Καθώς η Τουρκία επιχειρεί να κάνει επίδειξη στρατιωτικής και γεωπολιτικής ισχύος απέναντι στην Συρία, αναλυτές αναφέρονται στο ενδεχόμενο να παρασυρθούν στη δίνη του συριακού εμφυλίου η Ρωσία και η Τουρκία, εμπλεκόμενες σε «θερμό επεισόδιο» σύντομης διάρκειας.
Η Μόσχα στηρίζει απροκάλυπτα τον πρόεδρο Μπασάρ αλ Ασαντ, ενώ η Αγκυρα προσπαθεί να προσεταιριστεί ομάδες ενόπλων αντικαθεστωτικών, έχοντας όμως να αντιμετωπίσει τον σκληρό ανταγωνισμό συντηρητικών και πάμπλουτων αραβικών κρατών όπως η Σαουδική Αραβία και το Κατάρ, τα οποία εξοπλίζουν και χρηματοδοτούν σουνίτες ενόπλους. Παράλληλα η Αγκυρα έχει στο νου της το απειλητικό για την ίδια ενδεχόμενο να αποκτήσουν αυξημένη ισχύ οι περίπου δύο εκατομμύρια Κούρδοι της Συρίας, και μάλιστα σε συνεργασία με Κούρδους στην Τουρκία ή ομάδες στο Ιράκ.
«Στρατηγός» των αντικαθεστωτικών της Συρίας ισχυρίστηκε μιλώντας στο κανάλι Αλ Αραμπίγια ότι «Ρώσοι βρίσκονται πίσω από την κατάρριψη τουρκικού Φάντομ» που συνετρίβη στη Μεσόγειο ανοικτά της Συρίας στις 22 Ιουνίου. Δεν προσκόμισε αποδείξεις, αλλά ο ισχυρισμός του ενισχύει σενάρια που θέλουν τους αντικαθεστωτικούς να επιδιώκουν με κάθε μέσο να «βάλουν στον χορό» της πολεμικής βίας τη Μόσχα νεκρανασταίνοντας τα φαντάσματα των ρωσοτουρκικών πολέμων.
Μία προέλαση των Τούρκων στο εσωτερικό της βόρειας Συρίας, ίσως με σκοπό τη δημιουργία «ζώνης ασφαλείας» κατά μήκος των συνόρων, όπως η αντίστοιχη που επί δεκαετίες προσπαθούσαν να εδραιώσουν οι Τούρκοι στρατηγοί εισβάλλοντας περιοδικά στο βόρειο Ιράκ, θα μπορούσε – κατά τα πλέον ζοφερά σενάρια – να βρει απέναντί της ρωσικές δυνάμεις ή καθεστωτικές συριακές δυνάμεις εξοπλισμένες και εκπαιδευμένες από Ρώσους.
Πριν από τρία χρόνια η Ρωσία είχε πουλήσει στον Ασαντ πολλά σύγχρονα αντιαεροπορικά πυραυλικά συστήματα. «Δεν πρέπει να εκπλαγούμε αν αποδειχτεί ότι Ρώσοι ειδικοί βρίσκονταν πίσω από τα χέρια που πυροδότησαν αυτά τα συστήματα – αν δεν πάτησαν και οι ίδιοι οι Ρώσοι τα κουμπιά…» δήλωσε τον περασμένο Ιούλιο «πηγή της πολεμικής αεροπορίας του Ισραήλ» στη βρετανική εφημερίδα Sunday Times. Είχε προηγηθεί η κατάρριψη του τουρκικού Φάντομ.
Η Ρωσία (όπως και η Κίνα) απειλεί με άσκηση βέτο στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ οποιαδήποτε προσπάθεια για διεθνή εισβολή «τύπου Λιβύης» στη Συρία με στόχο την ανατροπή του Ασαντ.
Στην παραθαλάσσια συριακή πόλη Ταρτούς ( είναι η ελληνιστική, ρωμαϊκή και βυζαντινή πόλη Αντάραδος) βρίσκεται το μοναδικό εκτός πρώην ΕΣΣΔ στρατιωτικό λιμάνι του ρωσικού πολεμικού ναυτικού. Αυτόν τον προκεχωρημένο ναύσταθμο στην ανατολική Μεσόγειο τον παραχώρησε στο Κρεμλίνο το 1971 ο Χαφέζ αλ Ασαντ, πατέρας του σημερινού προέδρου. Σε αντάλλαγμα, οι Σοβιετικοί σύμμαχοί του διέγραψαν ένα μεγάλο χρέος της Συρίας στην ΕΣΣΔ.
Σε αντίπραξη για την διαφαινόμενη τουρκική εμπλοκή η κυβέρνηση του Ρώσου προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν σχεδιάζει την αποστολή κι άλλων πολεμικών πλοίων στην περιοχή, αν και η χωρητικότητα του ρωσικού ναύσταθμου είναι περιορισμένη: μπορεί να εξυπηρετήσει μόνο τέσσερα μεσαίου μεγέθους πλοία.
Επισήμως – και παρά τα εφιαλτικά σενάρια ρωσοτουρκικού θερμού επεισοδίου που ενδεχομένως απεργάζονται όσοι βλέπουν ότι δεν γκρεμίζεται εύκολα το καθεστώς της Δαμασκού – Μόσχα και Αγκυρα διαβεβαιώνουν ότι δεν θέλουν να βρεθούν αντιμέτωπες. Εξάλλου οι δύο χώρες συνεργάζονται από καιρό σε επίπεδο ενεργειακό, με αγωγούς πετρελαίου και φυσικού αερίου, άρα μία σύρραξη θα απειλούσε τα αμοιβαία οικονομικά συμφέροντά τους.
Γι’ αυτό ίσως ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ έσπευσε να χαρακτηρίσει «ατύχημα» την προσβολή τουρκικού εδάφους από τον κυβερνητικό στρατό της Συρίας, ενώ η κυβέρνηση του Τούρκου πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν «διευκρίνισε» σε όλους τους τόνους ότι το πράσινο φως που άναψε το τουρκικό κοινοβούλιο για επιχειρήσεις επί συριακού εδάφους «δεν ισοδυναμεί με κήρυξη πολέμου».