Αλλάζει το προεκλογικό σκηνικό στην Αμερική; Η Χίλαρι Κλίντον κινδυνεύει να παύσει να είναι η μοναδική ισχυρή υποψήφια των Δημοκρατικών για την προεδρία; Δεν το αποκλείουν συντηρητικοί αναλυτές της «Wall Street Journal» και του «Weekly Standard», δύο εντύπων που εκφράζουν απόψεις ακραίων Ρεπουμπλικανών αλλά είναι καλά ενημερωμένα.
Αν διαμαρτυρόμαστε όταν το φαγητό που πήραμε στο ρεστοράν «δεν αξίζει τα λεφτά που δώσαμε», τι πρέπει να σκέφτονται το περιβάλλον της Χίλαρι Κλίντον και η ίδια η υποψήφια για το χρίσμα των Δημοκρατικών όταν έχει ξοδέψει τον πρώτο μήνα της προεκλογικής εξόρμησής της 32,8 εκατ. δολάρια και οι δημοσκοπήσεις δεν της δίνουν περισσότερο από 37%;
Σε τρεις Πολιτείες μόλις το 17,8% απάντησε θετικά σε ερώτηση αν θα την ψήφιζε στις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου 2016. Στη Νέα Υόρκη, όπου η Χίλαρι το 2000 είχε εκλεγεί πανηγυρικά γερουσιαστής της Πολιτείας, το 41% των Δημοκρατικών θα «ήθελαν άλλο πρόσωπο» για υποψήφιο πρόεδρο από μέρους του κόμματος. Στο Μανχάταν το σχετικό ποσοστό ήταν μικρότερο –38,7%. Τέλος, σε παναμερικανική κλίμακα δυο δημοσκοπήσεις στο τέλος Απριλίου της δίνουν 52,8% και 50,4% μεταξύ των Δημοκρατικών αλλά 31,4% και 30,8% σε γενική πολιτική βάση.
Ισως ακόμη πιο ενοχλητικό για το εκλογικό επιτελείο της Χίλαρι Κλίντον είναι ότι ένα μεγάλο ποσοστό εκείνων που ψήφισαν τον Μπαράκ Ομπάμα το 2012 δεν πρόκειται να την ψηφίσει το 2016. Σε πέντε Πολιτείες οι οποίες κατά παράδοση κρίνουν το αποτέλεσμα των εκλογών, η Χίλαρι δεν θα έχει την ψήφο ούτε του 60% από εκείνους που ψήφισαν Ομπάμα. Δύο άλλα ενδεικτικά στοιχεία της «απροθυμίας» των Αμερικανών να ψηφίσουν την πρώην πρώτη κυρία της Αμερικής είναι ότι ακόμη και η παρουσία του συζύγου της σε «πρόχειρη προεκλογική εμφάνισή» της δεν αύξησε καταλυτικά το ποσοστό υποστήριξής της. Μόνο κατά 13% στην Καλιφόρνια και λίγο περισσότερο από 18% στη Μασαχουσέτη. Ας σημειωθεί ότι ο Μπιλ Κλίντον την ίδια στιγμή στις ίδιες Πολιτείες συγκέντρωσε «ποσοστό υποστήριξης» 61,8% και 68,4% αντίστοιχα. Ενα δεύτερο στοιχείο της «μειωμένης συμπάθειας» που δείχνουν οι Αμερικανοί για τη Χίλαρι, όπως ευγενικά το χαρακτηρίζει το «National Review» είναι ότι ένα ποσοστό ως και 65% των Δημοκρατικών και πάνω από 40% γενικά των Αμερικανών θα ψήφιζαν «άλλο πρόσωπο, όχι την Χίλαρι Κλίντον». Μόνο στη δεκαετία του ’60 οι Αμερικανοί σε τόσο υψηλό ποσοστό θα ήθελαν να ψηφίσουν άλλο πρόσωπο από τον υποψήφιο των Ρεπουμπλικανών –«οποιονδήποτε άλλον, εκτός από τον Ρίτσαρντ Νίξον» (Anybody but Nixon).
Οπως είναι φυσικό, τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων ανησυχούν την ηγεσία του Δημοκρατικού Κόμματος, των βουλευτών και γερουσιαστών που αντιμετωπίζουν εκλογές το 2016 και τους δωρητές και «ενισχυτές» του εκλογικού ταμείου της Χίλαρι. Οι πρώτοι φοβούνται μήπως καταποντιστούν και εκείνοι μαζί με τη Χίλαρι στις εκλογές και οι χρηματοδότες αντιλαμβάνονται ότι δεν έχουν να περιμένουν ανταμοιβή έναντι της οικονομικής υποστήριξης που δίνουν στη Χίλαρι. Φαίνεται όμως ότι ανησύχησαν και την ίδια τη Χίλαρι, αν κρίνουμε από το ότι το επιτελείο της «δεν αποκλείει» την «αναβάθμιση της όλης (εκλογικής) στρατηγικής» της υποψηφίας.
Νέοι Δημοκρατικοί υποψήφιοι επί σκηνής
Οι αρνητικές για τη Χίλαρι Κλίντον διαθέσεις των αμερικανών ψηφοφόρων δεν αποκλείεται να αλλάξουν το προεκλογικό περιβάλλον των Δημοκρατικών και, σε επέκταση, όλο το προεκλογικό σκηνικό του 2016. Η ιστοσελίδα Politico αποκάλυπτε τελευταία ότι η «απροθυμία» των Αμερικανών, ιδιαίτερα των Δημοκρατικών, να τη στηρίξουν έδωσε «νέα ώθηση και ένα ουσιαστικό κίνητρο» σε άλλα πρόσωπα του χώρου των Δημοκρατικών «να εξερευνήσουν (…) τις πιθανότητες να προστεθούν στον εκλογικό στίβο» τους και άλλοι υποψήφιοι. Ενας έκανε ήδη την εμφάνισή του στις 30 Απριλίου. Είναι ο «δημοκρατικός σοσιαλιστής», όπως αυτοαποκαλείται, γερουσιαστής-σύμβολο της Πολιτείας Βερμόντ Μπέρνι Σάντερς, ο οποίος ανακοίνωσε ότι κατεβαίνει ως υποψήφιος «παρακινούμενος από το αίσχος της διαφοράς στις αποδοχές των εργαζομένων (…) και από τις αθλιότητες που συμβαίνουν στο σύστημα χρηματοδότησης της εκλογικής καμπάνιας το οποίο αποτελεί ντροπή για την Αμερική». Φυσικά, τα τελευταία λόγια του αφορούσαν τη χρηματοδότηση του εκλογικού αγώνα της Χίλαρι Κλίντον, μια κατάσταση «απερίγραπτης ανευθυνότητας, έλλειψης διαφάνειας και ευθύνης» έγραψαν οι «New York Times». Θα υπάρξουν ίσως και άλλες.
Τι πιθανότητες έχει ο γερουσιαστής Σάντερς; Καμία –και ασφαλώς το γνωρίζει. Η παρουσία του όμως στην προεκλογική σκακιέρα θα αναγκάσει την κυρία Κλίντον να παρουσιάσει το πρόγραμμά της και να απαντήσει σε ακανθώδη ερωτήματα που δεν θα ήθελε να της υποβληθούν. Λ.χ. για τις «συμπάθειές» της προς πάμπλουτους μονάρχες και δικτάτορες όταν ήταν υπουργός Εξωτερικών, για την πολιτική της σε θέματα εισόδου μεταναστών, επιδότησης ανέργων και πολυτέκνων, στρατιωτικών δαπανών, σε θέματα βίας και ρατσιστικών εκδηλώσεων κ.λπ.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ