Τους λόγους που ενώ οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι κέρδισαν όλες τις δημοκρατικές εκλογές που διεξήχθησαν στην Αίγυπτο μετά την πτώση του προέδρου Χόσνι Μουμπάρακ, αλλά τώρα βρίσκονται υπό διωγμό εξηγεί σε άρθρο του το βρετανικό BBC.
«Πώς η Αδελφότητα που σχημάτισε την πρώτη δημοκρατική κυβέρνηση της Αιγύπτου γίνεται να μετράει τώρα νεκρούς οπαδούς, να βλέπει τους ηγέτες της να τίθενται υπό κράτηση, τη νομιμότητά της να τίθεται ξανά υπό αμφισβήτηση και να έρχεται αντιμέτωπη με τις δυνάμεις καταστολής του στρατού; Πώς κατάφερε ο στρατός να το επιτύχει αυτό στο όνομα της «λαϊκής βούλησης»; Και πώς εκατομμύρια Αιγύπτιοι έχουν συσπειρωθεί για να υποστηρίξουν τις στρατιωτικές Αρχές;» διερωτάται το δημοσίευμα.
Και εξηγεί: «Μια πιο προσεκτική ματιά στα εκλογικά αποτελέσματα δείχνει ότι ενώ οι εκλογές ήταν σημάδι πολιτικής νίκης για την Αδελφότητα, δεν ήταν ταυτόσημες και με καθολική δημοτικότητα. Οι οπαδοί της Αδελφότητας ήταν λιγότεροι και ταυτόχρονα υπήρχε μεγαλύτερη πόλωση ανάμεσα στα διάφορα πολιτικά ρεύματα της Αιγύπτου απ’ ό, τι υποδεικνύει η εκλογική επιτυχία του κόμματος». Το BBC παραθέτει αναλυτικά το χρονικό των εκλογικών αποτελεσμάτων και το τί αυτά σημαίνουν για τους Αδελφούς Μουσουλμάνους.
Πρώτες εκλογές: Συνταγματικό δημοψήφισμα, Μάρτιος 2011
Οι Αιγύπτιοι κλήθηκαν να αποφασίσουν με δημοψήφισμα ανάμεσα στην αναθεώρηση του υπάρχοντος συντάγματος και την αντικατάστασή του από ένα νέο. Η Αδελφότητα τάχθηκε υπέρ της πρώτης πρότασης, η οποία και επικράτησε συγκεντρώνοντας το 77% των ψήφων. Μόνο 41% του εκλογικού σώματος προσήλθε σε αυτές τις εκλογές. Τα δημοψηφίσματα, ωστόσο, αφορούν ζητήματα και όχι πολιτικά κόμματα, ενώ η Αδελφότητα ήταν ένα μόνο από τα κόμματα που τάχθηκαν υπέρ της αναθεώρησης. Επομένως, είναι λάθος να θεωρηθεί το αποτέλεσμα αυτό αποκλειστική νίκη της Αδελφότητας.
Δεύτερες εκλογές: Κοινοβουλευτικές εκλογές, Νοέμβριος 2011-Ιανουάριος 2012
Το Κόμμα Ελευθερίας και Δικαιοσύνης (FJP) της Αδελφότητας κέρδισε το 43% των εδρών στην κάτω βουλή, συγκεντρώνοντας το 37,5% των ψήφων (η προσέλευση ανήλθε στο 52% του εκλογικού σώματος). Άλλα πιο συντηρητικά κόμματα επίσης τα πήγαν καλά, αποσπώντας το 25% των εδρών. Το FJP απέκτησε αρκετή δύναμη ώστε να επηρεάζει τη νομοθετική διαδικασία, αλλά σε σχέση με τα εκλογικά αποτελέσματα και την προσέλευση των ψηφοφόρων δεν μπορούμε να κάνουμε λόγο για αυξημένη δημοτικότητα.
Τρίτες εκλογές: Εκλογές για το Συμβούλιο Σούρα, Ιανουάριος-Φεβρουάριος 2012
Το κόμμα της Αδελφότητας βγήκε και πάλι το πρώτο κόμμα, αυτή τη φορά στις εκλογές για την άνω βουλή, κερδίζοντας το 58% των εδρών. Ας σημειωθεί, ωστόσο, ότι η προέλευση των ψηφοφόρων ήταν ελάχιστη (μόλις 10%).

Τέταρτες εκλογές: Προεδρικές εκλογές, Ιούνιος 2012

Ο Μοχάμεντ Μόρσι, εκπρόσωπος των Αδελφών Μουσουλμάνων, συγκέντρωσε λιγότερο από ένα τέταρτο των ψήφων στον πρώτο γύρο των εκλογών, για να κάνει τη διαφορά στο δεύτερο με ποσοστό 51,7%. Αντίπαλος του, όμως, στο δεύτερο γύρο ήταν ο Αχμάντ Σαφίκ, πρώην πρωθυπουργός, συνάδελφος και έμπιστος του Μουμπάρακ. Μόλις ένα χρόνο μετά την καθαίρεση του, το 48% των Αιγυπτίων προτίμησε να ψηφίσει έναν συνεργάτη του Μουμπάρακ παρά τον Μόρσι.
Πέμπτες εκλογές: Συνταγματικό δημοψήφισμα, Δεκέμβριος 2012
Πολλές φιλελεύθερες και χριστιανικές ομάδες που συμμετείχαν στη συντακτική επιτροπή αποσύρθηκαν, διαμαρτυρόμενοι ότι οι ισλαμιστές προσπαθούσαν να ελέγξουν την όλη διαδικασία. Αντί να ακυρώσει την ισχύ του εγγράφου, ο Μόρσι επέτρεψε στην επιτροπή που πλέον αποτελείτο κυρίως από ισλαμιστές να συντάξουν το τελικό προσχέδιο του συντάγματος.
Η αντιπολίτευση κάλεσε τους υποστηρικτές της να το καταψηφίσουν. Τελικά, το σύνταγμα εγκρίθηκε συγκεντρώνοντας το 64% των ψήφων, αλλά η προσέλευση των ψηφοφόρων ήταν περιορισμένη, μόλις 33%.
Ο αριθμός των υποστηρικτών της Αδελφότητας είναι σημαντικός, αλλά η ανάλυση των εκλογικών αποτελεσμάτων αποδεικνύει ότι ποτέ οι Αιγύπτιοι δεν τους στήριξαν μαζικά. Οι δημοσκοπήσεις είναι αμφισβητήσιμες και τα εκλογικά δεδομένα μπορούν να ερμηνευθούν με πολλούς τρόπους. Κανένα από τα δύο δεν μπορεί να αιτιολογήσει επαρκώς πώς μέσα σε μερικές εβδομάδες οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι βρέθηκαν από ηγέτες κατατρεγμένοι, αλλά ίσως εξηγούν γιατί κάποιοι Αιγύπτιοι πανηγύρισαν αντί να σοκαριστούν μ’ αυτή την αλλαγή.