Γκέερτ Βίλντερς: Ο διάττων αστήρ της ολλανδικής Ακροδεξιάς

Μήνες τώρα εμφανιζόταν πρώτος στις δημοσκοπήσεις, αλλά με ποσοστά που έχουν πέσει κατά 10 μονάδες καθώς περνάει ο καιρός και πλησιάζουμε στις κάλπες της 15ης Μαρτίου.

Σήμερα, λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές, ο ακροδεξιός λαϊκιστής Γκέερτ Βίλντερς μοιάζει περισσότερο με διάττοντα αστέρα, καθώς όλα δείχνουν ότι το αντιμεταναστευτικό, αντιευρωπαϊκό κόμμα του θα τερματίσει δεύτερο, και μάλιστα χωρίς ελπίδα να λάβει μέρος σε κυβερνητικό συνασπισμό.

Η ολλανδική Ακροδεξιά ιστορικά παρουσιάζεται πάντα ψηλότερα στα γκάλοπ παρά στις κάλπες. Σύμφωνα με την τελευταία δημοσκόπηση του ινστιτούτου Peilingwijzer, ο φιλελεύθερος πρωθυπουργός Μαρκ Ρούτε φαίνεται να συγκεντρώνει ποσοστό 16,3% και να κατακτά την πρώτη θέση στις εκλογές, σταθεροποιώντας τα ποσοστά αποδοχής του κεντροδεξιού κόμματος VVD. Αντίθετα, η πτωτική πορεία του ακροδεξιού Βίλντερς συνεχίζεται καθώς φαίνεται να έχει πέσει τώρα στη δεύτερη θέση, με 15,7%. Αλλά ποιος είναι ο αρχηγός τού μέχρι πρότινος πρώτου δημοσκοπικά κόμματος, ο «Τραμπ της Ολλανδίας» όπως τον αποκαλούν τελευταία; Ο Βίλντερς γεννήθηκε τον Σεπτέμβριο του 1963, στην πόλη Φένλο της Νοτιοανατολικής Ολλανδίας, στα σύνορα με τη Γερμανία, και μεγάλωσε σε μία οικογένεια της μεσαίας τάξης, μέσα σε ένα έντονα καθολικό περιβάλλον. Ωστόσο, σήμερα ο ίδιος δηλώνει πως δεν είναι θρησκευόμενος –και είναι γνωστό το μένος του εναντίον του Ισλάμ.

Από νωρίς παρακολούθησε μαθήματα νομικής μέσω του Ανοικτού Πανεπιστημίου της Ολλανδίας, ενώ την περίοδο 1981-1983 ταξιδεύει στο Ισραήλ και στη Μέση Ανατολή, όπου αρχίζει να διαμορφώνει τις πρώτες αντι-μουσουλμανικές απόψεις του. Με την επιστροφή του στην Ολλανδία, ασχολείται με τον τομέα της κοινωνικής ασφάλισης και της Υγείας.

Την πολιτική καριέρα του την εγκαινίασε το 1997, όταν εξελέγη στο δημοτικό συμβούλιο της πόλης της Ουτρέχτης με το Λαϊκό Κόμμα για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία. Εναν χρόνο αργότερα εκλέγεται στο κοινοβούλιο με το ίδιο κόμμα. Το 2004, με αφορμή τη δολοφονία του σκηνοθέτη Τέο βαν Γκογκ από ισλαμιστή, ο Βίλντερς υποστηρίζει πως το Ισλάμ είναι μία «φασιστική ιδεολογία» και καλεί για περιορισμούς στη μουσουλμανική κοινωνία.

Το γεγονός αυτό ήταν η αρχή του τέλους για την παραμονή του στο VVD. Το ίδιο έτος αποχωρεί, διαφωνώντας με την υποστήριξη του κόμματος στην έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση.

Δύο χρόνια αργότερα, το 2006, ιδρύει το «Partij voor de Vrijheid» («Κόμμα για την Ελευθερία», PVV) και καταφέρνει να μπει στο κοινοβούλιο, εξασφαλίζοντας 9 έδρες, ενώ στις ευρωεκλογές του 2009 συγκεντρώνει 16,9%. Το 2007, ο ολλανδικός Τύπος αποδίδει στον Βίλντερς τον τίτλο του «πολιτικού της χρονιάς», ενώ καθιερώνεται το ψευδώνυμο «Μότσαρτ» λόγω της μανίας του με τα πλατινέ ξανθά μαλλιά του, του τα χτενίζει εν είδει περούκας άλλης εποχής.

Οι αντισυστημικές απόψεις του έγιναν γνωστές στο ευρύ κοινό μέσα από τη δημοσίευση του πολιτικού του μανιφέστο το 2005. «Δεν μισώ τους μουσουλμάνους, μισώ το Ισλάμ» λέει. Αλλά στο φιλμ μικρού μήκους Fitna, ο Βίλντερς αναλύει αποσπάσματα του Κορανίου που κατά την άποψή του ενθαρρύνουν την τρομοκρατία και τονίζει πως η μετανάστευση μουσουλμάνων στην Ολλανδία πρέπει να σταματήσει.

Συγκρίνει το Κοράνι με τον «Αγώνα» του Χίτλερ

Μάλιστα, πριν από λίγες ημέρες έφτασε στο σημείο να συγκρίνει το Κοράνι με το αυτοβιογραφικό βιβλίο του Αδόλφου Χίτλερ «Ο Αγών μου» και ταύτισε τα τζαμιά με «ναούς των ναζιστών». Απόψεις του δεν θα μπορούσαν να αφήσουν ανεπηρέαστη την προσωπική ζωή του. Από το 2004, οπότε έγινε η πρώτη απόπειρα δολοφονίας του, ζει υπό αυστηρούς περιορισμούς, σχεδόν κρυμμένος και πάντα περικυκλωμένος από σωματοφύλακες.

Τον Ιανουάριο του 2009, ο Βίλντερς έρχεται αντιμέτωπος για πρώτη φορά με τη Δικαιοσύνη, καθώς κατηγορείται για πρόκληση μίσους κατά των μουσουλμάνων. Δύο χρόνια αργότερα, τον Ιούνιο του 2011, θα απαλλαχθεί από όλες τις κατηγορίες σε βάρος του. Την επόμενη φορά όμως δεν συνέβη το ίδιο. «Θέλετε περισσότερους ή λιγότερους Μαροκινούς;» είχε ρωτήσει το κοινό σε εκδήλωση, γεγονός που τον οδήγησε για δεύτερη φορά ενώπιον της Δικαιοσύνης, με την κατηγορία της υποκίνησης μίσους σε βάρος της μαροκινής μειονότητας στην Ολλανδία. Το 2016 το δικαστήριο, αν και δεν έκανε δεκτούς τους ισχυρισμούς της υπεράσπισης περί ελευθερίας της έκφρασης, τον καταδίκασε επιβάλλοντάς του πρόστιμο 5.000 ευρώ.

Ο Βίλντερς αυτοπροσδιορίζεται ως «φιλελεύθερος», αν και η μέχρι τώρα πολιτική δράση του μαρτυρεί το εντελώς αντίθετο. Ξεχωριστό κεφάλαιο αποτελεί το κόψιμο της σημαίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης έξω ακριβώς από το Ευρωκοινοβούλιο και το ψαλίδισμα ενός από τα αστέρια της. Αντιευρωπαϊστής και εχθρός των μεταναστών, δηλώνει αμετανόητα πως δεν είναι ρατσιστής, προβάλλοντας σαν ατράνταχτο επιχειρήματα το γεγονός πως η γυναίκα του είναι από την… Ουγγαρία.

Εχοντας αποσπάσει το 10% των ψήφων το 2012, ο Βίλντερς έχει προσδιορίσει τις ολλανδικές εκλογές της 15ης Μαρτίου ως έναρξη μιας «Πατριωτικής Ανοιξης» για την Ευρώπη. Αλλά η συμμετοχή του στο νέο κυβερνητικό σχήμα φαντάζει σχεδόν αδύνατη, καθώς η υποστήριξη προς το εθνολαϊκιστικό κόμμα του βαίνει μειούμενη, και σχεδόν όλα τα άλλα κόμματα (και είναι τουλάχιστον πέντε-έξι που συγκεντρώνουν γύρω στο 8%-10%) δηλώνουν πως δεν πρόκειται να συνεργαστούν μαζί του. Αξίζει να σημειωθεί πως εδώ και μία εβδομάδα το PVV έχει διακόψει τις δημόσιες δραστηριότητές του, υπό τον φόβο επίθεσης κατά του Βίλντερς.