Στη συνύπαρξη μουσουλμάνων και χριστιανών στην Αλβανία, την οποία χαρακτήρισε ως «παράδειγμα» για το ότι είναι δυνατή και ωφέλιμη για την ανάπτυξη μίας χώρας, αναφέρθηκε ο Πάπας Φραγκίσκος κατά την άφιξή στα Τίρανα.

Τον Πάπα υποδέχτηκε στο αεροδρόμιο ο Αλβανός πρωθυπουργός Έντι Ράμα ο οποίος του χάρισε ένα κύπελλο με χώμα από την Αλβανία.

«Κανείς να μην χρησιμοποιεί ως πρόσχημα τη θρησκεία για να πραγματοποιεί τις ενέργειές του που είναι αντίθετες με την αξιοπρέπεια του ανθρώπου και των θεμελιωδών δικαιωμάτων του» πρόσθεσε.

Ο 77χρονος Ποντίφικας, που έδειχνε χλωμός και καταβεβλημένος, απηύθυνε θερμό χαιρετισμό σε «μια χώρα ηρώων που θυσίασαν τη ζωή τους για την ανεξαρτησία του έθνους και μια χώρα μαρτύρων που θυσιάστηκαν για την πίστη τους αντιμετωπίζοντας τις διώξεις».

Ο Πάπας εξήρε τη στάση της πολιτικής και θρησκευτικής ηγεσίας στην Αλβανία: «το αμοιβαίο κλίμα σεβασμού και εμπιστοσύνης μεταξύ καθολικών, ορθοδόξων και μουσουλμάνων είναι πολύτιμο αγαθό για τη χώρα και αποκτά ιδιαίτερη σημασία στην εποχή μας».

Σημείωσε επίσης ότι η αληθινή έννοια της θρησκείας »προδίδεται από εξτρεμιστικές ομάδες» που «διαστρεβλώνουν και εκμεταλλεύονται τις διαφορές μεταξύ των διαφόρων δογμάτων, και τις μετατρέπουν σε «επικίνδυνο παράγοντα αντιπαράθεσης και βίας».

Στην ομιλία του, ο Φραγκίσκος απευθυνόταν σε όλες τις θρησκείες, υποδηλώνοντας επίσης σαφώς ότι η επικαιρότητα σημαδεύεται από τις βιαιότητες της τζιχαντιστικής οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος που δρα στο Ιράκ και τη Συρία.

«Μακάρι η Αλβανία να συνεχίσει (να πορεύεται) συνεχώς σε αυτό το δρόμο αποτελώντας πρότυπο για πολλές χώρες», δήλωσε.

«Η εμπειρία της Αλβανίας δείχνει ότι μια ειρηνική και γόνιμη συνύπαρξη μεταξύ ανθρώπων και κοινοτήτων διαφορετικών θρησκειών είναι όχι μόνο επιθυμητή, αλλά εφικτή και ρεαλιστική. Είναι κάτι πρέπει να προστατεύεται και να τρέφεται καθημερινά, ενισχύοντας την παιδεία για τον σεβασμό στις διαφορές και τις ιδιαίτερες ταυτότητες», υπογράμμισε.

Ο Ποντίφικας κάλεσε την αλβανική ηγεσία και τη νεολαία να «απαντήσουν στις νέες προκλήσεις».

«Σε έναν κόσμο που τείνει προς την οικονομική και πολιτισμική παγκοσμιοποίηση, πρέπει να καταβληθούν όλες οι προσπάθειες ώστε η οικονομική ευημερία και η ανάπτυξη να είναι στη διάθεση όλων, και όχι μόνο μιας μερίδας του πληθυσμού. Επιπλέον, καμιά τέτοιου είδους ανάπτυξη δεν θα είναι αληθινή αν δεν είναι επίσης αειφόρος και δίκαιη, δηλαδή αν ξεχνά τα δικαιώματα των φτωχών και δεν σέβεται το περιβάλλον».