Πολιτικοί σεισμοί αναμένονται στην Ευρώπη το 2015, σύμφωνα με το Economist Intelligence Unit (EIU). Η άνοδος λαϊκιστικών κομμάτων θα οδηγήσει ορισμένα από αυτά στην εξουσία ενώ άλλα κόμματα που μέχρι πρότινος κυριαρχούσαν θα προχωρήσουν σε ανήκουστες μέχρι σήμερα συμμαχίες, λέει το όργανο αυτό του «Economist» που ειδικεύεται στις προβλέψεις και τις αναλύσεις.
Η «κρίση δημοκρατίας» της Ευρώπης οφείλεται στο χάσμα μεταξύ των ελίτ και των ψηφοφόρων. Στην καρδιά της ευρωπαϊκής πολιτικής, εκεί όπου θα έπρεπε να βρίσκονται οι μεγάλες ιδέες, βρίσκεται σήμερα ένα μεγάλο κενό.
Οι παράγοντες –κλειδιά που προκάλεσαν το φαινόμενο αυτό είναι η υψηλή αποχή από τις εκλογές και η κατακόρυφη πτώση της συμμετοχής στα παραδοσιακά κόμματα.
Οι Βρετανοί, που θα πάνε στις κάλπες τον Μάιο, βρίσκονται στα πρόθυρα μιας δυνητικά παρατεταμένης περιόδου πολιτικής αστάθειας. Υπάρχει πολύ μεγαλύτερη περίπτωση απ’ όση συνήθως να προκύψει μια ασταθής κυβέρνηση από τις εκλογές στις οποίες το ξενοφοβικό UKIP θα πάρει ψήφους τόσο από τους Συντηρητικούς όσο και από τους Εργατικούς.
Αλλά η πιο άμεση πολιτική πρόκληση αφορά την Ελλάδα όπου «ο λαϊκιστικός ΣΥΡΙΖΑ ενδέχεται να προκύψει πρώτο κόμμα» στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου. Αν σχηματιστεί κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, «θα στείλει κρουστικά κύματα στην ΕΕ και θα λειτουργήσει σαν καταλύτης για πολιτική αναταραχή αλλού».
«Η εκλογή μιας κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ θα προκαλέσει αστάθεια, τόσο στο εσωτερικό όσο και στην περιοχή. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα πυροδοτήσει κρίση στη σχέση της Ελλάδας με τους διεθνείς δανειστές της δεδομένου ότι η διαγραφή του χρέους αποτελεί κεντρικό στοιχείο του πολιτικού του προγράμματος», συνεχίζει το EIU. «Καθώς παρόμοια αντικαθεστωτικά κόμματος κερδίζουν γρήγορα έδαφος σε διάφορες άλλες χώρες όπου θα πραγματοποιηθούν εκλογές το 2015, οι δευτερογενείς επιδράσεις από μια περαιτέρω περίοδο αναταραχής στην Ελλάδα θα είναι σημαντικές».
Άλλες εκλογές με πιθανώς απρόοπτα αποτελέσματα αναμένονται στη Δανία, στη Φινλανδία, στην Ισπανία, στη Γαλλία, στη Σουηδία, στη Γερμανία και στην Ιρλανδία. «Σε όλες αυτές τις χώρες υπάρχει ένας κοινός παρονομαστής: η άνοδος λαϊκιστικών κομμάτων», λέει το EIU.
Σύμφωνα με την ανάλυσή του, τα λαϊκιστικά κόμματα της Αριστεράς, της Δεξιάς και των ενδιάμεσων αποχρώσεων μετακινούνται στον χώρο που αφήνουν ελεύθερο τα παλαιά κόμματα και η παραδοσιακή κοινωνική τους βάση. Η αντίθεση προς τις Βρυξέλλες, τη μετανάστευση και την λιτότητα αποτελούν ζητήματα –κλειδιά για πολλά από τα κόμματα αυτά.
Στον υπόλοιπο κόσμο, το EIU λέει ότι σημαντικά κινήματα διαμαρτυρίας έχουν εμφανιστεί σε περισσότερες από 90 χώρες την τελευταία πενταετία. «Ένα κύμα λαϊκών αντιδράσεων σάρωσε την Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή, τη Βόρεια Αφρική και τη Λατινική Αμερική τα τελευταία χρόνια. Η Ασία και η Βόρεια Αμερική αποδείχθηκαν λιγότερο επιρρεπείς, αν και δεν την γλίτωσαν τελείως».
Το ερώτημα είναι αν οι εξελίξεις αυτές αποτελούν απειλή για τη δημοκρατία ή απόδειξη ότι αυτή ζει και βασιλεύει.
