Φορώντας χιτζάμπ (ισλαμική γυναικεία ενδυμασία) παρέα με τις γυναίκες τους ή κάποιο άλλο συγγενικό πρόσωπο, φωτογραφήθηκαν την τελευταία εβδομάδα αρκετοί άνδρες.

Οι φωτογραφίες αυτές ήρθαν σαν απάντηση στο κάλεσμα της Μασιχ Αλινεχαντ, ιρακινής ακτιβίστριας και δημοσιογράφου που μένει στη Νέα Υόρκη και που προέτρεψε τους άντρες να στηρίξουν την εκστρατεία της κατά του υποχρεωτικού χιτζάμπ.

Η Αλινεχαντ έλαβε πάνω από τριάντα φωτογραφίες στο Instagram με το χάσνταγκ #meninhijab, δηλώνοντας : «Οι περισσότεροι από αυτούς τους άντρες μένουν στο Ιράν και έχουν γίνει οι ίδιοι μάρτυρες του γυναικείου εξευτελισμού από την δήθεν ηθική αστυνόμευση. Αρκετοί έχουν συνηθίσει να βλέπουν τις γυναίκες κάθε μέρα με την υποχρεωτική μαντίλα θεωρώντας ότι είναι κάτι το φυσιολογικό. Αλλά για τα εκατομμύρια των Ιρανών γυναικών , αυτή η υποχρεωτική μαντίλα αποτελεί προσβολή για την αξιοπρέπειά τους.

Στην κοινωνία μας η ύπαρξη και η ταυτότητα της γυναίκα δικαιολογείται από την ακεραιότητα ενός άντρα , και σε πολλές περιπτώσεις οι διδασκαλίες των θρησκευτικών αρχών ή οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι επηρεάζουν λανθασμένα την αίσθηση κυριότητας ενός άντρα πάνω στις γυναίκες. Έτσι θεώρησα ότι θα ήταν τέλειο να καλέσω άντρες να υποστηρίξουν τα γυναικεία δικαιώματα.»

Από την Ισλαμική Επανάσταση του 1979, έχει επικρατήσει ένα είδος ηθικής αστυνόμευσης που επιβάλει τη χρήση μαντίλας από όλες τις γυναίκες. Οι γυναίκες που δεν φοράνε το χιτζάμπ ή ακόμα και αν το φοράνε με τον μη προβλεπόμενο τρόπο, δείχνοντας δηλαδή λίγα από τα μαλλιά τους στο κοινό, έρχονται αντιμέτωπες με σκληρές τιμωρίες ακόμα και με φυλάκιση.

Χρηματοδοτούμενες από το κράτος διαφημίσεις παρουσιάζουν τις γυναίκες, που δεν καλύπτουν τα μαλλιά τους, ως κακομαθημένες και ανήθικες. Επίσης έχει δημιουργηθεί λανθασμένα η ιδέα ότι οι γυναίκες που δεν συμμορφώνονται θέτουν από μόνες τους τον εαυτό τους σε κίνδυνο σεξουαλικής επίθεσης.

Ωστόσο σε όλη την χώρα, υπό αυτό το καθεστώς υπάρχουν γυναίκες που διαμαρτύρονται εναντίον της αναγκαστικής χρήσης του χιτζάμπ, έχοντας καταφύγει ακόμα και στο ξύρισμα των μαλλιών τους με σκοπό να βγουν στους δρόμους χωρίς τη μαντίλα.