Η 27χρονη Ναργκίτα είναι Ρομά από τη Ρουμανία. Δεν έχει συναντήσει ποτέ τους ιδιοκτήτες του διαμερίσματός της. Δεν διαθέτει θέρμανση και έχει καλύψει τη μούχλα στον τοίχο βάφοντάς τον πράσινο. Η τουαλέτα είναι χαλασμένη επί εβδομάδες και τα τρία παιδιά της ουρούν στην μπανιέρα. Τα έπιπλά της τα βρήκε στα σκουπίδια και έριξε ποντικοφάρμακο στα ποντίκια του διαμερίσματός, στο ισόγειο της Scharnweberstrasse 111 στο Ράινικεντορφ, γειτονιά του βορειοδυτικού Βερολίνου.
Σύμφωνα με το περιοδικό «Spiegel» για πολύ καιρό η Ναργκίτα πίστευε ότι ο Μάρκους Χάρστελ ήταν ο σπιτονοικοκύρης της. Είναι πρόεδρος μιας εταιρείας ονόματι Anker που, σύμφωνα με το καταστατικό της, δεν είναι κερδοσκοπική.
Η Anker μεσολαβεί για να νοικιάζει στους φτωχούς ακίνητα που ανήκουν σε διεθνείς επενδυτές: πρώην κατάδικους, άστεγους και μετανάστες. Δουλεύει κυρίως με Ρομά με στόχο τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσής τους.
Στην πραγματικότητα η Anker παρέχει μη απαιτητικούς ενοικιαστές σε κερδοσκόπους των ακινήτων και ο πρόεδρός της πλουτίζει. Αυτό το αδυσώπητο επιχειρηματικό μοντέλο είναι συνηθισμένο στο Βερολίνο.
Η Ναργκίτα έφθασε στο Βερολίνο το 2011. Οταν θέλησε να νοικιάσει σπίτι ανακάλυψε ότι δεν μπορούσε γιατί δεν είχε απόδειξη εισοδήματος ούτε πιστοληπτικό ιστορικό. Ο Χάρστελ δεν ζητά κανένα έγγραφο. Το μόνο που τον νοιάζει είναι να του πληρώνει η Ναργκίτα 705 ευρώ τον μήνα για μια γκαρσονιέρα 33 τ.μ. χωρίς θέρμανση.
Το νοίκι πληρώνεται χέρι με χέρι, με μετρητά. Αν κάποιες από τις οικογένειες Ρομά που μένουν στο ίδιο κτίριο δεν έχουν να πληρώσουν, ο Χάρστελ στέλνει στα «σκυλιά» του – «φουσκωτούς» τούρκους και άραβες αλήτες. Αν και τότε δεν πληρώσουν, τους πετάει έξω.
Η Anker νοίκιασε 73 διαμερίσματα στο Βερολίνο από τη Helvetica, διεθνή επενδυτική εταιρεία που αγόρασε ακίνητα στην γερμανική πρωτεύουσα. Μερικά από τα ακίνητα ήταν σε άθλια κατάσταση και δεν νοικιάζονταν, γι’ αυτό τα υπενοικίασε στην Anker, μειώνοντας σημαντικά το ενοίκιο και πιστεύοντας ότι προσφέρει κοινωνικό έργο.
Σε μερικά από τα διαμερίσματα αυτά επικρατούν συνθήκες στρατοπέδου προσφύγων, όμως κατά τον Χάρστελ αρκούν για τους Ρομά, επειδή είναι βολικοί ενοικιαστές. Οταν χαλάει η τουαλέτα περιμένουν μήνες για να τους τη φτιάξει, τα παράθυρα είναι σπασμένα και δεν έχουν ζεστό νερό. Προτού τους νοικιάσει διαμέρισμα, τους δείχνει ένα διαφορετικό και τους υπόσχεται ανακαίνιση. Οταν οι Ρομά του ζητούν να εκπληρώσει τις υποσχέσεις του, τους αποφεύγει.
Ωστόσο οι Ρομά δεν είναι θυμωμένοι με τον Χάρστελ. Αντιθέτως, του είναι ευγνώμονες. Τον καλούν σπίτι τους και τον περιποιούνται. Θέλουν ο προστάτης τους να είναι ικανοποιημένος διότι αυτό είναι σημαντικό στην οπισθοδρομική κοινωνική δομή τους.
Δεν ξέρουν ότι ο Χάρστελ «τσεπώνει» μεγάλο μέρος του ενοικίου που πληρώνουν. Για παράδειγμα, το διαμέρισμα της Ναργκίτα το νοικιάζει προς 182 ευρώ τον μήνα από την Helvetica αλλά από τη Ναργκίτα εισπράττει 705 ευρώ.
Οταν, πριν από έναν χρόνο, η Helvetica ανακάλυψε την απάτη, η υπόθεση κατέληξε στα δικαστήρια. Σήμερα η Anker δεν υπάρχει πλέον, αλλά το επιχειρηματικό μοντέλο της επιζεί «ξεφυτρώνοντας» εδώ κι εκεί στο Βερολίνο.
