Οταν η Τζόρτζια Μελόνι αναζητούσε ένα μέρος για να ξεκινήσει την εκστρατεία της για τις ιταλικές εκλογές, διάλεξε την πόλη Λατίνα, που ιδρύθηκε από το φασιστικό καθεστώς το 1932. Στην πρώτη ομιλία της εκεί, η ηγέτις των ακροδεξιών Αδελφών της Ιταλίας συνοδευόταν από μία υποψήφια του κόμματός της: τη Ρακέλε Μουσολίνι, εγγονή του δικτάτορα Μπενίτο Μουσολίνι και ετεροθαλή αδελφή τής –εδώ και χρόνια πολιτικού –Αλεξάνδρας Μουσολίνι η οποία στις επόμενες εκλογές θα είναι υποψήφια με το κόμμα του Σίλβιο Μπερλουσκόνι Φόρτσα Ιτάλια.
«Θέλουμε να κερδίσουμε πίσω αυτό το συμβολικό μέρος στην ιστορία της ιταλικής Δεξιάς» είπε η Μελόνι σε ένα πλήθος υποστηρικτών στη Λατίνα, προτού μιλήσει, όπως πάντα, για την καταπολέμηση της μετανάστευσης. «Αν χρειαστεί να κάνουμε ναυτικό αποκλεισμό, θα κάνουμε ναυτικό αποκλεισμό. Αν χρειαστεί να σκάψουμε χαρακώματα, θα σκάψουμε χαρακώματα. Κανένας δεν μπαίνει παράνομα στην Ιταλία, και όσοι έχουν μπει θα σταλούν πίσω στην πατρίδα τους» είπε.
Στην κεντρική πλατεία, η Ντανιέλα, μια 70χρονη με σύνταξη 800 ευρώ και μια άνεργη κόρη, υποστηρίζει τους Αδελφούς της Ιταλίας με ενθουσιασμό –χρησιμοποιώντας γλώσσα που δείχνει το βάθος της δυσαρέσκειας στην ιταλική κοινωνία. «Αυτή η πόλη χτίστηκε από τον Μουσολίνι σε έναν βάλτο, και τώρα τι έχει απομείνει;» ρωτάει δείχνοντας μια ομάδα μαύρων ανδρών. «Σε λίγο δεν θα υπάρχουν λευκά μέρη στην Ευρώπη, θα γίνουν όλα μαύρα σαν το κάρβουνο».
Το ακροδεξιό κόμμα των Αδελφών της Ιταλίας είναι ο μικρότερος εταίρος σε έναν τριμερή συνασπισμό που κατεβαίνει ενωμένος, υπό την ηγεσία του Μπερλουσκόνι, στις εθνικές εκλογές στις 4 Μαρτίου, αλλά η ηγέτις του στοχεύει πολύ ψηλά: η 41χρονη Τζόρτζια Μελόνι θα ήθελε να γίνει η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός της Ιταλίας.
Με τους Αδελφούς της Ιταλίας, απόγονο του μεταφασιστικού Ιταλικού Κοινωνικού Κινήματος (MSI) μεταξύ 5% και 6% στις δημοσκοπήσεις, οι αριθμοί δείχνουν ότι οι πιθανότητες να εκπληρωθεί αυτή η φιλοδοξία είναι απομακρυσμένες. Αλλά χωρίς το δικό της κόμμα ο συνασπισμός δεν έχει πιθανότητες να κυβερνήσει, και η προεκλογική εκστρατεία ήταν καλή για τη Μελόνι που έχει γίνει το φιλικό πρόσωπο της Ακροδεξιάς, με ρεύμα στην Κεντρική Ιταλία και στον φτωχότερο Νότο, περιοχές όπου ο Ματέο Σαλβίνι, ηγέτης της ακροδεξιάς Λέγκας του Βορρά, πασχίζει να αυξήσει τα ποσοστά του δικού του κόμματος.
Η ρητορική «Πρώτα οι Ιταλοί», η αντιευρωπαϊκή στάση και οι δεσμεύσεις της να εργαστεί για την προστασία της παραδοσιακής οικογένειας και για τη βελτίωση της ζωής των καθημερινών Ιταλών έχουν βοηθήσει τη Μελόνι να κερδίσει στήριξη, ακόμα και από απογοητευμένους πρώην ψηφοφόρους της Αριστεράς. Ενώ η γλώσσα της είναι λιγότερο ακραία από του Σαλβίνι, η Μελόνι έχει εξίσου σκληρές απόψεις για τους ξένους. Αντιτίθεται στην παραχώρηση ιθαγένειας σε παιδιά που γεννήθηκαν στην Ιταλία από αλλοδαπούς γονείς και απέδωσε την αποτυχία της χώρας να φθάσει στους εφετινούς τελικούς του Παγκοσμίου Κυπέλλου της FIFA στο γεγονός ότι υπάρχουν «πάρα πολλοί ξένοι» παίκτες στο ιταλικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου.
«Η ανεξέλεγκτη μετανάστευση πρέπει να ρυθμιστεί» λέει και ξαναλέει, την ώρα που Μπερλουσκόνι και Σαλβίνι έχουν πει ότι θα απελάσουν 600.000 παράνομους μετανάστες από την Ιταλία.
Ποιος θα γίνει πρωθυπουργός εάν η συμμαχία του Μπερλουσκόνι φθάσει στο 40% των ψήφων που απαιτείται για να κυβερνήσει είναι προς το παρόν ένα ανοιχτό ερώτημα. Ο Μπερλουσκόνι απαγορεύεται να ασκήσει δημόσιο αξίωμα μέχρι το 2019 λόγω καταδίκης για φορολογική απάτη. Ο 81χρονος Καβαλιέρε θέλει τον Σαλβίνι ως επόμενο υπουργό Εσωτερικών, παρά το σύνθημα της καμπάνιας του αρχηγού της Λέγκας του Βορρά «Σαλβίνι για πρωθυπουργός», που δείχνει καθαρά τις δικές του φιλοδοξίες. Ενας προβεβλημένος ρόλος για τη Μελόνι, η οποία ήταν υπουργός Νεολαίας στην τελευταία κυβέρνηση του Μπερλουσκόνι, δεν έχει ακόμη συζητηθεί. Αλλά σε αυτή την απρόβλεπτη εκλογική αναμέτρηση, η ιδέα να γίνει η επόμενη ηγέτις της Ιταλίας ίσως να μην είναι τόσο φανταστική όσο φαίνεται. Μια έρευνα τον Ιανουάριο έδειξε ότι η δημοτικότητα της Μελόνι βρίσκεται γύρω στο 25%, χαμηλότερη από αυτήν των συμμάχων της στον δεξιό συνασπισμό, αλλά υψηλότερη από του κεντροαριστερού πρώην πρωθυπουργού Ματέο Ρέντσι.
Η Μελόνι γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Γκαρμπατέλα, μια περιοχή της εργατικής τάξης στη Ρώμη. Ασχολείται με την πολιτική από την ηλικία των 15 ετών, όταν γράφτηκε στη Fronte della Gioventù, την πτέρυγα της Νεολαίας του MSI. Ηταν το 1992, μια ταραγμένη εποχή, καθώς κατέρρεε η μεταπολεμική πολιτική τάξη της Ιταλίας, η λεγόμενη Πρώτη Δημοκρατία, μέσα σε μια σειρά από σκάνδαλα που έδειξαν εκτεταμένη διαφθορά και επιρροή της Μαφίας.
Η άνοδός της στην πολιτική διευκολύνθηκε από την άφιξη του Μπερλουσκόνι, ο οποίος ανέλαβε για πρώτη φορά την εξουσία το 1994 σε συνασπισμό με την ανανεωμένη Εθνική Συμμαχία και τη Λέγκα του Βορρά. Η κυβέρνηση επέζησε μόνο έναν χρόνο, αλλά η Συμμαχία επέστρεψε για δεύτερη θητεία το 2001. Το 2006 η Μελόνι έγινε η νεότερη αντιπρόεδρος της ιταλικής Βουλής. Ο Μπερλουσκόνι επέστρεψε για τρίτη θητεία στην πρωθυπουργία δύο χρόνια αργότερα, διορίζοντας τη Μελόνι υπουργό Νεολαίας. Η Εθνική Συμμαχία διαλύθηκε το 2009 και εκείνη ίδρυσε τους Αδελφούς της Ιταλίας το 2012.
Εχει μια καλή σχέση με τον Μπερλουσκόνι και έχει πάρει αποστάσεις από τον μάτσο ανταγωνισμό του με τον Σαλβίνι, καταγγέλλοντας και τους δύο για «παιδιάστικη συμπεριφορά».
Αλλά η σχέση δοκιμάστηκε το 2016 όταν η έγκυος τότε Μελόνι έθεσε υποψηφιότητα για τη δημαρχία της Ρώμης και ο Μπερλουσκόνι παρατήρησε ότι ο ρόλος δεν ήταν συμβατός με τη μητρότητα. Ηρθε τρίτη σε εκείνο τον αγώνα, αλλά τώρα επιμένει ότι ο συνασπισμός δίνει προτεραιότητα σε μέτρα που θα βοηθήσουν τις εργαζόμενες μητέρες και θα ενθαρρύνουν τους Ιταλούς να κάνουν περισσότερα παιδιά.
Οι επικριτές της λένε ότι παίζει «το χαρτί της γυναίκας και της μητέρας» για να κερδίσει τη συμπάθεια πριν από τις εκλογές. Κατά τη διάρκεια πρόσφατης τηλεοπτικής συνέντευξης, η Μελόνι δάκρυσε όταν είπε ότι ένας πιθανώς βαρύτερος φόρτος εργασίας μετά τις εκλογές θα σήμαινε περισσότερο χρόνο μακριά από την κόρη της.

HeliosPlus