Το κόστος που θα είχε η ελληνική έξοδος από το ευρώ για την οικονομία της Γερμανίας αναλύει ο Ρόμπερτ Πέστον στο BBC.
«Θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι η ίδια η δημόσια φύση της διαφωνίας μεταξύ της Γερμανίας και της Ελλάδας, σχετικά με τους όρους της τελευταίας προσπάθειας της Ελλάδας να αποφύγει την οικονομική κατάρρευση, είναι καλή για την υπόληψη της ευρωζώνης.
Στο ότι τουλάχιστον τα κολοσσιαία ποσά των χρημάτων των φορολογουμένων δεν δίνονται μέσω σκοτεινών συμφωνιών σε κρυφές κυβερνητικές αίθουσες.
Τούτου λεχθέντος, η εμπιστοσύνη ότι το ευρώ θα αντέξει για πάντα υπονομεύεται από την εμφανή έλλειψη εμπιστοσύνης μεταξύ της Γερμανίας και της Ελλάδας», τονίζει.
«Το θέμα είναι ότι η Ελλάδα κατάπιε την υπερηφάνεια της και τελικά εγκατέλειψε την επιμονή ότι πρέπει να της δοθεί ένα νέο δάνειο-γέφυρα. Αλλά κατηγορήθηκε αμέσως από το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών για ανεντιμότητα – ότι απλώς προσποιείται ότι θα τηρήσει τους όρους ζητώντας παράταση για το υφιστάμενο πακέτο των 127 δισ. ευρώ (που λήγει). Ιδού το διάσημο ευρωπαϊκό κοινοτικό πνεύμα.
Υπάρχει ένα παράδοξο στον οικονομικό πουριτανισμό της Γερμανίας: αυτή η θεολογική εμμονή ότι όλα τα χρέη θα πρέπει να αποπληρωθούν με βάση τους αρχικά καθορισμένους όρους θα μπορούσε να αποδειχθεί πολύ πιο ακριβή για την ίδια.
Εάν η Ελλάδα επρόκειτο να εγκαταλείψει το ευρώ, οι απώλειες της Γερμανίας θα ήταν μεγαλύτερες από ό,τι οποιασδήποτε άλλης χώρας, επειδή είναι ο μεγαλύτερος έμμεσος πιστωτής της Ελλάδας μέσω των δανείων διάσωσης και της στήριξης από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Και θα υπήρχε ένα δεύτερο μεγάλο κόστος. Εάν φύγει η Ελλάδα, η ευρωζώνη θα πρέπει να επιδείξει μεγαλύτερη οικονομική αλληλεγγύη μεταξύ των πλούσιων ευρωπαϊκών οικονομιών του Βορρά και του χρεωμένου Νότου», προσθέτει ο Πέστον.
«Αυτό θα ήταν αναγκαίο για να πειστουν οι επενδυτές και οι επιχειρήσεις να μην αποσύρουν κεφάλαια ζωτικής σημασίας από αυτές τις οικονομίες που θα θεωρήσουν πιο πιθανό να ακολουθήσουν την Ελλάδα στην έξοδο από την ευρωζώνη.
Και φυσικά, ως μακράν η μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης, η Γερμανία θα πρέπει να έχει την μεγαλύτερη συμβολή σε κάθε ταμείο διάσωσης, και να αυξήσει την δύναμη πυρός της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας», καταλήγει ο Πέστον.