Το κουνούπι «πρόδωσε» τον δολοφόνο

Η πραγματικότητα ξεπερνά καμιά φορά τη φαντασία. Παράδειγμα η περίπτωση μιας δολοφονίας την οποία εξιχνίασε η ιταλική αστυνομία με τη βοήθεια ενός κουνουπιού. Η υπόθεση παρουσιάστηκε στο 21ο Συνέδριο της Διεθνούς Εταιρείας Ιατροδικαστικής Γενετικής και τη δημοσίευσε ο «Monde».

Ολα ξεκίνησαν με την ανακάλυψη του πτώματος μιας τρανσέξουαλ πόρνης σε παραλία της Σικελίας. Το πτώμα ήταν στην άμμο, κρυμμένο πίσω από θάμνους. Ο θάνατος του θύματος επήλθε λόγω στραγγαλισμού. Σύντομα οι υποψίες στράφηκαν προς έναν «εκλεπτυσμένο» επιχειρηματία του οποίου το αυτοκίνητο είχε θεαθεί στην περιοχή τη νύχτα της δολοφονίας.

Ο ύποπτος κατοικούσε σε μια γειτονιά απομακρυσμένη από την παραλία και στο σπίτι του δεν βρέθηκε απολύτως τίποτε που να τον συνδέει με τον φόνο, ούτε ηλεκτρονικά στοιχεία ούτε ίχνη από DNA. Οι αστυνομικοί εξέτασαν τα ρούχα του επιχειρηματία, στα οποία εντοπίστηκαν μικροσκοπικά κομματάκια από φύλλα, καθώς και ένα ζευγάρι αθλητικά παπούτσια.

Εντόπισαν όμως και έναν λεκέ στον τοίχο. Επρόκειτο για ένα θηλυκό κουνούπι το οποίο, προφανώς, κάποιος είχε λιώσει ενώ ήταν χορτάτο από ανθρώπινο αίμα. Με τη βοήθεια ειδικού εξοπλισμού, ένας αστυνομικός απορρόφησε μέρος του ξεραμένου αίματος.

Η συνέχεια είναι τεχνική υπόθεση. Από το μικροσκοπικό δείγμα αίματος, το επιστημονικό τμήμα της αστυνομίας κατάφερε να συλλέξει DNA. Αρχικά αποκλείστηκε ότι το DNA ανήκε στο ίδιο το κουνούπι. Στη συνέχεια έγινε σύγκριση με το γενετικό προφίλ του θύματος και βρέθηκαν πανομοιότυπα.

Για τους αστυνομικούς αυτό αποτέλεσε την απόδειξη ότι, προτού βρεθεί στραγγαλισμένη στην παραλία, η πόρνη είχε περάσει από το σπίτι του επιχειρηματία. Οι πιθανότητες το κουνούπι να είχε κάνει την αντίθετη διαδρομή και να επέλεξε να μπει στο σπίτι του κύριου υπόπτου της δολοφονίας ήταν σχεδόν μηδενικές. Αλλωστε η επιστημονική αστυνομία είχε μπει στον κόπο να αναγνωρίσει το είδος στο οποίο ανήκε το κουνούπι (επρόκειτο για ένα κοινό κουνούπι, του είδους Culex pipiens) και να πληροφορηθεί ότι, υπό κανονικές συνθήκες, ήταν ανίκανο να καλύψει μια τέτοια απόσταση.

Το κουνούπι από μόνο του βεβαίως δεν αποτελούσε απόδειξη για το έγκλημα. Η αστυνομία όμως συνδύασε και τα υπολείμματα από φύλλα που βρέθηκαν στα ρούχα και στα αθλητικά παπούτσια του υπόπτου. Τα φύλλα ανήκαν στο είδος Calendula maritima, ένα φυτό ενδημικό στις ακτές της Σικελίας –και στο οποίο ανήκαν και οι θάμνοι πίσω από τους οποίους είχε κρύψει το πτώμα ο δολοφόνος. Οσο για τα παπούτσια, είχαν το πλεονέκτημα (ή μειονέκτημα, αν το πάρουμε από την πλευρά του υπόπτου) να φέρουν αυλακώσεις μέσα στις οποίες βρέθηκαν κόκκοι άμμου. Η πετρογραφική ανάλυση των κόκκων κατέληξε ότι ήταν παρόμοιοι με τους κόκκους της άμμου στην παραλία όπου βρέθηκε το πτώμα.

Από μόνο του καθένα από τα τρία αυτά στοιχεία δεν ήταν αρκετό για να αποδειχθεί τι είχε συμβεί. Αλλά στο σύνολό τους πέτυχαν την καταδίκη του επιχειρηματία τον οποίο οι ένορκοι έκριναν ένοχο για τον φόνο. Ο ίδιος νόμιζε ότι ήταν μόνος με την πόρνη αλλά έκανε λάθος. Υπήρχε ένας μάρτυρας της συνεύρεσής τους, το κουνούπι. Το μοιραίο λάθος ήταν ότι ο επιχειρηματίας δολοφόνησε και το κουνούπι.