Μια ομάδα από τουρίστες κατεβαίνει από ένα λεωφορείο για να δει ένα από τα αξιοθέατα στο κέντρο της πόλης. Τι πιο συνηθισμένο, θα πείτε. Μόνο που τους συνοδεύουν ένοπλοι φρουροί και περιηγούνται στην ίδια τους την πόλη.

Αυτός ο ένοπλος εσωτερικός τουρισμός έχει γίνει η νέα μόδα στο Καράτσι. Γνωστή σαν η πιο βίαιη μεγαλούπολη του κόσμου, η πακιστανική μεγαλούπολη είναι διαβόητη για ένοπλες ληστείες, βίαια εγκλήματα, απαγωγές, εκβιασμούς, πολιτικές και θρησκευτικές ταραχές.

Το αποτέλεσμα είναι μια διάχυτη αίσθηση φόβου –κάτι που αποτρέπει πολλούς κατοίκους να κυκλοφορήσουν έξω από τη γειτονιά τους.
«Η κουλτούρα της οδήγησης και τα θέματα της ασφάλειας δεν μας διευκολύνουν να κάνουμε βόλτες με τα πόδια και να γνωρίσουμε από κοντά άλλες περιοχές της πόλης μας» λέει ο Μουχτάρ, σύμβουλος ανθρώπινου δυναμικού σε μια εταιρεία.
Είναι οκτώ το πρωί μιας Κυριακής και ο Μουχτάρ κάνει βόλτα στα σοκάκια του Σαντάρ, στο πρώην αποικιοκρατικό κέντρο του Καράτσι. Σε αντίθεση με την πολύβουη κίνηση μέσα στην εβδομάδα, οι δρόμοι σήμερα είναι σχεδόν έρημοι. Ο Μουχτάρ και οι φίλοι του τραβάνε φωτογραφίες σαν τουρίστες στην ίδια τους την πόλη.
Και θαυμάζουν, για πρώτη φορά, τα απομεινάρια της αποικιακής αρχιτεκτονικής με μια αίσθηση δέους: οι μόνοι που τους βλέπουν, παραξενεμένοι, είναι λίγοι πλανόδιοι πωλητές που έχουν ξυπνήσει νωρίς, και οι ιδιοκτήτες των καφενείων.
Ο Μουχτάρ και η ομάδα παίρνουν μέρος σε μια περιοδεία με λεωφορείο, που διοργανώνεται από το Σούπερ Σαβαρί Εξπρές, το πρώτο γραφείο του είδους του στην πόλη.
Το εισιτήριο κοστίζει 2.000 πακιστανικές ρουπίες (περί τα 18 ευρώ) και οι περιηγήσεις, οι οποίες ξεκίνησαν στα τέλη του περασμένου χρόνου, προσελκύουν μια σχετικά πλούσια πελατεία. Η περίπτωση του Μουχτάρ, ο οποίος ζει στο Κλίφτον, μία από τις πιο εύπορες συνοικίες της πόλης, είναι χαρακτηριστική.
«Εχουμε περίπου 30 με 40 άτομα σε κάθε περιήγηση και όλοι ξέρουν την πολιτική κατάσταση και την κατάσταση της ασφάλειας –και παρ’ όλα αυτά έρχονται εδώ λαχταρώντας να δουν και να εξερευνήσουν τα μυστικά της πόλης» λέει ο Ατίφ Μπιν Αρίφ, διευθυντής του Σούπερ Σαβαρί Εξπρές.
Ο πληθυσμός του Καράτσι έχει μεγάλη πολυμορφία. Μέλη κάθε εθνοτικής ομάδας του Πακιστάν και πρόσφυγες από ολόκληρη την περιοχή ζουν στην πόλη των 21 εκατομμυρίων κατοίκων.
Και ο αστικός χώρος είναι εξαιρετικά κατακερματισμένος. Σε αντίθεση με τις μεγαλουπόλεις στη Νότια και στη Βόρεια Αμερική, που είναι στην κορυφή της λίστας των πιο επικίνδυνων στον κόσμο, στο Καράτσι καμία γειτονιά δεν είναι εντελώς απαλλαγμένη από βίαια εγκλήματα.
Αλλες πηγές ανασφάλειας είναι ο άγριος ανταγωνισμός μεταξύ των πολιτικών κομμάτων, οι εθνοτικές ταραχές και η ισλαμιστική τρομοκρατία.
Ολα αυτά συμβάλλουν στο γενικότερο αίσθημα ανασφάλειας των κατοίκων σε όλο το κοινωνικό, εθνοτικό και θρησκευτικό φάσμα. Η ομάδα μεταφέρεται με ένα δημόσιο λεωφορείο της πόλης, ζωγραφισμένο με πολύχρωμα λουλούδια και παγόνια στολισμένα με ροζ και κόκκινα φτερά.
Εκτός από την επίδειξη της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς της πρώην πρωτεύουσας, η πεντάωρη περιοδεία έχει στόχο να αναδείξει την πολυμορφία της πόλης με στάσεις σε έναν ινδουιστικό ναό, έναν καθεδρικό ναό και τζαμιά.
Αν και η αίσθηση της ελευθερίας αυξάνεται όσο περνάει η ώρα, οι έξι ένοπλοι φρουροί που συνοδεύουν τους τουρίστες κάθε στιγμή υπενθυμίζουν τη βίαιη πραγματικότητα.
Το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών κάνει ακόμα πιο περίπλοκο τον σχεδιασμό της πόλης. Ενώ οι φτωχοί ζουν σε παραγκουπόλεις στο κέντρο του Καράτσι ή στα γκέτο στις παρυφές, οι πλούσιοι ζουν απομονωμένοι στις πιο αριστοκρατικές γειτονιές, όπως το Κλίφτον, σε περιφραγμένα σπίτια επανδρωμένα με ένοπλους φρουρούς.

Σε αυτούς τους θύλακες, κάτοικοι και ιδιωτικές εταιρείες ασφαλείας έχουν πάρει τα πράγματα στα χέρια τους, με αποτέλεσμα δεκάδες φράχτες, σημεία ελέγχου, κάμερες CCTV και εμπόδια σε όλα τα σχήματα και τα μεγέθη, που θυμίζουν εμπόλεμη ζώνη.

HeliosPlus