Η Άνγκελα Μέρκελ; Ένα πολιτικό τίποτα, που την ανέσυρε στην επιφάνεια ο ίδιος και η οποία στα πρώτα υπουργικά της χρόνια τη δεκαετία του 90 «δεν ήξερε να φάει σωστά με μαχαίρι και πιρούνι και συμπεριφερόταν με τόσο αδέξιο τρόπο στα επίσημα γεύματα που τον ανάγκαζε να την ανακαλεί στην τάξη».

Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε; «Είτε λόγω ανικανότητας, είτε λόγω πρόθεσης, προσκάλεσε όλους τους εχθρούς μου να συμμετάσχουν στην εκστρατεία για την εξόντωσή μου» – στο πλαίσιο των αποκαλύψεων για το λεγόμενο «σκάνδαλο των κομματικών εισφορών» το 1999-2000, που είχε πρωταγωνιστή τον ίδιο.

Ο πρώην πρόεδρος της ομοσπονδιακής δημοκρατίας Κρίστιαν Βουλφ; «Αυτός είναι πολύ μεγάλος προδότης. Ταυτόχρονα είναι ένα μηδέν».

Ο επίσης πρώην γερμανός πρόεδρος Ρίχαρντ φον Βαϊστσέκερ; «Κατάλαβα, ότι θεωρούσε εαυτόν τον εξυπνότερο, καλύτερο και ηθικότερο από όλους. Δεν άφηνε ποτέ αμφιβολία, ότι είναι από τους σπουδαιότερους άντρες της εποχής μας. Ότι οι υπόλοιποι είναι βλάκες. Και, εξυπακούεται, ότι θα μπορούσε να αναλάβει ο ίδιος την καγκελαρία».

Αυτά και άλλα ζουμερά παρόμοια είχε διατυπώσει ο Χέλμουτ Κολ το 2001-2002 σε ατέλειωτες συζητήσεις του με το δημοσιογράφο Χέριμπερτ Σβαν. Το ηχητικό υλικό, που είχε καταγραφεί σε ταινίες διάρκειας 600 ωρών, επρόκειτο να χρησιμοποιηθεί για τη συγγραφή της βιογραφίας του «πατέρα της ένωσης». Αυτό δεν ολοκληρώθηκε όμως – από τους αρχικά 4-5 προγραμματισμένους τόμους, εκδόθηκαν μόνο οι 3. Μια σύγκρουση του κ.Σβαν με τη νέα σύζυγο του κ.Κολ Μάικε Κολ-Ρίχτερ προκάλεσε τη ματαίωση της έκδοσης.

Αυτό το μη εκδοθέν υλικό χρησιμοποίησαν τώρα ο κ.Σβαν μαζί με το συνάδελφό του Τίλμαν Γιενς για την έκδοση ενός δικού τους βιβλίου που κυκλοφορεί από σήμερα στα γερμανικά βιβλιοπωλεία (Vermächtnis, Die Kohl Protokolle – Η κληρονομιά, τα πρωτόκολλα του Κολ) και συμπεριλαμβάνει μέχρι τώρα άγνωστες «μπηχτές» και «κακίες» του πρώην καγκελάριου εναντίον των αναρίθμητων αντιπάλων του.

Ο κ.Κολ ήταν ανέκαθεν αυτάρεσκος άνθρωπος – ήδη στα νιάτα του θεωρούσε τον εαυτό του τον σημαντικότερο πολιτικό της γενιάς του. Μετά την επανένωση της Γερμανίας όμως έχασε κάθε μέτρο. Από τότε βάζει το πρόσωπό του στο ίδιο επίπεδο με τους δυο «γίγαντες» της γερμανικής ιστορίας, τον Μπίσμαρκ και τον Αντενάουερ – και ίσως και λίγο ψηλότερα από αυτούς. Η επανένωση, λέει, που αποτελεί τη σπουδαιότερη θετική εξέλιξη των τελευταίων 150 χρόνων στη γερμανική ιστορία, ήταν κυρίως δικό του έργο. Κι αυτό δεν του επέτρεψε μόνο, προσθέτει, να «φιλήσει το χιτώνα της ιστορίας» (να τον κάνει δηλαδή σπουδαίο ιστορικό πρόσωπο), αλλά και να του δώσει την πρωτιά στο «ράνκινγκ» (βαθμολογία) των πολιτικών της χώρας του.

Η αυταρέσκεια μεταλλάχθηκε σε αυτισμό, όταν ο χριστιανοδημοκράτης ηγέτης μπήκε στο στόχαστρο όλου του πολιτικού κόσμου λόγω της συμμετοχής του σε ένα οικονομικό σκάνδαλο: την παράνομη είσπραξη χρημάτων από «χορηγούς» κατά τη διάρκεια της θητείας του ως καγκελάριος και πρόεδρος των Χριστιανοδημοκρατών, δηλαδή ως το 1998.

Ο ίδιος είχε ομολογήσει, ότι είχε δεχθεί στο γραφείο του πάμπλουτους γνωστούς του, οι οποίοι του ενεχείρισαν 2 εκατομμύρια μάρκα.

Ιδιαίτερα οξείς ήταν οι πρώην υπουργοί του, με επικεφαλής την Άνγκελα Μέρκελ και τον Βόλφγανγκ Σόιμπλε, που του ζητούσαν να «ομολογήσει» δημόσια το σφάλμα του για να περισώσει έστω και αργά, ότι μπορούσε να περισωθεί ακόμα από την τιμή του, καθώς και από εκείνη της Χριστιανοδημοκρατίας. Αυτό παρέμενε όμως σιωπηλός. «Έδωσα στους δωρητές το λόγο της τιμής μου, ότι δεν θα φανερώσω ποτέ τα ονόματα τους» απαντούσε. «Θα πάρω το μυστικό στον τάφο μου».

Φοβούμενος ωστόσο, ότι οι συνεχείς επιθέσεις εχθρών και φίλων θα έπλητταν την ιστορική εικόνα του, πέρασε ο ίδιος με τις συνεντεύξεις για τη βιογραφία του στην αντεπίθεση – περιαυτολογώντας όσο ποτέ άλλοτε και εκμηδενίζοντας φραστικά τους επικριτές του.

Αυτό δεν τυγχάνει βέβαια γενικής αποδοχής. Για το περιοδικό «Der Spiegel», για παράδειγμα, που παρουσιάζει σήμερα σε «πρωτιά» το βιβλίο των Σβαν-Γιενς, ο κ.Κολ ήταν και παραμένει ένας προικισμένος μεν, αλλά επαρχιώτης πολιτικός, που υπέφερε από συμπλέγματα κατωτερότητας απέναντι σε κοσμοπολιτικούς αστέρες, όπως οι σοσιαλδημοκράτες πρώην καγκελάριοι Βίλι Μπραντ και Χέλμουτ Σμιτ.

Στους εχθρούς του συγκατάλεγε ο κ.Κολ και το «Der Spiegel», το οποίο αναφέρει 250 φορές στις συνεντεύξεις . «Μια από τις χαρές της ζωής μου ήταν, ότι μπορούσα να προσβάλω αυτά τα υποκείμενα» λέει σε μια στιγμή αναφερόμενους στους συντάκτες του περιοδικού. Δεν το διαβάζω, αλλά δεν είμαι εναντίον του «Der Spiegel», προσθέτει ειρωνικά, «όπως δεν είμαι και εναντίον της εταιρίας αποκομιδής σκουπιδιών της Βόννης. Παρόλα αυτά δεν περνώ τη νύχτα μου δίπλα στις εγκαταστάσεις επεξεργασίας των σκουπιδιών».

Το περιοδικό έπαιρνε με τη σειρά του εκδίκηση προβάλλοντας τις «αδυναμίες» του επαρχιώτη, όπως, για παράδειγμα, την βουλιμία του για πατσά (τον οποίο σερβίριζε και στους ξένους επισκέπτες του), την παράξενη μορφή του προσώπου του, που έμοιαζε με αχλάδι (εξ ου και η σχετική προσωνυμία του), ή τη συνήθεια του να καλεί στη σάουνα τους ηγέτες των μεγάλων δυνάμεων, όπως το Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, με τους οποίους μιλούσε εκεί, κυριολεκτικά γυμνός, χωρίς τις αναστολές και τους περιορισμούς του πρωτοκόλλου, για τα πιο σημαντικά διεθνή προβλήματα.

Ο ναρκισσισμός τυφλώνει: Απαξιωτικά εκφράζεται ο κ.Κολ και για άλλα ιστορικά πρόσωπα, τα οποία δημόσια χαρακτηρίζει «φίλους» του και τα οποία δεν έχουν πει ποτέ εναντίον του τίποτα το κακό, όπως για τον κ.Γκορματσόφ. «Το μόνο που κατάφερε είναι να βάλει τέρμα στον κομμουνισμό» λέει. Κατά τα άλλα είναι πολιτικό «ναυάγιο».

Η τύφλωση αποκορυφώνεται όταν μιλά για τους πολίτες της Λειψίας, της Δρέσδης ή του Ανατολικού Βερολίνου, που παλιότερα χαρακτήριζε τους πρωταγωνιστές της ανατροπής του ανατολικογερμανικού καθεστώτος το 1989. «Είναι εντελώς λάθος να θεωρούμε, ότι από τις πλατείες της Λειψίας πέρασε ξαφνικά το άγιο πνεύμα και άλλαξε τον κόσμο» λέει στις συνεντεύξεις. Η ανατροπή οφείλεται σε δυο «αδυναμίες»: στην οικονομική της Ανατολικής Γερμανίας και στην πολιτική της τότε Σοβιετικής Ένωσης. «Ο Γκορμπατσόφ έκανε τους υπολογισμούς του και διαπίστωσε ότι βρισκόταν στα σκ…ά, και ότι δεν μπορούσε να σώσει το καθεστώς».

Σήμερα, ο κ.Κολ είναι ένας βαριά άρρωστος 85χρονος άνθρωπος – η πτώση του το 2007 στο σπίτι του, στο Όγκερσχάιμ, του προκάλεσε ανήκεστη ζημιά στον εγκέφαλο, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να κινείται και να μιλά κανονικά. Όμως, όπως διαβεβαιώνουν οι ειδήμονες, ο ναρκισσισμός του μένει. Κι αυτός αναμένεται να εκδηλωθεί με τον έναν, ή τον άλλο τρόπο και κατά την εμφάνιση του την ερχόμενη Τετάρτη στη Buchmesse (διεθνή έκθεση βιβλίου) της Φρανκφούρτης, όπου θα παραστεί, καθισμένος σε αναπηρικό καροτσάκι, στην παρουσίαση ενός άλμπουμ με φωτογραφίες σχετικά με την επανένωση. «Ακόμη και η σιωπή του υπογραμμίζει την έπαρσή του» λέει ένας από αυτούς. «Ο Κολ είναι ήδη το ζωντανό μνημείο του εαυτού του».