«Παρ’ όλο που η Τερέζα Μέι μιλάει για μια συμφωνία που θα είναι επωφελής για ολόκληρη τη Βρετανία, στην πραγματικότητα αναφέρεται σε μια συμφωνία που προωθεί τα συμφέροντα των παραδοσιακών, μεγαλύτερων σε ηλικία, ευκατάστατων υποστηρικτών της, καθώς και των εν δυνάμει ψηφοφόρων του UKIP, του Κόμματος Ανεξαρτησίας της Βρετανίας» υποστηρίζει μιλώντας στο «Βήμα» ο Μάθιου Τζόνσον, καθηγητής Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Λάνκαστερ, με αφορμή τις έντονες πιέσεις που δέχεται η βρετανίδα πρωθυπουργός όχι μόνο από τους αντιπολιτευόμενους Εργατικούς αλλά και από μέλη του Συντηρητικού Κόμματός της. Και η αιτία είναι φυσικά το Brexit.
Την προηγούμενη εβδομάδα η Τερέζα Μέι αναγκάστηκε να αποδεχθεί αίτημα των Εργατικών για τη διεξαγωγή περισσότερων ελέγχων από τα μέλη του κοινοβουλίου αναφορικά με τη στρατηγική που θα ακολουθήσει η κυβέρνηση εν όψει της ενεργοποίησης του άρθρου 50 της Συνθήκης της Λισαβόνας, η οποία θα σημάνει την έναρξη των διαπραγματεύσεων για το Brexit. Την περασμένη Δευτέρα βρετανικές εφημερίδες ανέφεραν, και μάλιστα στα πρωτοσέλιδά τους, ότι Φίλιπ Χάμοντ, υπουργός Οικονομικών της Βρετανίας, επιδιώκει να επιβραδύνει την πορεία της χώρας προς το Brexit. Αξιωματούχος του υπουργείου Οικονομικών απέρριψε τα δημοσιεύματα ως «ανοησίες», ενώ εκπρόσωπος της Ντάουνιγκ Στριτ επισήμανε πως η Τερέζα Μέι έχει «απόλυτη εμπιστοσύνη» στον υπουργό της. Αυτό ωστόσο δεν σημαίνει ότι δεν καλείται να αντιμετωπίσει σημαντικές προκλήσεις.

Είναι αλήθεια ότι η Τερέζα Μέι υπέστη μια πρώτη πολιτική ήττα προ ημερών αποδεχόμενη το αίτημα των Εργατικών για άσκηση διεξοδικότερου ελέγχου από τα μέλη του κοινοβουλίου όσον αφορά τη στρατηγική του Brexit;
«Η ισχνή πλειοψηφία της στη Βουλή των Κοινοτήτων αναδεικνύεται όχι μόνο από την ολοένα αποδοτικότερη άσκηση αντιπολίτευσης από τη σκιώδη κυβέρνηση αλλά και από τη στάση των πιο λογικών και προσγειωμένων μελών του δικού της κόμματος, όπως ο Κένεθ Κλαρκ, ένας επί σειρά ετών φιλικά προσκείμενος προς την Ευρώπη πολιτικός και φωνή της λογικής σε περιόδους επικράτησης πάσης φύσεως εξτρεμισμών στο εσωτερικό των Τόρις. Αλλά και πρώην αφοσιωμένοι βουλευτές του Συντηρητικού Κόμματός εκφράζουν ολοένα και περισσότερο τη δυσπιστία τους για την ακραία, κακοσχεδιασμένη και ασυνάρτητη στάση της κυβέρνησης Μέι όσον αφορά τις διαπραγματεύσεις για το Brexit.
Η κυρία Μέι έχει υπάρξει τόσο διχαστική που πλέον υπάρχει μια διακομματική στήριξη της πρότασης για ενεργό ρόλο της Βουλής σχετικά με την επιτήρηση των διαδικασιών για το Brexit, και, ενδεχομένως, ακόμη και για τη διεξαγωγή ψηφοφορίας για την έγκριση ή την απόρριψη και της κυβερνητικής διαπραγματευτικής πολιτικής και των όρων της όποιας συμφωνίας για το Brexit».

«Θα διαπραγματευτούμε την κατάλληλη συμφωνία για τη Βρετανία. Αυτό έχει σημασία για όλους τους Βρετανούς και αυτό θα επιτύχουμε» δήλωσε την περασμένη Τετάρτη η βρετανίδα πρωθυπουργός. Ποια θα ήταν η κατάλληλη συμφωνία για τη Βρετανία; Ποια είναι τα πιο καίρια από τα περισσότερα από τα 170 ερωτήματα που κατέθεσαν οι Εργατικοί, ζητώντας επιτακτικά απαντήσεις;
«Τα ερωτήματα που έθεσαν οι Εργατικοί είναι όλα, τόσο μεμονωμένα όσο και στο σύνολό τους, ζωτικής σημασίας για το μέλλον της Βρετανίας. Αναδεικνύουν το γεγονός ότι, κατά κάποιον τρόπο, δεν υπάρχει καμιά σωστή συμφωνία για το Brexit. Η όλη διαδικασία έρχεται αναγκαστικά σε αντίθεση με τα συμφέροντα των μισών από τους ψηφοφόρους που συμμετείχαν στο δημοψήφισμα.
Αν η Βρετανία παραμείνει στην Ενιαία Αγορά, η πίεση προς όλους όσοι αισθάνονται αποκλεισμένοι από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της ΕΕ θα συνεχιστεί ενώ στην περίπτωση που αποχωρήσει από την Ενιαία Αγορά θα συνεχιστεί η τάση υποτίμησης της στερλίνας, γεγονός που καθιστά ολοένα δυσκολότερες και πιο περιορισμένες τις ζωές νέων ανθρώπων, ειδικά όσων έχουν συνηθίσει να ταξιδεύουν στο εξωτερικό.
Αυτό έχει ήδη τραγικές συνέπειες για τουλάχιστον κάποιους από τους βρετανούς ψηφοφόρους σε περιοχές της Βρετανίας που εξαρτώνται περισσότερο από τους πόρους του Ευρωπαϊκού Ταμείου Περιφερειακής Ανάπτυξης, όπως στα βορειοανατολικά της χώρας, όπου βιομηχανίες, όπως η Nissan, δεν πραγματοποιούν επενδύσεις.
Δυστυχώς όμως οι ενέργειες που θα μπορούσαν αποτρέψουν αυτές τις κρίσεις, όπως η θέσπιση ενός πανευρωπαϊκού βασικού εισοδήματος, η παροχή πόρων αλληλεγγύης σε χώρες όπως η Ελλάδα και η δέσμευση επιβολής ελέγχων στους νεοφιλελεύθερους πειραματισμούς, αντιμετωπίστηκαν ως σοσιαλιστικά όνειρα. Το αποτέλεσμα της προσκόλλησης στο νεοφιλελεύθερο δόγμα είναι οι ακροδεξιοί εφιάλτες που βλέπουμε ανά την Ευρώπη».

HeliosPlus