Τα τηλεφωνήματα ξεκίνησαν πριν από έξι εβδομάδες. Χωρίς να λένε το όνομά τους, άνδρες που εργάζονται για τους οργανισμούς ασφάλειας του Ιράν, καλούσαν τις πιο γνωστές ακτιβίστριες για τα δικαιώματα των γυναικών και απαιτούσαν να εμφανιστούν για ανακρίσεις. Είπαν σε όλες το ίδιο πράγμα: «Μην πείτε σε κανέναν ότι σας καλέσαμε εδώ. Μη μιλήσετε στα μέσα ενημέρωσης, μην πείτε κουβέντα πουθενά».
Αλλά η υπόθεση διέρρευσε, πρώτα στους φεμινιστικούς κύκλους της Τεχεράνης, και στη συνέχεια μεταξύ των πολιτικών ακτιβιστών. Η τρέχουσα καταστολή της ιρανικής κυβέρνησης στις φεμινίστριες, μια από τις περιοδικές εκστρατείες εκφοβισμού της Ισλαμικής Δημοκρατίας κατά των ακτιβιστών των δικαιωμάτων των γυναικών, είναι ακόμα σε εξέλιξη. Αλλά δεν είναι απλά ένας αγώνας μεταξύ της κυβέρνησης και της κοινωνίας των πολιτών, ή μεταξύ λογοκριτών και του πιο γνωστού γυναικείου περιοδικού – είναι μια μάχη δι΄αντιπροσώπων μεταξύ του προέδρου Χασάν Ρουχανί και των σκληροπυρηνικών της χώρας.
Τον περασμένο Οκτώβριο, ένας συνασπισμός γυναικών ακτιβιστριών, με την ενθάρρυνση της Σαχιντόχτ Μολαβερντί, της αντιπροέδρου του Ρουχανί για θέματα γυναικών και για τις οικογενειακές υποθέσεις, ανακοίνωσε σε συνέντευξη Τύπου το λανσάρισμα μιας νέας εκστρατείας «Για να αλλάξει το αρσενικό Πρόσωπο του Κοινοβουλίου», καλώντας περισσότερες γυναίκες να θέσουν υποψηφιότητα για τις εκλογές. Ιρανοί μεταρρυθμιστές είχαν τις δικές τους χωριστές συναντήσεις, απαιτώντας μια ποσόστωση 30% για τις γυναίκες, μεταξύ άλλων. Αυτή η αναβίωση της κοινωνίας των πολιτών απέδωσε. Μετριοπαθείς υποψήφιοι συνδεδεμένοι με τον Ρουχανί σάρωσαν στην Τεχεράνη, λαμβάνοντας όλες τις 30 κοινοβουλευτικές έδρες της, και ανάμεσα στους νέους βουλευτές οκτώ ήταν γυναίκες. Σε όλη τη χώρα, υπήρξε τετραπλασιασμός του αριθμού των γυναικών υποψηφίων στις τελευταίες βουλευτικές, που οδήγησε σε διπλασιασμό του αριθμού των γυναικών βουλευτών.
Αυτές οι εκλογές, και η σχέση της Μολαβερντί με την επιτυχία των γυναικών υποψηφίων, συντάραξαν τους σκληροπυρηνικούς του Ιράν. Αντέδρασαν στρέφοντας τον θυμό τους στο περιοδικό που βγάζει μία από τις συμμάχους της υπουργού, η θρυλική εκδότρια Σάλα Σερκάτ. Το περιοδικό Zanan-e Emrooz είναι μια επανεκκίνηση του Zanan, μιας θρυλικής έκδοσης που καθ ‘όλη τη δεκαετία του 1990 και του 2000, έφερε τα θέματα των γυναικών στην δημόσια σφαίρα του Ιράν με τη συμμετοχή θρησκευόμενων και κοσμικών ακτιβιστριών. Δημοσίευσε θέματα για τα πάντα, από πλαστικές εγχειρήσεις στη μύτη μέχρι την ενδοοικογενειακή βία, ισχυριζόμενο πάντα ότι η ισότητα των δύο φύλων ήταν μια εντελώς ισλαμική υπόθεση.
Τουλάχιστον μέχρι τότε που ο σκληροπυρηνικός πρόεδρος Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ το έκλεισε το 2008, κατηγορώντας το περιοδικό ότι «αμαύρωνε» την χώρα και διέδιδε την απαισιοδοξία. Το Zanan-e Emrooz άρχισε να κυκλοφορεί το 2014, στον απόηχο της νίκης του Ρουχανί στις εκλογές.
Το τελευταίο τεύχος του Zanan-e-Emrooz εμφανίστηκε τον Ιούνιο. Τον Ιούλιο, μια ανάρτηση στην ιστοσελίδα του ανακοίνωσε αναστολή της έκδοσης μέχρι νεωτέρας. Απέδωσε το κλείσιμο σε «κάποια προβλήματα», χωρίς άλλες εξηγήσεις. Η Σερκάτ ήταν μεταξύ εκείνων που κλήθηκαν για την τακτική ανάκριση. Προς το παρόν, η κυβέρνηση του Ρουχανί έχει παραμείνει σιωπηλή σχετικά με την παρενόχληση των γυναικών ακτιβιστριών, αλλά καθώς θα πλησιάζουν οι προεδρικές εκλογές του 2017 ο Ρουχανί θα πρέπει να πει κάτι για να πείσει τις γυναίκες του Ιράν ότι εξακολουθεί να είναι στο πλευρό τους.