Με τον δεύτερο γύρο των δημοτικών εκλογών να διεξάγεται σήμερα, η Γαλλία ανησυχεί ολοένα και περισσότερο με την αύξηση της δημοφιλίας του Εθνικού Μετώπου αλλά και την κοινωνική επιρροή της ηγέτιδός του Μαρίν Λεπέν. Τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου των δημοτικών εκλογών, όπου η ακροδεξιά παράταξη συγκέντρωσε σε εθνικό επίπεδο το ποσοστό του 7%, έχουν θορυβήσει τις κεντροαριστερές φωνές στη χώρα, που πλέον φοβούνται ότι η γαλλική Ακροδεξιά ενδέχεται να θριαμβεύσει στις επερχόμενες ευρωεκλογές.
Μal de tête, γαλλιστί «πονοκέφαλος»: αυτό ακριβώς έχει πιάσει εδώ και μερικές ημέρες τον γάλλο πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ που, σαν ηττημένος πυγμάχος, έχει στριμωχτεί στα σκοινιά και δέχεται χτυπήματα από παντού. Από τη μια βλέπει τη δημοτικότητά του να ολισθαίνει επικίνδυνα και τους γάλλους πολίτες να δυσφορούν όλο και περισσότερο με την πολιτική της σοσιαλιστικής κυβέρνησής του ώστε να μην αποκλείεται πλέον και το ενδεχόμενο ενός άμεσου ανασχηματισμού. Και από την άλλη έβαλε κι άλλον έναν μπελά στο κεφάλι του με το όνομα Μαρίν Λεπέν, τη μεγάλη κερδισμένη του πρώτου γύρου των δημοτικών εκλογών της Γαλλίας.
Το ακροδεξιό Εθνικό Μέτωπο (FN) κατόρθωσε για πρώτη φορά στην ιστορία του να εκλέξει δήμαρχο από τον πρώτο γύρο σε κοινότητα μεγαλύτερη των 10.000 κατοίκων, στην πόλη Ενέν-Μπομόν, η οποία παραδοσιακά ψήφιζε Αριστερά από τη δεκαετία του 1950. Επίσης το FN ήρθε πρώτο στις πόλεις Περπινιάν, Αβινιόν, Φορμπάς, Μπεζιέ, Φρεζίς και Ταρασκόν, ενώ κατάφερε να ξεπεράσει το εκλογικό όριο του 10% σε 229 πόλεις και να περάσει στον δεύτερο γύρο.
Και όλα αυτά συνέβησαν παρότι το κόμμα είχε κατεβάσει υποψηφίους σε μόλις 596 εκ των 36.000 κοινοτήτων της χώρας. Υπό τον φόβο ότι η Ακροδεξιά μπορεί να αναδειχθεί σε τρίτη πολιτική δύναμη στον δεύτερο γύρο των δημοτικών εκλογών, η γαλλική Κεντροαριστερά απέσυρε τους υποψηφίους της σε κάποιες περιπτώσεις με στόχο να ενισχύσει τους υποψηφίους της Δεξιάς έναντι αυτών του Εθνικού Μετώπου. «Θα κάνουμε τα πάντα για να εμποδίσουμε το Εθνικό Μέτωπο να πάρει τη δημαρχία στις πόλεις Ταρασκόν και Σεν Ζυλ» υπογράμμισε ο γενικός γραμματέας των Σοσιαλιστών Αρλέμ Ντεζίρ.
Οι θέσεις του Εθνικού Μετώπου σχετικά με το μέλλον της Γαλλίας στην ΕΕ είναι ξεκάθαρες: «Απόσυρση από το ευρώ, ανασύσταση του συνοριακού ελέγχου και αποκατάσταση της πρωτοκαθεδρίας του γαλλικού δικαίου» σημειώνει η βρετανική εφημερίδα «Telegraph». Ωστόσο, ας μη γελιόμαστε, το FN είναι ένα φύσει και θέσει ακροδεξιό κόμμα επειδή η ιδεολογία του διέπεται από άκρατο εθνικισμό, σοβινισμό στο κράτος πρόνοιας και μπόλικο λαϊκισμό. Η ίδια η Λεπέν σε προεκλογική συγκέντρωσή της το 2010 στη Λυών είχε συνδέσει την εικόνα της προσευχής των μουσουλμάνων στους δρόμους της Γαλλίας με αυτήν της κατοχής των ναζί, τονίζοντας με νόημα πως «οι μουσουλμάνοι έχουν κάνει τη δική τους κατοχή στη χώρα», όπως οι Γερμανοί κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η ΑΝΟΔΟΣ


Ανερχόμενα άκρα

Το Εθνικό Μέτωπο ιδρύθηκε το 1972 από τον Ζαν-Μαρί Λεπέν και τα πρώτα χρόνια συγκέντρωνε ποσοστό κάτω του 1%. Η μεγαλύτερη επιτυχία του ήρθε το 2002, όταν ο Λεπέν πέρασε στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών, με ποσοστό 16,9%, αφήνοντας έξω τον σοσιαλιστή Λιονέλ Ζοσπέν, όμως όλα τα κόμματα συσπειρώθηκαν εναντίον του, με αποτέλεσμα ο Ζακ Σιράκ να εκλεγεί με το συντριπτικό 82,21%.
Λεπέν σε… παραλήρημα

Το 2012 ο Ζαν Μαρί-Λεπέν επιτέθηκε στον αλγερινής καταγωγής τηλεπαρουσιαστή του Canal+ Μουλούντ Αχούρ, ο οποίος είχε γράψει ένα άρθρο όπου καλούσε τους άνεργους νεαρούς Γάλλους να μεταναστεύσουν. «Ο Αχούρ συμβουλεύει τους νέους να μεταναστεύσουν. Ο ίδιος όμως μένει στη Γαλλία. Πιστεύω ότι το κάνει προκειμένου τα ξαδέλφια του από την Αλγερία να έρθουν εδώ» δήλωσε ο Λεπέν, με τον παρουσιαστή να του ανταπαντάει πως «το να με βρίζει ο Λεπέν είναι σαν να έχω κερδίσει το βραβείο Οσκαρ».
Και ο Ντελόν

ένθερμος υποστηρικτής της Λεπέν δήλωσε πριν από μερικούς μήνες και ο Αλέν Ντελόν (φωτογραφία). «Το Εθνικό Μέτωπο είναι απολύτως σταθερό στις θέσεις του. Ο κόσμος δεν αντέχει πια τα παλιά κόμματα και τον τρόπο που μιλούν και αντιμετωπίζουν τα προβλήματα. Αυτό που θέλουμε είναι δράση» ανέφερε ο 78χρονος ηθοποιός στις δηλώσεις του στην ελβετική εφημερίδα «Le Matin».
«Στοπ» στη μαντίλα

μετά τις συνεχείς επιθέσεις των ακροδεξιών για τη δημόσια προσευχή των μουσουλμάνων, το 2011 η κυβέρνηση Σαρκοζί, σε μια κίνηση που χαροποίησε το FN, απαγόρευσε στους ισλαμιστές να προσεύχονται στους δρόμους, σε μια χώρα όπου το 10% του πληθυσμού της είναι μουσουλμάνοι. Η Γαλλία έγινε επίσης η πρώτη χώρα στην ΕΕ που απαγόρευσε στις γυναίκες τη χρήση της ισλαμικής μαντίλας σε δημόσιο χώρο.


Ντέιβιντ Σ. Μπελ, καθηγητής Γαλλικής Πολιτικής στο βρετανικό Πανεπιστήμιο του Λιντς
«Αλλαξε τη στρατηγική του πατέρα της»

Πώς εξηγείτε την άνοδο του Εθνικού Μετώπου στις δημοτικές εκλογές;

«Αυτό συνέβη λόγω ενός πλέγματος παραγόντων: λόγω της εισροής όλο και περισσότερων μεταναστών στη χώρα, της αυξημένης εγκληματικότητας και της αδυναμίας των Αρχών να διατηρήσουν τον νόμο και την τάξη. Επίσης καθοριστικά στάθηκαν τα περιστατικά πολιτικής διαφθοράς της παρούσας αλλά και της προηγούμενης κυβέρνησης καθώς ολόκληρη η πολιτική ελίτ της χώρας αυτομάτως απαξιώθηκε στα μάτια των γάλλων πολιτών. Τέλος, οι κοινωνικές πολιτικές που εφήρμοσαν τόσο ο τέως πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί όσο και ο Ολάντ αποδείχθηκε ότι δεν αντιπροσωπεύουν επ’ ουδενί αυτές μιας πολιτισμένης χώρας».
Η αύξηση της δημοφιλίας της Λεπέν είναι ικανή να αλλάξει τον πολιτικό χάρτη της Γαλλίας;

«Το Εθνικό Μέτωπο παρουσιάζει μια πολιτική «ιδιομορφία». Εδώ και 30 χρόνια η στρατηγική του, όπως αυτή εκπονείται από τον Ζαν-Μαρί Λεπέν, ήταν μία και μοναδική: να κάνει «σούσουρο» και να προκαλέσει θόρυβο, χωρίς όμως να έχει περαιτέρω πολιτικές βλέψεις. Σε πολιτικό επίπεδο το FN δεν κατάφερε τίποτε άλλο. Μηδέν εις το πηλίκον. Αρα, με την παραδοχή πως η τακτική του Λεπέν ήταν αποτυχημένη, μάλλον πρέπει να δεχθούμε ότι η κόρη του έχει καταφέρει πολλά ως σήμερα. Αλλάζοντας τη στρατηγική της από το παλιό «να κάνουμε φασαρία» στο πιο σύνθετο και δύσκολο «να καταλάβουμε θεσμικά πόστα στην κυβέρνηση», αναδεικνύεται πλέον σε σημαντικό παράγοντα της γαλλικής πολιτικής σκηνής».

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ