Η βομβιστική επίθεση στη Βυρητό που είχε ως θύμα τον επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών του Λιβάνου πιθανότατα θα αποδειχτεί η πλέον αποσταθεροποιητική επίθεση στον Λίβανο από το 2005, οπότε και δολοφονήθηκε ο πρώην πρωθυπουργός Ραφίκ Χαρίρι.
Αυτό που είναι λιγότερο ξεκάθαρο –και αυτό είναι κάτι που συνεχίζει να προκαλεί φόβους σε μια κοινωνία που σημαδεύτηκε από τον εμφύλιο πόλεμο του 1975-1990- είναι κατά πόσον η επίθεση ήταν αντίποινα ή ή έναρξη μιας εκστρατείας βίας από την Δαμασκό και τους συμμάχους της, που όπως πολλοί Λιβανέζοι προσπαθούν να εξαπλώσουν τη σύγκρουση και πέραν των συριακών συνόρων.
Ο Λίβανος, ο οποίος ακόμη δεν έχει αναρρώσει πλήρως από τον δικό του κατακερματισμό κατά την εποχή του πολέμου, είναι πολύ εύθραυστος για να αντέξει και να μην παρασυρθεί από μια συριακή σύγκρουση που αρχίζει να αντικατοπτρίζει την κατρακύλα του ίδιου του Λίβανου σε αιματηρές μάχες μεταξύ αντιμαχομένων φατριών και στρατοπέδων.
Ο Βισάμ Αλ Χασάν, ο επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών ο οποίος σκοτώθηκε μαζί με άλλους επτά σε επίθεση με παγιδευμένο αυτοκίνητο, θάφτηκε με πλήρεις τιμές σε μια συναισθηματικά φορτισμένη νεκρώσιμη ακολουθία την Κυριακή, η οποία εξελίχτηκε σε πολιτική συγκέντρωση ενάντια στη Συρία και τους συμμάχους της εντός του Λιβάνου.
Η άποψη που επικρατεί είναι ο Χασάν έγινε στόχος επειδή τον Αύγουστο, μετά από μια προσεκτικά οργανωμένη επιχείρηση, η υπηρεσία της οποίας προϊσταντο συνέλαβε ένα πρώην μέλος του λιβανέζικου υπουργικού συμβουλίου, φιλικά προσκείμενο στον σύρο πρόεδρο Μπασάρ Αλ Άσαντ.
Ο επίμαχος υπουργός Μισέλ Σαμάχα κατηγορείται ότι μετέφερε βόμβες συναρμολογημένες στη Συρία με σκοπό να χρησιμοποιηθούν σε σεκταριστικές επιθέσεις στον Λίβανο. Η σύλληψή του θεωρείται ταπεινωτικό χτύπημα εναντίον του Άσαντ και κίνηση άνευ προηγουμένου ενάντια στη γειτονική συμμαχική Συρία.
Ο Χασάν ηγούνταν επίσης των ερευνών για τη δολοφονία του Χαρίρι και είχε βρει στοιχεία που ενέπλεκαν τη Συρία και την Χεζμπολάχ, αν και καμία από τις δύο δεν αποδέχεται οποιαδήποτε σχετική ευθύνη.
Ειδικοί εκτιμούν ότι δεν είναι δυνατόν οι συγκρούσεις στην Συρία να μην έχουν επιπτώσεις στον Λίβανο. Οι Λιβανέζοι φαίνονται να έχουν ήδη αρχίσει να εμπλέκονται στε αυτές, καθώς ένα τμήμα τους υποστηρίζει τον Άσαντ και ένα άλλο όχι. Ο μικρός Λίβανος με το εύφλεκτο μείγμα σεχτών που τον απαρτίζει μοιάζει να σύρεται στη συριακή σύγκρουση με τους σιίτες και τους σουνίτες μουσουλμάνους του να μάχονται σε αντίπαλα στρατόπεδα.
Η σιιτική Χεζμπολάχ του Λιβάνου υποστηρίζει τον Άσαντ στην μάχη του ενάντια στους σουνίτες αντάρτες. Οι λιβανέζοι σουνίτες και οι σύμμαχοί τους, κυρίως η Σαουδική Αραβία και η Τουρκία, υποστηρίζουν τους σουνίτες αντάρτες.
Οι δολοφόνοι του Χασάν συνεπώς δεν σκότωσαν απλώς τον ισχυρότερο άντρα από άποαψης συλλογής πληροφοριών, ο οποίος συνέλεγε στοιχεία για όλους τους μεγάλους παίκτες και αποκάλυψε αρκετές συνομωσίες τα τελευταία χρόνια: πραγματοποίησε μια δημόσια εκτέλεση προειδοποιώντας έτσι όλους όσους τολμούν να προκαλούν την Συρία στον Λίβανο.
Παρά τις κατηγορίες από λιβανέζους πολιτικούς, τόσο η Δαμασκός όσο και η Χεζμπολάχ αρνούνται κάθε ανάμειξη και καταδίκασαν την επίθεση.
Η άμεσα αποσταθεροποιητική αντίδραση στην έκρηξη της Παρασκευής φαίνεται ήδη στους δρόμους της Βηρυτού, καθώς οργισμένοι διαδηλωτές προσπάθησαν να εισβάλλουν σε κυβερνητικά κτίρια και συγκρούστηκαν με την αστυνομία. Οι διαδηλωτές κατηγορούν τον λιβανέζο πρωθυπουργό Νατζίμπ Μικάτι και την φιλο-συριακή και φιλο-ιρανική κυβέρνησή του, που απέτυχε να προστατέψει τον Χασάν ή να απαντήσει καταλλήλως στην βομβιστική επίθεση.
Ορισμένοι αναλυτές λένε ότι οι δράστες της επίθεσης σκόπευαν ξεκάθαρα στην αναζωπύρωση των εντάσεων εντός του Λιβάνου σκόπευαν να σπρώξουν τους λιβανέζους σε έναν νέο κύκλο βίας. Όμως, αν και οι σεχταριστικές εντάσεις κυμαίνονται σε υψηλούς τόνους, οι λιβανέζικες φράξιες δεν επιθυμούν έναν νέο εμφύλιο πόλεμο.
Παρά τις επίμονες εκκλήσεις των διαδηλωτών και μελών της λιβανέζικης αντιπολίτευσης να παραιτηθεί ο Μικάτι. Πολλοί πολιτικοί και δυτικοί παράγοντες ζήτησαν να συμβιβαστούν τα πράγματα, καθώς παραιτήσεις υψηλόβαθμων αξιωματούχων και πολιτική αναστάτωση στον Λίβανο είναι ακριβώς αυτό που σκόπευαν να επιτύχουν οι δολοφόνοι του Χασάν.
Οι σεκταριστικές πολιτικές του Λιβάνου περιπλέκονται έτι περισσότερο από την εχθρότητα που επικρατεί στην ευρύτερη περιοχή. Ενώ η καρδιά της λιβανέζικης αντιπολίτευσης ευθυγραμμίζεται με τις βλέψεις της Ουάσιγκτον και της Σαουδικής Αραβίας, ο κυβερνητικός συνασπισμός του Μικάτι υποστηρίζεται από το Ιράν και τη Συρία.
Η βομβιστική επίθεση αύξησε και τους φόβους μεταξύ των δυτικών δυνάμεων οι οποίες επί μακρόν ζητούν από τον Άσαντ να παραιτηθεί της εξουσίας του, ότι η συριακή διαμάχη θα εξαπλωθεί στην περιοχή.
