Τα Βαλκάνια, συγκεκριμένα «η Σερβία, το Κόσοβο, η πΓΔM και το Μαυροβούνιο (…) σχηματίζουν τη νέα μετωπική γραμμή εναντίον της Ρωσίας» δήλωσε ο αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Τζον Κέρι καταθέτοντας σε επιτροπή του Κογκρέσου. Βεβαίωσε ότι αυτή η «νέα διαμόρφωση» στην περιοχή «κερδίζει όλο και περισσότερη υποστήριξη στην Ευρώπη» και τόνισε ότι σύντομα θα γίνουν ορατά τα στοιχεία αυτής της «διαμόρφωσης». Ο υπουργός απαντούσε σε ερωτήσεις Δημοκρατικών βουλευτών οι οποίοι εξέφραζαν «ζωηρή ανησυχία» για την «επιθετικότητα της Ρωσίας στα νώτα της νατοϊκής Ευρώπης».
«Νέα διαμόρφωση»


Ο Κέρι δεν διευκρίνισε ποια είναι αυτή η «νέα διαμόρφωση». Τις εξηγήσεις έδωσαν, κατά κάποιον τρόπο, οι υπουργοί Εξωτερικών του ΝΑΤΟ στην πρόσφατη σύνοδό τους στις Βρυξέλλες –έστειλαν πρόσκληση στο Μαυροβούνιο (620.000 κάτοικοι) να ενταχθεί στη Συμμαχία. Γεγονός το οποίο ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ χαρακτήρισε «ένα ακόμη βήμα για την κατοχύρωση της ασφάλειας στην Ευρώπη» και ανακοίνωσε ότι η επίσημη πρόσκληση στο Μαυροβούνιο θα γίνει στην προσεχή σύνοδο της Συμμαχίας, τον Ιούλιο, στη Βαρσοβία. Το κατά πόσον κατοχυρώνεται η ασφάλεια στην Ευρώπη δείχνουν οι διαδηλώσεις εναντίον της ένταξης στο ΝΑΤΟ χιλιάδων πολιτών στην πρωτεύουσα Ποντγκόριτσα –τρεις διαδηλώσεις την περασμένη εβδομάδα -, η απερίφραστη αμφισβήτηση, από τον αρθρογράφο της γαλλικής «Le Monde», της αξίας και της σημασίας της «νέας διεύρυνσης (του ΝΑΤΟ) προς τα ευαίσθητα ρωσικά δυτικά σύνορα» και οι έντονες αντιδράσεις της Μόσχας. Η γαλλική εφημερίδα, αμφιβάλλοντας αν θα πραγματοποιηθεί η ένταξη του Μαυροβουνίου, υπενθυμίζει ότι τον περασμένο Μάρτιο ο πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ είχε δηλώσει ότι «η θέση της Γαλλίας επί του παρόντος είναι αρνητική σε οποιαδήποτε νέα ένταξη» στο ΝΑΤΟ. Επιφυλακτικοί είναι οι Γερμανοί και, απρόβλεπτα, οι Ολλανδοί.
Η πρόσκληση στο Μαυροβούνιο δεν είναι τίποτε άλλο από μία ακόμη εκδήλωση της μάχης επιρροών μεταξύ Αμερικής και Ρωσίας στην περιοχή των Βαλκανίων. Η Ουάσιγκτον ξηλώνει –ως σήμερα με επιτυχία –τη ρωσική επιρροή, αδιαφορώντας για τους ιστορικούς, θρησκευτικούς και οικονομικούς δεσμούς με τη Μόσχα της Σερβίας, της Κροατίας, του Μαυροβουνίου, χρησιμοποιώντας τρία «όπλα»: επισκέψεις υψηλόβαθμων αξιωματούχων και υποσχέσεις, κοινές στρατιωτικές ασκήσεις με όμορες χώρες που ήδη μετέχουν στο ΝΑΤΟ (Ουγγαρία, Βουλγαρία κ.ά.) και παροχές οικονομικής βοήθειας και πληροφοριών. Ο πολιτικός αναλυτής του «Politico» της Ουάσιγκτον είναι σαφής: Οι Ηνωμένες Πολιτείες «απαντούν στη ρωσική επιρροή σε μια στρατηγική, ασταθή περιοχή, μέσω ΝΑΤΟ και με το κερασάκι της ενέργειας».
Προηγήθηκε σειρά αμερικανικών κινήσεων στην περιοχή. Ο αντιπρόεδρος Τζο Μπάιντεν στο Ζάγκρεμπ τον περασμένο Νοέμβριο δήλωσε ότι «ο γεωπολιτικός ρόλος της περιοχής (των Βαλκανίων) αναγνωρίζεται» στην Ουάσιγκτον, γεγονός το οποίο «θα οδηγήσει σε πιο αποτελεσματικά επίπεδα τη συνεργασία» της Αμερικής με τις χώρες της ΝΑ Ευρώπης που δεν μετέχουν στις «δυτικές συνεργασίες» (ΝΑΤΟ, ΕΕ). Η υφυπουργός Εξωτερικών για ευρωπαϊκά ζητήματα Βικτόρια Νούλαντ τον Οκτώβριο είχε διαβεβαιώσει τον πρωθυπουργό της Σερβίας Αλεξάνταρ Βούτσιτς ότι «μια στενή αμυντική και πολιτική συνεργασία» με τις ΗΠΑ «ενισχύει την ασφάλεια και ευημερία» του σερβικού λαού. Οχι τυχαία, ο αρθρογράφος του «Washington Post» προειδοποιούσε κατά κάποιον τρόπο τον σέρβο πρωθυπουργό –ο οποίος επισκέφθηκε δύο φορές εφέτος την Ουάσιγκτον –ότι τα κοινά στρατιωτικά γυμνάσια της Σερβίας με τους Ρώσους (έγιναν το καλοκαίρι) και η επίσημη επίσκεψη του προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν στο Βελιγράδι «ίσως δεν αποτελούν κατοχύρωση» της ασφάλειας της Σερβίας.
«Εξάρθρωση σχέσεων»


Στο Βελιγράδι είχε σπεύσει και ο Στόλτενμπεργκ αφού προηγουμένως είχε συνάντηση με τον Πούτιν στο Κρεμλίνο. Στην αγγλόγλωσση ιστοσελίδα της «Πράβδα» είχε αναρτηθεί τότε, ίσως ως προειδοποίηση, ότι η Ρωσία παρακολουθεί συστηματικά την προσπάθεια του ΝΑΤΟ και της Δύσης για την «εξάρθρωση των σχέσεων συνεργασίας» σε όλους τους τομείς με χώρες με τις οποίες τη συνδέουν ιστορικοί δεσμοί αλλά και συμφωνίες αμοιβαίας ασφάλειας.
Ούτε στην Ουάσιγκτον ούτε στο ΝΑΤΟ περιμένουν κάποια «απάντηση ασύμμετρης στρατηγικής, όπως συνηθίζει» εκ μέρους του προέδρου Πούτιν, έγραψε ο «Monde». Καλού-κακού, ο γάλλος υπουργός Εξωτερικών Λοράν Φαμπιούς «ενημέρωσε» τον ρώσο ομόλογό του Σεργκέι Λαβρόφ ότι δεν θα ήθελε «με κανέναν τρόπο» να προστεθεί, στην ένταση που δημιουργεί η Ουκρανία, ένα «νέο βάρος», το Μαυροβούνιο, στις σχέσεις Ευρώπης – Ρωσίας.

Δάνειο στη Βουλγαρία
Με «όπλο» το ΔΝΤ και την ενέργεια
Από τον περασμένο Απρίλιο το ΔΝΤ «επεξεργάζεται σε συνεργασία με την αμερικανική κυβέρνηση» δάνειο 400 εκατ. δολαρίων στη Βουλγαρία αλλά, κατά το αμερικανικό εβδομαδιαίο περιοδικό «Barron’s», υπάρχουν τεχνικά και άλλα προβλήματα και η συμφωνία δεν προχωρεί. Τουρκικές εφημερίδες («Zaman», «Hurrjiet» κ.ά.) έχουν γράψει επανειλημμένως ότι η Ουάσιγκτον συνδέει την παροχή οικονομικής βοήθειας στη Βουλγαρία με «παραχωρήσεις άμεσα συνδεδεμένες με την ενεργειακή στρατηγική της στα Βαλκάνια». Αυτή τη στρατηγική προσφέρει –στα χαρτιά μέχρις ώρας –στη Σερβία, στην Κροατία αλλά και στο Μαυροβούνιο, ο πρωθυπουργός του οποίου Μίλο Τζουκάνοβιτς δήλωσε την περασμένη Κυριακή ότι «εξασφαλίζεται το ενεργειακό ζητούμενο» με την ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ