Το σοσιαλδημοκρατικό κόμμα αναδείχθηκε πρώτο κόμμα στις πρόωρες εκλογές της Τσεχίας με ποσοστό 22% (53 έδρες στο σύνολο των 200), αρκετά μικρότερο από εκείνο στις τελευταίες δημοσκοπήσεις, ενώ μόλις 59% είναι το ποσοστό συμμετοχής.

Στη δεύτερη θέση βρίσκεται το κίνημα ΑΝΟ του τσέχου επιχειρηματία, Αντρέι Μπάμπις, με ποσοστό 18,7% (45 έδρες). Στην τρίτη θέση το ΚΚ Τσεχίας με 16,5% (39 έδρες).

Ακολουθούν το νεοφιλελεύθερο ΤΟΠ 09 του αριστοκρατικής καταγωγής πρώην υπουργού Εξωτερικών Κάρελ Σβάρτσενμπεργκ με ποσοστό 10,3% (22 έδρες), το Χριστιανοδημοκρατικό-Λαϊκό Κόμμα με 7% (13-15 έδρες) και με το ίδιο ποσοστό το δεξιό κίνημα «Ξημέρωμα της Άμεσης Δημοκρατίας» του ιαπωνικής καταγωγής μεγαλοεπιχειρηματία Τόμιο Οκουμάρα.

Πανωλεθρία για το δεξιό Δημοκρατικό Κόμμα Πολιτών του πρώην πρωθυπουργού Πετρ Νέτσας ο οποίος είχε παραιτηθεί τον περασμένο Ιούνιο έπειτα από σκάνδαλα διαφθοράς και τηλεφωνικών υποκλοπών στα οποία εμπλέκονταν άνθρωποι του άμεσου περιβάλλοντός του.

Το κόμμα αυτό, το οποίο ηγείτο του τρικομματικού κεντροδεξιού συνασπισμού που βρισκόταν στην εξουσία από τον Ιούνιο του 2010, συγκεντρώνει ποσοστό 7%, έναντι του 20,2% που είχε λάβει στις τελευταίες εκλογές το Μάιο του 2010.

Το ζητούμενο των εκλογών είναι αν οι νικητές υπό τον Μπόχουσλαβ Σόμποτκα, θα συνεργαστούν ή θα επιδιώξουν την ανοχή των κομμουνιστών για το σχηματισμό κυβέρνησης.

Αν αυτό τελικά συμβεί, θα σπάσει ένα ταμπού 24 χρόνων, δίνοντας ρόλο στο κομμουνιστικό κόμμα.

Ωστόσο, για τον Σόμποτκα υπάρχει ένα επιπλέον πρόβλημα: αν θα πάρει τη στήριξη του προέδρου Μίλος Ζέμαν, ο οποίος, αν και επίσης από την κεντροαριστερά, δεν έχει καλές σχέσεις με τον επικεφαλής του CSSD και, όπως αναφέρει το Reuters, θα προτιμούσε άλλον στην πρωθυπουργία.

Έκπληξη αποτελεί χωρίς αμφιβολία το ποσοστό του ΑΝΟ, του «Κόμματος των Δυσαρεστημένων» που ίδρυσε ο ζάμπλουτος επιχειρηματίας, ο Αντρέι Μπάμπις.

Εξαιτίας των λαϊκιστικών προεκλογικών του εμφανίσεων, της προβολής που φροντίζει να έχει μέσω των ΜΜΕ του και του «θολού» επιχειρηματικού του παρελθόντος μετά την πτώση του κομμουνισμού, ο ευρωπαϊκός τύπος δεν χρειάστηκε πολύ για να του δώσει το «παρατσούκλι» Babisconi.