ΤΟ ΒΗΜΑ – The New York Times
Μετά την ταπεινωτική συνθηκολόγηση με τους ναζιστές, ένα τρομακτικό σοκ για την υπερήφανη, στρατιωτική Γαλλία, δεν προκάλεσε ιδιαίτερη έκπληξη το γεγονός ότι ο ντε Γκολ αγωνίστηκε για να αποκαταστήσει τη θέση της χώρας ανάμεσα στα ισχυρά έθνη. Αυτά που έχουν την ικανότητα να υπερασπίζονται τα συμφέροντά τους με δικά τους μέσα, με τους δικούς τους ρυθμούς, και όποτε το κρίνουν αναγκαίο.
Ακόμη και σήμερα, την ώρα που ο γαλλικός στρατός επεμβαίνει στο Μάλι, οι Γάλλοι είναι υπερήφανοι για την στρατιωτική ισχύ τους και για την ανεξαρτησία της δράσης τους. Γάλλοι στρατιώτες κάνουν ακόμη, κάθε χρόνο, μεγάλη παρέλαση στα Ηλύσια Πεδία την ημέρα της Βαστίλης, σε έναν στρατιωτικό εορτασμό που δεν έχει όμοιό του στη Δύση.
Η Γαλλία έχει πυρηνικά όπλα, και είναι η μόνη χώρα, εκτός από τις ΗΠΑ, που διαθέτει πυρηνοκίνητο αεροπλανοφόρο.
Και παρόλο που το Παρίσι έχει σιγά σιγά συμφιλιωθεί με την πλήρη ένταξη στις στρατιωτικές δομές του ΝΑΤΟ, η Γαλλία έχει διατηρήσει την ικανότητα να στέλνει στρατό και εξοπλισμό με ταχύτητα σε μεγάλα τμήματα της υφηλίου, και θα ξεπεράσει σύντομα τη Βρετανία της λιτότητας για να γίνει η τέταρτη δύναμη με τις μεγαλύτερες στρατιωτικές δαπάνες στον κόσμο, μετά τις ΗΠΑ, την Κίνα και την Ρωσία.
Η Γαλλία είναι πρόθυμη να επέμβει στρατιωτικά, αλλά βάσει νέων προϋποθέσεων, που είναι διαφορετικές, όπως ισχυρίζονται γάλλοι αξιωματούχοι, από τις παλαιές συνήθειες της αποικιοκρατίας και τις παραδόσεις που είναι γνωστές ως «Françafrique».
Στο Μάλι, όπως έκαναν το 2011 στη Λιβύη και στην Ακτή του Ελεφαντοστού, επενέβησαν επί τη βάση μιας άμεσης έκκλησης για βοήθεια από την κυβέρνηση, με την στήριξη περιφερειακών αφρικανικών οργανώσεων όπως η Αφρική Ενωση και με ψήφισμα από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ.
Ακόμη και στο Μάλι, η Γαλλία έχει την πρόθεση να δράσει πολυμερώς, παρόλο που ηγείται στο μέτωπο, όπως έκανε στη Λιβύη, στο όνομα της σωτηρίας ενός συμμάχου και της παροχής βοήθειας στην περιοχή του Σαχέλ για να σταματήσει η εξάπλωση των ισλαμιστών, που έχουν ισχυρές σχέσεις με την Αλ Κάιντα στο Ισλαμικό Μαγκρέμπ.
Μέχρι τώρα, η αποφασιστική επέμβαση από τον γάλλο πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ είναι δημοφιλής. Δημοσκόπηση που δημοσιεύθηκε την Τετάρτη από το Ινστιτούτο BVA για την εφημερίδα Le Parisien δείχνει ότι το 75% των Γάλλων στηρίζουν την απόφαση του Ολάντ να αναλάβει ταχεία στρατιωτική δράση εναντίον των ισλαμιστών ανταρτών στο Μάλι, παρά τους κινδύνους. Το 66% στήριζε την επέμβαση στη Λιβύη πέρυσι, και το 55% τη στρατιωτική δράση στο Αφγανιστάν, το 2001.
