Ηταν νίκη για τη Δεξιά, ένα πολύ καλό αποτέλεσμα για την Ακρα Δεξιά και άλλη μία ταπεινωτική ήττα για τους Σοσιαλιστές του προέδρου Φρανσουά Ολάντ. Στις περιφερειακές εκλογές επιβεβαιώθηκε η δεξιά στροφή της Γαλλίας: πρώτο κόμμα το συντηρητικό UMP του Νικολά Σαρκοζί, δεύτερο, αλλά με αυξημένο ποσοστό, το Εθνικό Μέτωπο (FN) της Μαρίν Λεπέν και τρίτο το PS. Στον δεύτερο γύρο, σήμερα, οι περισσότερες αναμετρήσεις θα είναι ανάμεσα σε δεξιούς και ακροδεξιούς υποψηφίους, ακόμη και σε προπύργια των Σοσιαλιστών.
Ενα είναι λοιπόν το ερώτημα: Μπορεί ο Σαρκοζί να υψώσει πραγματικό ανάχωμα στην Ακροδεξιά; Θα τα καταφέρει ο παλαιός πολιτικός κόσμος της Γαλλίας (Συντηρητικοί και Σοσιαλιστές) να αντιμετωπίσουν το φαινόμενο Μαρίν Λεπέν στις προεδρικές του 2017; Είναι φυσικά πολύ νωρίς για την απάντηση. Αλλά τα πράγματα, όπως έχουν σήμερα, λένε κάτι δυσοίωνο: το FN έχει εδραιωθεί για τα καλά με πρωτιά στις ευρωεκλογές, επιρροή στο τοπικό επίπεδο και ένα θηριώδες ποσοστό, κοντά στο 30%, ιδίως στην εργατική τάξη, στις δημοσκοπήσεις. Και όλα δείχνουν ότι ο Σαρκό κινείται όλο και πιο δεξιά, με κορόνες κατά της ΕΕ και της μετανάστευσης, για να κλέψει ψηφοφόρους από τη Λεπέν.
Παραδοσιακοί, κεντροδεξιοί πολιτικοί της παράταξης φέρονται σφόδρα ενοχλημένοι από αυτή την πιο «λάιτ εκδοχή» του εθνικολαϊκισμού. Η Λεπέν παραμένει κυρίαρχη σε αυτόν τον χώρο. Πόσω μάλλον που είχε την πονηριά να στολίσει τον λόγο της με ρητορείες προς υπεράσπιση του κοσμικού χαρακτήρα του κράτους και των δημοκρατικών αξιών, κάνοντας το πρόγραμμά της πιο εύπεπτο, αν και στην ουσία του παραμένει ρατσιστικό.
Φάνηκε καθαρά τώρα που λέει ότι δεν θα επιτρέψει στα σχολεία στις πόλεις όπου το κόμμα της κέρδισε τις δημοτικές εκλογές να προσφέρουν ειδικά γεύματα στους μουσουλμάνους μαθητές (χωρίς χοιρινό), επειδή αυτό «είναι αντίθετο στις αξίες του κοσμικού κράτους της χώρας μας».
Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, η Γαλλία φαίνεται να κλονίζει το «σενάριο ΣΥΡΙΖΑ». Σύμφωνα με αυτό, η Ελλάδα είναι η πρώτη στον δρόμο για αριστερές κυβερνήσεις κατά της λιτότητας στις πολλές χώρες της ΕΕ που έχουν εκλογές τους επόμενους 12 μήνες –με μεγάλη ελπίδα τους Podemos στην Ισπανία. Αλλά τουλάχιστον αυτή τη στιγμή στη δεύτερη μεγαλύτερη χώρα της ΕΕ και πυλώνα της ευρωπαϊκής ενοποίησης μαζί με τη Γερμανία, τη σημαία της αντίστασης δεν την κρατάει η ριζοσπαστική Αριστερά αλλά, δυστυχώς, η Ακρα Δεξιά. Που είναι μάλιστα πιο λάβρα. Ενώ ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε οι Podemos, ούτε το Die Linke στη Γερμανία λένε επισήμως ότι θέλουν να γυρίσουν πίσω στα εθνικά νομίσματα, η Λεπέν δηλώνει καθαρά: η λύση είναι, λέει, η επιστροφή στο γαλλικό φράγκο.


Ματιέ Μπουλέγκ, ερευνητής στο Ινστιτούτο για την Ασφάλεια στην Ευρώπη (ΙΡSE)
«Η δημοκρατία μας αργοπεθαίνει»

«Η Γαλλία ή θα αλλάξει ή θα βουλιάξει» λέει στο «Βήμα» ο Ματιέ Μπουλέγκ, πολιτικός επιστήμων, ερευνητής στο Ινστιτούτο για την Ασφάλεια στην Ευρώπη (ΙΡSE), στο Παρίσι. Τονίζει ότι εδώ μας μιλάει όχι ως ειδικός, αλλά ως ένας «καλά ενημερωμένος γάλλος ψηφοφόρος».

Πιστεύετε ότι τα δύο μεγάλα κόμματα είναι σε θέση να ανακόψουν το ρεύμα της Λεπέν;
«Οχι! Δεν είναι πλέον δυνατόν, επειδή το FN έχει απλώσει δυνατές ρίζες στους ψηφοφόρους, στους δήμους, στις περιφέρειες. Αυτές οι εκλογές επιβεβαίωσαν ότι ο κόσμος δεν εμπιστεύεται πια την κατεστημένη πολιτική τάξη των «UMPS» (του UMP και του PS) και θέλει αλλαγή. Το πρόβλημα είναι ότι τη θέλουν για καλούς αλλά και για κακούς λόγους. Το 15% των Γάλλων ψηφίζει FN διότι πραγματικά θέλει έξοδο από το ευρώ, εθνικιστικές αξίες κ.τ.λ. Αυτός είναι ο παραδοσιακός «πυρήνας» των οπαδών της Ακρας Δεξιάς. Αλλά ας το παραδεχθούμε. Το 25%-30% των Γάλλων ψηφίζει FN διότι δεν μπορεί πλέον να ανεχθεί τη μετανάστευση».
Τι μπορεί να κάνει ο Σαρκοζί;
«Οχι πολλά. Για μένα είναι εντελώς αναξιόπιστος. Υπάρχει επίσης μια συνεχιζόμενη δικαστική έρευνα για διαφθορά σε βάρος του και τα ΜΜΕ δεν είναι υπέρ του. Μιλάει για «αλλαγή» αλλά ποιος μπορεί να τον πιστέψει; Είχε γίνει πρόεδρος και δεν άλλαξε τίποτε, εκπροσωπεί το «παλιό» σύστημα».
Γιατί χάνουν τόσο πολύ οι Σοσιαλιστές;
«Επειδή αναπαράγουν το ίδιο σύστημα κακοδιαχείρισης της κρατικής εξουσίας από το 1970. Η Γαλλία έχει βυθιστεί σε τέλμα, τίποτε δεν φαίνεται να λειτουργεί σωστά, οι άνθρωποι δεν βρίσκουν δουλειά, το οικονομικό σύστημα δεν παράγει τίποτε ανταγωνιστικό. Η Δημοκρατία μας αργοπεθαίνει κάτω από το βάρος της, χτυπημένη από μηδενική ανάπτυξη, ανεργία, τεράστιους φόρους. Εχουμε κράτος πρόνοιας, αλλά δυστυχώς δεν έχουμε πλέον τα λεφτά για να το στηρίξουμε. Η Γαλλία ή θα αλλάξει ή θα καταρρεύσει».

Ηγέτες σε καιρό κρίσης

Φρανσουά Ολάντ
Πρόεδρος σε ελεύθερη πτώση

Πόσο πιο χαμηλά μπορεί να πέσει ο Ολάντ; Η ελεύθερη πτώση του προέδρου επιβεβαιώθηκε, πάλι, στις κάλπες. Μηδενική ανάπτυξη, ανεργία σε διψήφιο ποσοστό, γκρίνια για τους φόρους, φόβος για το αύριο. Ο 60χρονος αρχηγός του κράτους διέψευσε δραματικά τις προσδοκίες: μόλις δύο στους 10 Γάλλους τού έχουν ακόμη εμπιστοσύνη. Οι Σοσιαλιστές μπορεί να διαλέξουν άλλον υποψήφιο για τις προεδρικές, το 2017.
Νικολά Σαρκοζί

Ονειρεύεται να γίνει «ο νέος Ντε Γκωλ»

Αυτές οι εκλογές αναπτέρωσαν το ηθικό του και τις ελπίδες της νεογκωλικής Δεξιάς. Ο 61χρονος Σαρκοζί αρέσκεται να συγκρίνει τον εαυτό του με τον Σαρλ ντε Γκωλ. Εχασε τις προεδρικές και αποχώρησε το 2012, όπως ο στρατηγός το 1946, προτού κληθεί, μέσα σε εθνική κρίση, να ιδρύσει την Πέμπτη Δημοκρατία. Αλλά οι μόνοι που κάλεσαν τον Σαρκό ήταν ανακριτές, για σκάνδαλα διαφθοράς που τον βαρύνουν.
Μαρίν Λεπέν

Επικίνδυνος εθνικολαϊκισμός
Εξω από το ευρώ, από την ΕΕ, από το ΝΑΤΟ. Εξω οι μετανάστες, κάτω το σάπιο πολιτικό σύστημα. Αυτή είναι η μαύρη ατζέντα της Μαρίν. Μέσα στην άγρια οικονομική κρίση, η 46χρονη ηγέτις της Ακροδεξιάς είναι το πιο λαμπερό πρόσωπο του εθνικολαϊκισμού στην Ευρώπη. «Πρέπει να επιστρέψουμε στο εθνικό νόμισμα, για να βάλουμε μπροστά τη βιομηχανία μας, τις εξαγωγές, να ανοίξουν δουλειές» λέει.
Ζαν-Λικ Μελανσόν

«Η Γερμανία μάς εκβιάζει όλους»
Στο μανιφέστο του με τίτλο «Πρώτα οι άνθρωποι» ζητεί απόλυτη προστασία εργατικών δικαιωμάτων, έλεγχο των τραπεζών, τέλος στον ληστρικό καπιταλισμό και έξοδο της Γαλλίας από μια ΕΕ όπου «η Γερμανία μάς εκβιάζει όλους». Στις ευρωεκλογές ο 63χρονος ηγέτης της ριζοσπαστικής Αριστεράς, σε συμμαχία με τους Κομμουνιστές, κέρδισε μόλις 6%, ενώ η Ακροδεξιά σάρωσε με 25% των ψήφων.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ