«Ο Ερντογάν, ο οποίος υπήρξε θύμα του παλαιού καθεστώτος πριν από 20 χρόνια, αντιπροσώπευε την ελπίδα για τον λαό της περιοχής, αλλά όχι πια», λέει στην εφημερίδα Zaman ο Γκάρο Παϊλάν, βουλευτής αρμενικής καταγωγής και ένας από τους ιδρυτές του φιλοκουρδικού Κόμματος Δημοκρατίας των Λαών (HDP).

Αναφερόταν στον λαό της κυρίως κουρδικής νοτιοανατολικής Τουρκίας όπου έχουν επιβληθεί «ειδικές ζώνες ασφαλείας» και απαγόρευση κυκλοφορίας, καθώς έληξαν οι ειρηνευτικές συνομιλίες για κατάπαυση του πυρός μεταξύ του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (ΡΚΚ) και του τουρκικού κράτους.

Η κατάσταση τώρα θυμίζει την δεκαετία του 1990, όταν οι συγκρούσεις μεταξύ του τουρκικού στρατού και του ΡΚΚ είχαν φτάσει στα υψηλότερα επίπεδα, κοστίζοντας περίπου 40.000 ζωές.

Ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δηλώνει τώρα ότι ο αγώνας θα συνεχιστεί μέχρι «να μην απομείνει ούτε ένας τρομοκράτης». Η νέα σύγκρουση ξέσπασε, όχι τυχαία, καθώς η Τουρκία προετοιμάζεται για πρόωρες εκλογές, την 1η Νοεμβρίου.

«Ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι να μην έχουμε εκλογές», είπε ο Παϊλάν στην Zaman. «Αν δεν είχαμε τις εκλογές, το de facto πραξικόπημα του Ερντογάν θα είχε εδραιωθεί, και θα είχαμε χάσει κάθε δημοκρατικό έδαφος. Αν αναβληθούν οι εκλογές δεν θα υπάρξει δημοκρατική ομαλοποίηση. Θα μπορούσε να γίνει και εδώ ό,τι συνέβη στην Αίγυπτο», πρόσθεσε, αναφερόμενος στο πραξικόπημα του 2013 όταν ο αιγυπτιακός στρατός ανέτρεψε τον πρόεδρο Μοχάμεντ Μόρσι από την εξουσία.

Ανέφερε, επίσης, ότι η προσωρινή κυβέρνηση του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKΡ) και ο Ερντογάν προσπαθούν να δυσφημίσουν το HDP επειδή κατόρθωσε να συγκεντρώσει το 13% των ψήφων στις γενικές εκλογές της 7ης Ιουνίου, στερώντας από το AKP την πλειοψηφία και την δυνατότητα να σχηματίσει μονοκομματική κυβέρνηση μετά από 13 χρόνια στην εξουσία.

«Το 2012, είχαμε ένα διαφορετικό πολιτικό κλίμα στην Τουρκία και μπορούσαμε να μιλάμε για μεταρρυθμίσεις. Η συνταγματική αλλαγή ήταν ακόμα στην ημερήσια διάταξη. Τότε το HDP δεν είχε ιδρυθεί ακόμα, αλλά υπήρχαν προετοιμασίες για την δημιουργία του.

Εξακολουθούμε να έχουμε τα ίδια όνειρα: ίσα πολιτικά δικαιώματα. Αυτά τα όνειρα είναι πιο ορατά σήμερα παρά τις συγκρούσεις και τον πόνο. Για παράδειγμα, εξαιτίας των γεγονότων στο Πάρκο Γκεζί, η κοσμική δυτική ελίτ είδε πόσο σκληρές μπορούν να γίνουν οι κρατικές δυνάμεις καταστολής. Η εξέγερση στο Γκεζί έδωσε μια ευκαιρία στους κατοίκους των αστικών περιοχών να συμπάσχουν με τους Κούρδους. Αλλά τώρα, την Τουρκία την εξουσιάζει ένας άνθρωπος, ο Ερντογάν», καταλήγει ο Παϊλάν.