«Οχι» στην εκμετάλλευση των φυλακισμένων στις ΗΠΑ

Την 9η Σεπτεμβρίου του 1971, περίπουχίλιοικρατούμενοι των φυλακώνΑττικαστην Πολιτεία της Νέας Υόρκης καταλαμβάνουντμήματου διαβόητου σωφρονιστικού καταστήματος και παίρνουν ομήρους 42 φύλακες καιυπαλλήλους, απαιτώνταςτον σεβασμότων ατομικών τουςδικαιωμάτωνκαι τηβελτίωσητων συνθηκών διαβίωσης σε όλες τιςφυλακές των ΗΠΑ. Δυνάμειςασφαλείαςπερικυκλώνουν άμεσα τις φυλακές ενώ παράλληλα ξεκινούν διαπραγματεύσεις για την απελευθέρωση των ομήρων. ΟΡεπουμπλικανόςΝέλσονΡοκφέλερ, κυβερνήτης της ΝέαςΥόρκηςεκείνη την περίοδο, αρνείται να συνομιλήσει με τους στασιαστές, όπως εκείνοι ζητούν, και ρόλο διαπραγματευτή αναλαμβάνει οΡάσελΟσγουολντ, υπεύθυνος του σωφρονιστικού συστήματοςτης πολιτείας.

Προβάλλουν πλήθος αιτημάτων με κυριότερα τη χορήγηση αμνηστίας στους εξεγερμένους,την απελευθέρωση όλων των πολιτικών κρατουμένων στη χώρα και τον τερματισμό των βασανιστηρίων εις βάρος των εγκλείστων. Επί τέσσερις ημέρες αναζητείται μια διέξοδος και τελικά τα περισσότερα από τα αιτήματα των κρατουμένων γίνονται δεκτά εκτός της αμνηστίας. Ολα δείχνουν πως τα χειρότερα έχουν αποφευχθεί ως τη στιγμή που οΝέλσονΡοκφέλερζητεί την επέμβαση της Αστυνομίας για την ανακατάληψη των φυλακών. Μετά την εισβολή και τη μάχη που ακολούθησε κείτονται νεκροί 43 άνθρωποι, 33 κρατούμενοι και 10σωφρονιστικοίυπάλληλοι, ενώ οι τραυματίες ξεπερνούν τους 250.

Σαράνταπέντεχρόνια μετά, την 9η Σεπτεμβρίου του τρέχοντος έτους, χιλιάδες κρατούμενοι σεδεκάδεςπολιτείες των ΗΠΑ ξεκίνησαν –και αρκετοί συνεχίζουν ως σήμερα –απεργία κατά τηςδουλείας, ήτοι της καταναγκαστικής και δίχως, ή με πενιχρές, απολαβές εργασίας στιςαμερικανικέςφυλακές, όπως υποστηρίζουν οι διοργανωτές αυτής της πρωτοφανούς στη σύγχρονη αμερικανική ιστορία κινητοποίησης στην οποία εκτιμάται ότι συμμετείχαν τουλάχιστον 20.000 κρατούμενοι σε ανδρικές και γυναικείες φυλακές.

Ετήσιος τζίρος 2 δισ. δολάρια από 900.000 σκλάβους

«Αυτό είναι ένα κάλεσμα για δράση κατά της σκλαβιάς στην Αμερική»σημείωσαν οι διοργανωτές σε κείμενό τους που κυκλοφόρησε τις προηγούμενες εβδομάδες εντός και εκτός των φυλακών ανά την αμερικανική επικράτεια,επισημαίνονταςπως«σαράντα πέντε χρόνια μετά τηνεξέγερσητης Αττικα, τα κύματα της αλλαγής επιστρέφουν στις αμερικανικές φυλακές».

Οιαμερικανοίκρατούμενοι διαμαρτύρονται για πλήθος ζητημάτων, όπως οι αυστηροίέλεγχοικατόπιν αποφυλακίσεων, η έλλειψη εκπαιδευτικών προγραμμάτων, οι ανεπαρκείς υπηρεσίες υγείας, ο υπερπληθυσμός, ανάλογα με τις συνθήκες που επικρατούν στο σωφρονιστικό κατάστημα όπου κρατούνται. Αλλά όλοι τους εμφανίζονται ενωμένοι κατά της καταναγκαστικής εργασίας στις φυλακές –μιας βιομηχανίας, σε τελική ανάλυση, που έχει τζίρο 2 δισεκατομμύρια δολάρια τον χρόνο και απασχολεί περίπου 900.000 ανθρώπους οι οποίοι, όμως, σε κάποιες πολιτείεςαμείβονταιγια την όποια εργασία τους με μερικά λεπτά την ώρα ενώ σε άλλες εξαναγκάζονται να εργάζονται αμισθί.

Η περίφημη 13η Τροπολογία του Συντάγματος των ΗΠΑ με την οποία καταργήθηκε η δουλεία απαγορεύει και την καταναγκαστική εργασία, μεεξαίρεση, ωστόσο, την επιβολή της ως «τιμωρίας» σε καταδίκους. Και χάρησε αυτήντην εξαίρεση, εκατοντάδες χιλιάδεςαμερικανοίκρατούμενοι αναγκάστηκαν κατά τοπαρελθόννα εργαστούν, λαμβάνονταςπενταροδεκάρες,σε βιομηχανίες όπλων, σε ορυχεία, ακόμη και στη γνωστή φίρμα γυναικείων εσωρούχωνVictoria’sSecret.Αλλά πέρα από το να εξαναγκάζονται να εργάζονται σε επιχειρήσεις τουιδιωτικούτομέα, οι έγκλειστοι στις αμερικανικές φυλακές, πολλές από τις οποίες πλέον είναι ιδιωτικές, υποχρεούνται επίσης να καθαρίζουν τα σωφρονιστικά καταστήματα όπου κρατούνται, να μαγειρεύουν για τους ίδιους και τους συγκρατούμενούς τους, να συντηρούν τις υπάρχουσες ή ακόμη και να κατασκευάζουν νέες φυλακές.

«Αυτές οι εγκαταστάσεις δεν μπορούν να λειτουργήσουν χωρίς εμάς. Οχι μόνο θα απαιτήσουμε τον τερματισμό της δουλείας στις φυλακές αλλά θα την τερματίσουμε εμείς οι ίδιοι παύοντας να είμαστε σκλάβοι» τονίζουν στο μανιφέστο τους οι διοργανωτές. Πάρα πολλοί Αμερικανοί αγνοούν ότι η καταναγκαστική εργασία είναι νόμιμη στις φυλακές της χώρας και οιέγκλειστοιαπεργοί ήλπιζαν πως αυτό θα μπορούσε να αλλάξει μέσω των κινητοποιήσεών τους. Αλλά δυστυχώς διαπίστωσαν πως η άγνοια των συμπατριωτών τους όσον αφορά τις συνθήκες κράτησής τους θα συνεχιστεί εξαιτίας και της στάσης των περισσότερων από τα συστημικά μέσα ενημέρωσης των ΗΠΑ, τα οποία απλά αγνόησαν πλήρως, τουλάχιστον έως τώρα, αυτή την ιστορική κινητοποίηση.

«Οι άνθρωποι εκτός των φυλακών δεν κατανοούν ότιεξαπατώνται. Πολλοί δεν συνειδητοποιούν τη σημασία αυτού που συμβαίνει, δεν συνειδητοποιούν ότι πρόκειται περί δουλείας, ότι η δουλεία εξακολουθεί να υπάρχει»δήλωσε ένας πρώην κατάδικος και ακτιβιστής, σήμερα, για τα δικαιώματα των φυλακισμένων, εκφράζοντας την απογοήτευσή του για την περιορισμένη προσοχή των ΜΜΕ.