Ρόμπερτ Φισκ: «Μόνιμος στόχος του Ισραήλ είναι η κατοχή εδαφών»

«Αυτές τις μέρες δεν θα ακούσετε από κανέναν για την αληθινή ιστορία της Λωρίδας της Γάζας» γράφει στην εφημερίδα «The Independent» ο Ρόμπερτ Φισκ. Και αφηγείται πώς το 1948 το νεογέννητο κράτος του Ισραήλ εκδίωξε τους κατοίκους ενός μικρού χωριού της Παλαιστίνης, το οποίο σήμερα είναι η πόλη Σντερότ, στο Νότιο Ισραήλ: η πόλη που δέχεται τους πυραύλους τους οποίους εξαπολύουν οι μαχητές της Χαμάς από τη Λωρίδα της Γάζας.

«Ολα έχουν να κάνουν με την κατοχή εδαφών. Πώς όμως στριμώχθηκαν 1,5 εκατομμύριο Παλαιστίνιοι στη Γάζα;» αναρωτιέται ρητορικά ο διάσημος βρετανός πολεμικός ανταποκριτής που ζει στη Μέση Ανατολή περισσότερο από 30 χρόνια. Οι οικογένειές τους ζούσαν κάποτε στην περιοχή που πλέον ονομάζεται Ισραήλ αλλά είτε απελάθηκαν είτε τράπηκαν σε φυγή για να σώσουν τις ζωές τους.

«Οι άνθρωποι που ζούσαν στη Σντερότ στις αρχές του 1948 δεν ήταν Ισραηλινοί, ήταν παλαιστίνιοι Αραβες. Το χωριό τους ονομαζόταν Χατζ και δεν θεωρούνταν σε καμία περίπτωση «εχθροί του Ισραήλ». Δύο χρόνια νωρίτερα αυτοί οι Αραβες είχαν κρύψει εβραίους μαχητές της Χαγκάναχ για να μην τους συλλάβει ο βρετανικός στρατός. Αλλά όταν ο ισραηλινός στρατός εμφανίστηκε στο Χατζ, στις 31 Μαΐου του 1948, εκδίωξε όλους τους άραβες χωρικούς στη Λωρίδα της Γάζας, με αποτέλεσμα να γίνουν πρόσφυγες» τονίζει.

Υπενθυμίζει μάλιστα ότι «ο Νταβίντ Μπεν Γκουριόν, ο πρώτος πρωθυπουργός του Ισραήλ, χαρακτήρισε το περιστατικό «άδικη και αδικαιολόγητη ενέργεια». Αλλά στους Παλαιστινίους του χωριού Χατζ δεν επετράπη ποτέ να γυρίσουν.

Στις μέρες μας πάνω από 6.000 απόγονοι Παλαιστινίων του Χατζ διαβιούν στις άθλιες συνθήκες της Γάζας, ανάμεσα στους «τρομοκράτες» που το Ισραήλ θέλει να καταστρέψει. Στοχεύουν το χωριό Χατζ, το πρώην χωριό τους. Σίγουρα είναι μια ενδιαφέρουσα ιστορία.

«Σήμερα ακούσαμε ξανά το Ισραήλ να ισχυρίζεται ότι υπερασπίζεται το δικαίωμά του στην αυτοάμυνα. Τι θα είχε συμβεί, λένε οι Ισραηλινοί, αν το Λονδίνο δεχόταν επίθεση με πυραύλους; Δεν θα απαντούσε; Ομως εμείς οι Βρετανοί δεν έχουμε δίπλα μας 1,5 εκατομμύριο φυλακισμένους σε στρατόπεδο προσφύγων, όπως είναι η Γάζα» λέει ο Φισκ.

Και τονίζει: «Είχε ρωτήσει το 2008 ο πρέσβης του Ισραήλ στο Λονδίνο: «Τι θα γινόταν αν το Δουβλίνο δεχόταν επίθεση από πυραύλους; Δεν θα απαντούσε;». Αλλά η πόλη Κροσμάγκλεν της Βόρειας Ιρλανδίας στη δεκαετία του 1970 είχε δεχθεί επίθεση πυραύλων από το έδαφος της Ιρλανδικής Δημοκρατίας –κι όμως η RAF δεν προέβη στον βομβαρδισμό του Δουβλίνου για αντεκδίκηση, καθώς θα επρόκειτο για ενέργεια που θα οδηγούσε στον θάνατο γυναίκες και παιδιά».

Ας περάσουμε στη Δυτική Οχθη. «Στην αρχή ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπέντζαμιν Νετανιάχου αρνούνταν να συνομιλήσει με τον παλαιστίνιο πρόεδρο Μαχμούντ Αμπάς, «επειδή δεν εκπροσωπούσε και τη Χαμάς». Αργότερα, όταν ο Αμπάς σχημάτισε κυβέρνηση εθνικής ενότητας, ο Νετανιάχου υποστήριξε ότι δεν θα συνομιλούσε μαζί του «επειδή ενώθηκε με την τρομοκρατική Χαμάς». Και σήμερα ο ισραηλινός πρωθυπουργός δηλώνει ότι θα ξαναμιλήσει με τον παλαιστίνιο πρόεδρο «μόνο αν εναντιωθεί στη Χαμάς» –ακόμη κι αν δεν θα την εκπροσωπεί» λέει ο Φισκ.

Η κυβέρνηση Νετανιάχου υποστήριξε επίσης ότι η οργάνωση ΙSIS μπορεί να φθάσει στην Ανατολική Οχθη του Ιορδάνη ποταμού και «αν δεν αναχαιτιστούν εκεί, θα εμφανιστούν στις πύλες εισόδου του Τελ Αβίβ». Η αλήθεια φυσικά είναι ότι η ισχυρή ισραηλινή πολεμική αεροπορία θα είχε ήδη συντρίψει στο έδαφος την ISIS, τη στιγμή που θα τολμούσε να διασχίσει το σύνορο του Ιορδάνη από την πλευρά του Ιράκ ή της Συρίας.

Η ουσία είναι ότι ένα πιθανό μελλοντικό παλαιστινιακό κράτος δεν θα περιβάλλεται από σύνορα: θα θεωρείται ένας θύλακος εντός του Ισραήλ.

Ο Μαρκ Ρεγκέβ, εκπρόσωπος του Νετανιάχου, δήλωσε ότι «η Χαμάς είναι μια εξτρεμιστική τρομοκρατική οργάνωση, όχι ιδιαίτερα διαφορετική από την ISIS στο Ιράκ, τη Χεζμπολάχ στον Λίβανο και την Μπόκο Χαράμ στη Νιγηρία».

«Τώρα καταλαβαίνετε: οι Παλαιστίνιοι της Γάζας –και θα παρακαλούσα να ξεχάσετε για πάντα τους 6.000 Παλαιστινίους των οποίων οι πρόγονοι κατέφθασαν από τη γη του Σντερότ –συμμαχούν με τους δεκάδες χιλιάδες ισλαμιστές που απειλούν τον ιρακινό πρωθυπουργό Νούρι αλ Μαλίκι, τον πρόεδρο της Συρίας Μπασάρ αλ Ασαντ ή τον νιγηριανό πρόεδρο Γκούντλακ Τζόναθαν» γράφει ο Ρόμπερτ Φισκ.

Και καταλήγει: «Αν όμως πράγματι η ISIS προελαύνει προς τη Δυτική Οχθη, τότε γιατί η ισραηλινή κυβέρνηση εξακολουθεί να χτίζει παράνομα κατοικίες εβραίων εποίκων στην αραβική γη;