν με κάθε κυκλοφορία, για περίπου ένα τέταρτο του αιώνα.
Ακολούθησε το Βήμα στο Google news και μάθε όλες τις τελευταίες ειδήσεις.