Για βαθιά και ριζική αλλαγή κάνει λόγο ο ισπανικός Τύπος σχετικά μετά τα αποτελέσματα των περιφερειακών εκλογών στην Ισπανία.

Το Λαϊκό Κόμμα (PP) και το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα Ισπανίας (PSOE), που εναλλάσσονται στην εξουσία της χώρας για περισσότερα από 30 χρόνια, τιμωρήθηκαν σκληρά σε αυτές τις περιφερειακές εκλογές, με τους «αγανακτισμένους» να επιβεβαιώνουν την δυναμική είσοδό τους στην πολιτική σκακιέρα, υπογραμμίζουν σήμερα οι ισπανικές εφημερίδες.

«Πολιτική αλλαγή σε βάρος του PP», τιτλοφορείται η κεντροδεξιά εφημερίδα El Mundo, η οποία υπογραμμίζει την «δυναμική εισβολή» του αριστερού Podemos (Μπορούμε) και την «αξιοσημείωτη άνοδο του (κεντροδεξιού) Ciudadanos» (Πολίτες), που δείχνουν ότι «το ισπανικό πολιτικό τοπίο εισήλθε σε μια νέα φάση» μερικούς μήνες πριν από τις βουλευτικές.

Οι «αγανακτισμένοι», το κίνημα που γεννήθηκε από την αγανάκτηση του κόσμου λόγω της κρίσης, το οποίο υποστηρίζεται από το Podemos, είναι σε θέση να κερδίσουν τα δημαρχεία της Μαδρίτης και της Βαρκελόνης με την υποστήριξη άλλων κομμάτων της αριστεράς, σε μια ιστορική αλλαγή έπειτα από 24 χρόνια που οι συντηρητικοί του Λαϊκού Κόμματος βρίσκονται στην εξουσία στην ισπανική πρωτεύουσα.

Σε κύριο άρθρο της η El Mundo επισημαίνει ότι το Λαϊκό Κόμμα «διακινδυνεύει να μην επιβιώσει αν εγκλωβιστεί στο απαρχαιωμένο επιχείρημα της οικονομικής αναγέννησης». Επίσης αποδίδει το πισωγύρισμα που υπέστη το Λαϊκό Κόμμα, το οποίο παραμένει ωστόσο πρώτη δύναμη στην χώρα, στην «έλλειψη συναίσθησης και κοινωνικής ευαισθησίας, μαζί με τον υπερσυντηρητισμό με τον οποίο το κόμμα αυτό ανταποκρίθηκε στην δυσαρέσκεια του κόσμου απέναντι στην λειτουργία των θεσμών και στα σκάνδαλα της διαφθοράς».

Για την El Mundo «επείγει η διοργάνωση ενός (έκτακτου) συνεδρίου (του PP), το ταχύτερο δυνατό» καθώς «χάνει σχεδόν 11 μονάδες σε σχέση με τις εκλογές του 2011» και την απόλυτη πλειοψηφία που είχε κερδίσει σε πολλές περιοχές.

Παράλληλα η εφημερίδα κρίνει ότι το PSOE παρουσιάζει «μια μεγάλη υποχώρηση στις μεγάλες πόλεις», αλλά «θα μπορούσε να αναλάβει την διοίκηση σε επιπλέον έξι περιοχές αν καταλήξει σε συμφωνίες με το Podemos», το κόμμα που επιβεβαίωσε στις εκλογές αυτές «την δυναμική του εισβολή» στην πολιτική σκηνή της χώρας.

«Η πτώση του PP προκαλεί μια ανατροπή υπέρ της αριστεράς», επισημαίνει παράλληλα η κεντροδεξιά El Pais.

Τα αποτελέσματα δείχνουν μια «βαθιά αλλαγή», υπογραμμίζει εξάλλου η εφημερίδα σε κύριο άρθρο της, ενώ στο ίδιο μήκος κύματος και η La Vanguardia αναφέρεται σε «μια ριζική αλλαγή».

«Θα ήταν απατηλό να ερμηνεύουμε αυτό που συνέβη ως μια επανάσταση που είχε αναγγελθεί από ορισμένους, αλλά θα ήταν επίσης σφάλμα να μείνουμε απαθείς απέναντι στο ισχυρό μήνυμα αλλαγής που δίνουν αυτά τα αποτελέσματα», συμπληρώνει η El Pais.

Για την εφημερίδα αυτή πρόκειται για «ένα σημαντικό αποτέλεσμα του πολιτικού σεισμού που άρχισε να εκδηλώνεται στις ευρωεκλογές του 2014», στις οποίες το Podemos κέρδισε πέντε έδρες ξεπερνώντας κάθε προσδοκία.

Για τις οικονομικές εφημερίδες, τα κόμματα στην Ισπανία είναι πλέον «καταδικασμένα σε συμμαχίες», όπως άλλωστε τιτλοφορείται και η Cinco Dias, ενώ στο ίδιο πνεύμα η Expansion υπογράμμιζε στο πρωτοσέλιδό της: «Η Ισπανία αξιώνει συμμαχίες».

Ποιες είναι οι δύο πρωταγωνίστριες της νικηφόρας Αριστεράς στην Ισπανία

Οι «Αγανακτισμένοι» της Ισπανίας μετακινούνται πλέον από τους δρόμους και τις πλατείες στα δημαρχεία.

Η Άντα Κολάου, η ηλικίας 41 ετών ακτιβίστρια που διακρίθηκε στον αγώνα κατά των εξώσεων, νίκησε στις δημοτικές εκλογές που πραγματοποιήθηκαν στη Βαρκελώνη. «Ήταν μία νίκη του Δαβίδ επί του Γολιάθ» δήλωσε. Τώρα θα πρέπει να συγκροτήσει μία συμμαχία ώστε να εξουδετερώσει τα κόμματα που θα ενωθούν για να εμποδίσουν την εκλογή της.

Η Κολάου είχε πει στο Γαλλικό Πρακτορείο πριν τις εκλογές ότι θέλει να κάνει τη Βαρκελώνη πρωτοπόρο της δημοκρατικής αλλαγής στην Ισπανία και τη νότια Ευρώπη. Τα πρώτα μέτρα που θα λάβει όταν αναλάβει τη δημαρχία θα έχουν στόχο την προστασία των φτωχών οικογενειών.

Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, οι αρχές έκαναν πέρυσι 95 κατασχέσεις σπιτιών την ημέρα, καθώς οι ένοικοί τους δεν μπορούσαν να πληρώσουν το στεγαστικό δάνειο.

Η Κολάου θέλει να μετατραπούν τα άδεια σπίτια σε κοινωνικούς ξενώνες, να θεσπιστεί κατώτατος μηνιαίος μισθός των 600 ευρώ και να μειωθεί η τιμή του ηλεκτρικού, του φυσικού αερίου και του νερού.

Γεννημένη στη Βαρκελώνη, η Κολάου σπούδασε φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης. Ήταν ιδρυτικό μέλος της Ένωσης Θυμάτων των Υποθηκών και έγινε γνωστή όταν αποκάλεσε «εγκληματία» έναν εκπρόσωπο των τραπεζών. Το επεισόδιο εκείνο είχε γίνει τον Φεβρουάριο του 2013, ενώ η Κολάου εκπροσωπούσε την Ένωση σε μια συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής επιτροπής για την κρίση της στέγης. «Θα προτιμούσα να του έχω πετάξει ένα παπούτσι, αλλά δεν το έκανα γιατί είχα να πω μερικά σημαντικά πράγματα στο Κοινοβούλιο», είπε για εκείνο το επεισόδιο.

Η Κολάου, που ζει σε ένα ενοικιαζόμενο διαμέρισμα με τον σύντροφό της και τον τετράχρονο γιο τους, έχει γράψει δύο βιβλία. Το ένα έχει τίτλο «Υποθηκευμένες Ζωές» και το άλλο «Ναι, Μπορείς! Το χρονικό μιας μικρής μεγάλης νίκης».

Όπως αναφέρουν η Liberation και ο Guardian, η δεύτερη γυναίκα που ξεχώρισε στις εκλογές είναι η Μανουέλα Καρμένα, που δεν ανήκει σε κανένα κόμμα, υποστηρίχθηκε όμως από τους Podemos για τη δημαρχία της Μαδρίτης και όλα δείχνουν ότι θα εκτοπίσει τη Δεξιά από την ισπανική πρωτεύουσα ύστερα από 24 χρόνια κυριαρχίας.

Πρώην μέλος του Ανωτάτου Δικαστηρίου, η ηλικίας 71 ετών Καρμένα ανήκει στους λεγόμενους «yayo flauta», στους ανθρώπους μεγάλης ηλικίας δηλαδή που έλαβαν ενεργό μέρος στα κινήματα διαμαρτυρίας εναντίον των περικοπών στην υγεία και την παιδεία.

Το κυριότερο προσόν της είναι ένα άμεμπτο βιογραφικό σημείωμα.

Αντίθετα με την αντίπαλό της, την Εσπεράνθα Αγκίρε που έχει αναμιχθεί σε διάφορα σκάνδαλα διαφθοράς, εκείνη είναι «καθαρή». Στα 33 της, ασκούσε τη δικηγορία σε ένα γραφείο όπου πέντε συνάδελφοί της δολοφονήθηκαν από την άκρα Δεξιά. Στα 45 της, ξεκινούσε μια εκστρατεία για να αποκτήσουν οι κρατούμενοι ψυχολόγους.

Τέσσερα χρόνια αργότερα, μεγάλο όνομα πια μεταξύ των δικαστών στη Μαδρίτη, έκανε αγώνα εναντίον των προμηθειών στους δικαστικούς κύκλους. Στα 52 της, ως εκπρόσωπος του Δικαστικού Συμβουλίου, παρέδιδε το αυτοκίνητό της, ζητούσε να μειωθεί ο μισθός της και κυκλοφορούσε με μοτοσυκλέτα ή με μέσα μαζικής μεταφοράς. Η κυριότερη ασχολία της σήμερα είναι να πωλεί από το κατάστημά της ρούχα που κατασκευάζουν οι φυλακισμένοι.