Χθες ας πούμε ο Κασσελάκης προσκυνούσε στην Καισαριανή αφού ο ναυαρχούκος τον έχει ήδη πάει βαρκάδα στη Μακρόνησο.
Το ΕΠΚεΔ, αντλώντας και από την εμβληματική αίγλη του απολλώνιου ομφαλού του, προσπαθεί να καταδεικνύει στην πράξη ότι το δελφικό παράγγελμα «γνώθι σαυτόν» δεν ήταν ποτέ άλλοτε τόσο επίκαιρο όσο σήμερα.
Τυχόν «αδράνεια», χαλαρότητα, τυφλή ψήφος διαμαρτυρίας μπορεί να ανοίξουν την κερκόπορτα για νέες περιπέτειες.
Το Κυπριακό άλλωστε είναι ένα τυπικό πεδίο άσκησης της εθνικής ψυχεδέλειας.
Οι ιδιώτες πελάτες λιανικής επανέρχονται επιτέλους στο προσκήνιο.
Ο νέος αρχηγός ως μεταλλάκτης, μεταλαμπαδεύει στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, την πολιτική υποκουλτούρα του τραμπικού εγχειρήματος.
Δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις, αλλά υπάρχουν προθέσεις, υπάρχει νοιάξιμο για τα παιδιά που δεν μετριέται σε απόλυτους αριθμούς με στατιστικά μοντέλα.
Το συνταξιοδοτικό με τόσο κακούς δημογραφικούς δείκτες θα απασχολεί μόνιμα τη χώρα.
Η κοινωνία σταδιακά αντικαθιστά την πολιτική με το lifestyle, βαριέται να διαβάσει, δυσφορεί όταν τα πράγματα γίνονται πολύπλοκα.
Ακόμη και αν μας επιφυλάσσουν εκπλήξεις οι εκλογές, ο ενδιάμεσος χαρακτήρας τους θα μετριάσει τις πολιτικές συνέπειες και την έντασή τους.
Η ελπίδα, όμως, ενός κοινού εορτασμού του Πάσχα από τους απανταχού χριστιανούς παραμένει πάντα ζωντανή.
Οπως γίνεται σ' αυτές τις περιπτώσεις, αν κανείς θέλει να τονίσει την ταυτότητά του μέσα από περιχαράκωση και αντίθεση και όχι θετικά, θα επινοήσει άπειρους τρόπους για να αμυνθεί απέναντι στο προφανές.
Η ύπαρξη νομοθετικών ελλειμμάτων και οι εσφαλμένοι νομικοί χειρισμοί που έγιναν.