Στο Χονγκ Κονγκ έφτασε την Πέμπτη ο Κινέζος πρόεδρος, Σι Τζινπίγκ, στο πλαίσιο των 20 χρόνων από την παράδοση του Χονγκ Κονγκ από τη Βρετανία, πίσω στην Κίνα.

Η επίσκεψη είναι η πρώτη που πραγματοποιεί ο Κινέζος πρόεδρος από το 2013, όπου και ανέλαβε τα καθήκοντά του, και θεωρείται υψηλού συμβολισμού. Επίσης, πραγματοποιείται μέσα σε ένα αρκετά τεταμένο πολιτικό κλίμα.

Ποικίλες επίσημες εκδηλώσεις έχουν προγραμματιστεί, καθώς και διαδηλώσεις από τα δυο αντίπαλα στρατόπεδα ακτιβιστών, αυτών που τάσσονται υπέρ της δημοκρατίας και αυτών που επιθυμούν ενίσχυση των δεσμών με την Κίνα.

Παράλληλα, πραγματοποιήθηκαν αρκετές συλλήψεις γνωστών ακτιβιστών, οι οποίοι διαδήλωναν κοντά στο εμβληματικής σημασίας γλυπτό-λουλούδι, ένα επιβλητικό δημιούργημα, ύψους έξι μέτρων, που συμβολίζει την παράδοση του Χονγκ Κονγκ στην Κίνα.

Ο Σι Τζινπίνγκ θα πραγματοποιήσει τριήμερη επίσκεψη και συνοδεύεται από τη σύζυγό του, Πενγ Λιγουάν. Το ζευγάρι υποδέχτηκε στο αεροδρόμιο μπάντα και παιδιά να ανεμίζουν σημαίες.

«Το Χονγκ Κονγκ θα είναι πάντα στην καρδιά μου» δήλωσε ο Κινέζος πρόεδρος.

«Η κυβέρνηση του Πεκίνου ήταν πάντα ισχυρός υποστηρικτής του Χονγκ Κονγκ και θα υποστηρίζει, όπως ανέκαθεν έκανε, την οικονομική ανάπτυξή του και τη βελτίωση της ζωής των κατοίκων».

Επίσης, ο Τζινπίνγκ επεσήμανε ότι το Πεκίνο διατίθεται να συνεργαστεί με όλους τους φορείς του Χονγκ Κονγκ, έτσι ώστε να διατηρήσει την πορεία της πρώην βρετανικής αποικίας, έτσι όπως αυτή έχει διαμορφωθεί τα τελευταία 20 χρόνια και επιβεβαιώνει ότι το «μια χώρα, δυο συστήματα» θα συνεχιστεί σταθερά.

Υπενθυμίζεται ότι το Χονγκ Κονγκ δόθηκε πίσω στην κινεζική κυριαρχία από τους Βρετανούς το 1997.

Ακτιβιστές μάχονται εδώ και χρόνια για τη μεγαλύτερη πολιτική ελευθερία του Χονγκ Κονγκ.

Πολλά μέρη της πόλης βρίσκονται υπό δρακόντεια μέτρα ασφαλείας, με κεντρικούς δρόμους κλειστούς και ανησυχίες για διεύρυνση των διαδηλώσεων.

Όταν ο προηγούμενος πρόεδρος του Πεκίνου, Χου Σιντάο, επισκέφθηκε το Χονγκ Κονγκ το 2012, στο πλαίσιο της επετείου των 15 χρόνων, βρέθηκε ανάμεσα σε χιλιάδες διαδηλωτές, οι οποίοι έβλεπαν ότι το Πεκίνο προσπαθεί να επιβάλλει την πολιτική επιρροή του στην πόλη.