Το πρωινό της 8ης Ιουνίου 1972 έμελλε να αλλάξει άπαξ και δια παντός την ζωή της, τότε εννιάχρονης, Φαν Τι Κιμ Φουκ.

Εκείνη την ημέρα η αεροπορία του Νοτίου Βιετνάμ βομβάρδισε με ναπάλμ το χωριό Τρανγκ Πανγκ, κοντά στη Σαϊγκόν, όπου έμενε το μικρό κορίτσι.

Η Φουκ μαζί με μερικά ακόμη παιδιά άρχισαν να απομακρύνονται κλαίγοντας από το φλεγόμενο χωριό, όταν σε έναν κεντρικό δρόμο η φιγούρα της γυμνής εννιάχρονης απαθανατίστηκε απ’ τον φωτογραφικό φακό του τότε νεαρού βιετναμέζου φωτορεπόρτερ Νικ Ουτ.

Η Κιμ Φουκ από την επόμενη ημέρα έγινε το αντιπολεμικό σύμβολο της σύρραξης στο Βιετνάμ, ενός πολέμου που τελικά τελείωσε τρία χρόνια μετά.

Η 52χρονη γυναίκα θυμάται μέχρι και σήμερα -αν και θα προτιμούσε να έχει ξεχάσει- τις εκρήξεις των ναπάλμ γύρω της, το χέρι της να καίει και τα ρούχα να κολλάνε πάνω της.

Το χέρι της έγινε αμέσως κατακόκκινο και γέμισε μεγάλες φουσκάλες και συνολικά υπέστη εγκαύματα στο ένα τρίτο του κορμιού της.

«Νομίζω πως πεθαίνω, είναι όλα τόσο ζεστά, τόσο ζεστά» πρόλαβε να ψελλίσει κλαίγοντας η μικρή Φουκ, προτού πέσει λιπόθυμη στα χέρια των νοσοκόμων που την περιέθαλψαν.

Σχεδόν 43 χρόνια μετά από την αποφράδα εκείνη ημέρα, η Φουκ διαμένει μόνιμα στον Καναδά μαζί με τον σύζυγο της, Μπουι Χουι Τοάν, και τον γιο τους.

Όμως, αυτές τις ημέρες έκανε ένα ταξίδι σε δερματολογική κλινική του Μαϊάμι, προκειμένου το «κορίτσι της ναπάλμ», όπως έχει μείνει πλέον στην ιστορία, να υποβληθεί σε σειρά από επεμβάσεις με χρήση λέιζερ για να αποκατασταθεί μεγάλο μέρος των τραυμάτων που φέρει στη πλάτη και το χέρι.

«Εδώ και τόσες δεκαετίες με φαντάζομαι να μην έχω πλέον σημάδια και ουλές στο σώμα μου. Μετά την ημέρα εκείνη, δεν κατάφερα ποτέ ξανά να παίξω με τους φίλους μου ή να σκαρφαλώσω σε δέντρα, που ήταν η αγαπημένη μου ασχολία. Ένιωθα σαν να ήμουν ανάπηρη» λέει η ίδια μέσα από την κλινική.

Η Φουκ είναι ευγνώμων, όπως λέει, στην θεράποντα γιατρό της, την δρα Τζιλ Γουάιμπελ, επικεφαλής του Ινστιτούτου Δερματολογίας και Λέιζερ του Μαϊάμι.

Η αμερικανίδα δερματολόγος ελπίζει καταρχάς η επέμβαση με λέιζερ να απαλύνει ένα πολύ μεγάλο μέρος από τον πόνο που νιώθει η Φουκ σχεδόν καθημερινά, λόγω των ουλών.

Η θεραπεία θα διαρκέσει επτά συνεδρίες με λέιζερ, μετά το πέρας των οποίων, σε περίπου εννέα μήνες, η όψη της πλάτης και του χεριού της 52χρονης θα έχουν βελτιωθεί εντυπωσιακά.

«Με αυτό που έπαθε, πρέπει να θεωρεί τυχερό τον εαυτό της που είναι ακόμη ζωντανή. Άλλοι θα είχαν πεθάνει» καταλήγει η γιατρός.

Μάλιστα, η Γουάιμπελ δήλωσε πως οι συνεδρίες -αξίας 1.500 ευρώ έκαστη- θα καλυφθούν οικονομικά από την ίδια την κλινική, ως ελάχιστη ένδειξη σεβασμού απέναντι σε έναν άνθρωπο που έχει τραβήξει, άδικα, τόσα πολλά από το 1972 μέχρι σήμερα.